Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Pseudodiphasium volubile
rodzaj roślin Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Pseudodiphasium volubile – gatunek rośliny z rodziny widłakowatych. W wielu źródłach włączany do rodzaju widłak Lycopodium jako L. volubile[5][6], jednak w systematyce widłakowatych skłaniającej się do wydzielenia większej liczby rodzajów (np. system PPGI z 2016) wyróżniany jest jako przedstawiciel monotypowego rodzaju Pseudodiphasium[2]. Roślina występuje w południowo-wschodniej Azji, Australii i Oceanii[7][4].
P. volubile rośnie w różnych zbiorowiskach zaroślowych i na skrajach zarośli, na przydrożach, zarówno na terenach nizinnych, jak i górskich[7]. Roślina ta jest łatwo rozpoznawalna z powodu płasko, dwustronnie rozłożonych liści oraz licznych, zwisających, kotkowatych kłosów zarodnionośnych[7]. Gametofit (przedrośle) rozwija się pod powierzchnią ziemi[8].
Pędy tego gatunku bywają zbierane z natury i stosowane są jako zielona ozdoba świąteczna stołu w okresie bożonarodzeniowym („Christmas green”)[9]. W uprawie roślina bardzo problematyczna i praktycznie nie spotykana[7].
Remove ads
Rozmieszczenie geograficzne
Zasięg gatunku obejmuje obszar: Malezji (przy czym jedyne znane stanowiska w rejonie Cameron Highlands i Sabah mają już prawdopodobnie tylko charakter historyczny[10]), Filipiny, wyspy wschodniej Indonezji (od Borneo i Jawy na wschód), Nową Gwineę, północno-wschodnią Australię (rośnie w Nowej Południowej Walii, podczas gdy w Queensland uznany jest za gatunek wymarły[3])[5][7], Wyspy Salomona[4], Nową Kaledonię i Nową Zelandię oraz otaczające ją wyspy (w Nowej Zelandii jest najbardziej rozpowszechnionym przedstawicielem widłakowatych)[7], wyspy Vanuatu i Tahiti[4].
Jako gatunek introdukowany roślina ta stwierdzona została w Ekwadorze[5][4].
Remove ads
Morfologia
- Pokrój sporofitu
- Bylina o pędach płożących i wspinających się, dość cienkich, ale sprężystych[7], na przekroju obłych, osiągających do 5 metrów długości[11], odgałęzienia boczne rzadkie, ale one same z kolei gęsto się rozgałęziają w jednej płaszczyźnie[11].
- Liście (mikrofile)
- Żółtozielone, czasem do pomarańczowych[11]. Na pędach wegetatywnych występują liście trojakiego rodzaju[11]. Większe, rozłożone są płasko po bokach pędów, osiągają do 5 mm długości, mają nieco sierpowaty kształt, są wygięte do przodu i zaostrzone, często też mają nieco podwinięte brzegi i opadają ku dołowi. Mniejsze liście przylegają do górnej powierzchni pędów, są równowąskie, zaostrzone i osiągają do 2 mm długości i 0,2 mm szerokości[7][11]. Na dolnej stronie pędów rozwijają się nieliczne, rzadko rozmieszczone drobne, łuskowate i przylegające do pędu liście osiągające 1 mm długości[11].
- Zarodnie
- Wyrastają w kątach liści zarodnionośnych (sporofili)[6], mających kapturkowaty kształt[11] i tworzących zwisające, kotkowate kłosy zarodnionośne, mające barwę żółtobrązową i długość do 8 cm. Kłosy zarodnionośne wyrastają w dużej liczbie na końcach silnie rozgałęzionych szypułek, wyraźnie odmiennych z powodu rzadkiego ulistnienia od pędów wegetatywnych[7].
Pęd z młodymi kłosami zarodnionośnymi
Pęd z dojrzałymi kłosami zarodnionośnymi
Pokrój
Remove ads
Systematyka
W systemie PPG I z 2016, obejmującym m.in. widłaki, gatunek ten jest przedstawicielem monotypowego rodzaju Pseudodiphasium Holub, Folia Geobot. Phytotax. 18: 440. 1983, będącego jednym z 9 rodzajów w obrębie podrodziny Lycopodioideae Eaton sensu Wagner & Beitel ex Øllgaard z rodziny widłakowatych[2].
Rodzaj wyodrębniony został po raz pierwszy przez Josefa Holuba w 1983 w wyniku zaproponowanego przez niego podziału opisanego wcześniej w 1845 roku rodzaju Diphasium w szerokim ujęciu Karla B. Presla[12][13]. W alternatywnym (popularnym[6][7][5]) ujęciu Lycopodium volubile stanowi monotypową sekcję Pseudodiphasium (Holub) B.Øllgaard w obrębie rodzaju widłak Lycopodium[6].
Grupą siostrzaną dla tego taksonu (najbliżej spokrewnioną wśród współczesnych widłakowatych) jest rodzaj Austrolycopodium (= Lycopodium sect. Magellallica), z którym łączą go m.in. takie wspólne cechy jak budowa zarodników i brak kanałów śluzowych w sporofilach[14].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads