Ricardo Castro Herrera

Ricardo Castro Herrera (ur. 7 lutego 1864 w Durango, zm. 27 listopada 1907 w Meksyku^[1][2]) – meksykański kompozytor i pianista.

Ricardo Castro Herrera

Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1864 Durango
Pochodzenie	meksykańskie
Data i miejsce śmierci	27 listopada 1907 Meksyk
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	kompozytor, pianista

Życiorys

W latach 1877–1883 studiował w Conservatorio Nacional de Música w Meksyku^[2][3]. Jego nauczycielami byli Juan Salvatierra, Julio Ituarte i Melesio Morales^[1]. W 1883 roku reprezentował swój kraj na uroczystościach ku czci Simóna Bolívara w Wenezueli^[1], gdzie wykonał skomponowane przez siebie Aires nacionales mexicanos^[3]. W 1885 roku odbył tournée po Stanach Zjednoczonych^[2], gdzie wystąpił na Cotton Festival w Nowym Orleanie i koncertował w Filadelfii, Nowym Jorku oraz Waszyngtonie^[1]. Po powrocie do kraju występował jako solista i kameralista, komponował i uczył muzyki^[2]. Brał udział w tworzeniu Sociedad Filarmónica Mexicana^[1] oraz Sociedad Anónima de Conciertos^[3]. W 1900 roku objął klasę kompozycji w Conservatorio Nacional de Música^[1]. Lata 1902–1906 spędził w Europie, gdzie koncertował w Paryżu, Londynie, Berlinie, Brukseli i Antwerpii^[1]. W styczniu 1907 roku, na kilka miesięcy przed śmiercią, otrzymał posadę dyrektora Sociedad Filarmónica Mexicana^[1].

Zmarł w wieku 43 lat na zapalenie płuc^[3]. Po śmierci Castro ogłoszono w Meksyku żałobę narodową i ustanowiono nagrodę jego imienia dla najlepszych twórców operowych^[1].

Twórczość

Skomponował m.in. dwie symfonie (1883, 1887), koncert wiolonczelowy (1902), koncert fortepianowy (1904)^[2], Caprice-valse na fortepian i orkiestrę (1901)^[1], ponadto szereg utworów na fortepian i opery (w tym Atzimba, 1900 i La leyenda de Rudel, 1906)^[1][2].

Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych kompozytorów meksykańskich przełomu XIX i XX wieku^[1]. Jego opery, w których tradycyjny podział na akty zastąpiony został podziałem na epizody, zapewniły sobie trwałe miejsce na scenach meksykańskich teatrów operowych^[1]. W utworach fortepianowych Castro zauważalny jest silny wpływ muzyki Chopina i Schumanna^[1][3].