Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Roberto Malone
włoski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Roberto Malone (ur. 31 października 1956 w Turynie) – włoski aktor i reżyser filmów pornograficznych, nazywany „europejskim Ronem Jeremym”[5].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesne lata
Urodził się i dorastał z bratem[6] w Turynie[7]. Był organizatorem wydarzeń kulturalnych i kierownikiem tras koncertowych w Turynie dla artystów takich jak Alan Sorrenti[8].
Początki kariery
Kiedy został bez pracy, co przysporzyło mu poważnych kłopotów ekonomicznych, towarzyszył swojemu przyjacielowi, właścicielowi i producentowi kina erotycznego, do Rzymu. W 1984 dla żartu, poprosił o casting i pojawił się na planie pierwszego filmu porno, gdy reżyser i producenci wybrali dla niego pseudonim Bob Malone[9]. W tajemnicy przed swoją ówczesną żoną brał udział w scenach w filmach porno[10]. Jego pierwsze małżeństwo rozpadło się po tym, jak jego żona odkryła, że Roberto Malone rozpoczął już karierę jako aktor porno[11][12]. Kiedy jednak jego żona poznała prawdę, opuściła go[13].
Włoski reżyser i właściciel studia Diva Futura – Riccardo Schicchi zaangażował go do produkcji, gdzie główną postacią była Cicciolina: Cicciolina Number One (1986)[14] w roli barmana i Zmysłowe opowieści (Racconti sensuali, 1987) jako bandyta z pończochą na głowie w scenie gang bangu z zakonnicą w klasztorze. Po udziale w Poker di donne (1987) jako Roby z Karin Schubert[15] i Chiamami (1987) z Moaną Pozzi i Gabrielem Pontello, zagrał postać Mario w filmie Porsche: Dziewczyna... Samochód... Legenda (1987) u boku Porsche Lynn, Johna Leslie i Christopha Clarka.
Rozwój kariery
Brał udział w realizacjach Vidéo Marc Dorcel: Attention fillettes... (1987), Mężczyzna, który szalał za kobietami (L’homme qui était fou des femmes, 1988), Czarująca panna Todd (Les charmes secrets Miss Todd, 1990) z Tracey Adams, La femme en noir (1990), Ona woli starszych (Elle préfere les vieux, 1990), Goście, goście (Les Visiteuses, 1994), Amnezja – Apetyt na Laurę (La Ruée vers Laure, 1997), First Lady (1997) z Laure Sainclair, Sextet (1997), Délires Obscènes (1998), Fetyszysta (Le Fétichiste, 1999) z Anitą Dark, Betisier du X 1 (1999), Enjeu du desir (1999) z Nikki Anderson, Talizman – Ukryte pożądanie (Le Désir dans la peau, 1999) i Punkt Q (Le Point Q, 2001). Wystąpił także w filmach Mario Salieriego[16], w tym Vietnam Store (1988), Sex Camorra (1988), Roma Connection (1991), Harem (1991), Concept 2 (1991), Viaggio nel Tempo (1991), Sogni d’estate a riccione (1992), Arabika (1992) jako arabski żołnierz, Divina Commedia (1994), Dracula (1994) jako Zoltan, Sequestro di persona 2 (1995), CKP (1996), Voyeur Gallery (1997), Storie di Caserma 2 (1999), Napoli (2000), Vacanze di Capodanno 2000 (2000), Stavros 2 (2000) i All Sex: Intimita proibite di 2 giovani casalinghe (2000).
Można go było zobaczyć także w produkcjach niemieckich, w tym Casting 1 (1992) i Dreams of Anal (1993) z Dolly Buster. W filmie Private Media Group Żigolak 2 (Private Film 28: The Gigolo 2, 1995) w reż. Pierre’a Woodmana pojawił się jako szofer.
Luca Damiano[17] i Joe D’Amato[18] zaangażowali go do swoich wysokobudżetowych kostiumowych produkcji; Złodziejaszki (Donne gioielli e culi belli, 1994), ekranizacji powieści Alberto Moravia włoskiej produkcji Mężczyzna, który patrzy (Il marito guardone – Sesso spiato, 1995), Sogni di una Ragazza di Campagna (1995), Baron Leopold von Masoch (Il Barone von Masoch, 1995), Dekameron X (Decameron X, 1995) wg Giovanni Boccaccio, Napoleon (1996) jako Napoleon Bonaparte[19], Toreador (Torero, 1996), Antoniusz i Kleopatra (Antonio e Cleopatra, 1996), Marqués de Sade (1996), Hamlet – erotyczne rozterki (Amleto-Per Amore di Ophelia, 1996), Seks z duchami (Fantasmi al Castello, 1996), Kochankowie (Viaggi di Nozze, 1996) jako kierowca busa, pastiszu tragedii Oscara Wilde’a Salome - Salomé (1997) jako aktor Max, który gra na scenie Heroda, Zamek Lukrecji (Lucretia una stirpe maledetta, 1997) z Sarah Louise Young, Anastazja - AnaXtasia - La principessa stuprata (1998) w roli hrabiego Adamowa, dwuczęściowym pornowesternie Bandyci (Rocco e i magnifici 7, 1998; Rocco e i mercenari, 1999) z Rocco Siffredim, Lulu (1999) i Lola e il Professore (2001).
Według Marco Giustiego, krytyka filmowego, eseisty i włoskiego filmowca, najlepszą rolą Malone’a był gangster Al Capone w filmie Butterfly Motion Pictures Al Capone (1995)[20], którego reżyserem był Antonio D’Agostino. Był tytułowym porucznikiem Kojakiem w parodii Kojak – Koyack (1999). Z kolei Max Cortés zaangażował go do Serial Fucker 5 (2003) z Monicą Sweetheart, w produkcji Harry’ego S. Morgana Nadmiar wina, kobiet i śpiewu (Maximum Perversum 54: Exzesse mit Wein, Weib und Gesang, 1997) wystąpił jako kapelan Sonderauer.
W filmie Hotdorix (1999) z Karen Lancaume i Silvią Saint został obsadzony w roli Zinedixa. W Sycylijczyku (La siciliana, 1999) wystąpił w roli ojca Marii. W dramacie historycznym Rzym (2008) zagrał Pompeo Magnusa. Christoph Clark powierzył mu główną rolę Dominique’a Strauss-Kahna w dramacie DXK (DXK, David Sex King, 2011), zainspirowanym oskarżeniem o napastowanie seksualne[21].
Obecność w kulturze masowej
W erotycznym komediodramacie fantasy Francisa Leroia Emmanuelle 7: Wirtualna rzeczywistość (Emmanuelle au 7ème ciel, 1993) z Sylvią Kristel i Kristą Allen został obsadzony w roli kochanka Sophie – Carlosa w scenie gwałtu w chłodni. W artystycznym melodramacie Catherine Breillat Romans X (Romance X, 1999), nominowanym do Nagrody Niezależnego Kina Brytyjskiego, wystąpił u boku Emmy Colberti, Rocco Siffrediego i Sagamore’a Stévenina w scenie marzeń sennych brzemiennej Marie podczas badań pochwy w szpitalu. W melodramacie erotycznym Tinta Brassa Czarny anioł (Senso ’45, 2002)[22] na podstawie powieści Camilla Boita z Gabrielem Garko był jednym z bywalców imprezy w burdelu.
W 2013 w Cannes otworzył sklep z e-papierosami i restaurację 'Malone Caffè'[23][24].
Remove ads
Życie prywatne
W 1992 poślubił o 12 lat młodszą holenderską aktorkę porno Zarę Whites, z którą wystąpił we francuskim miniserialu M6 na podstawie powieści Joy w miłości[25]: Joy w Afryce (Joy en Afrique, 1992), Joy w San Francisco (Joy à San Francisco, 1992) i Joy i Joan wśród faraonów (Joy et Joan chez les pharaons, 1993) grając postać Marca, wiernego kochanka Joy. W 1985 ożenił się z węgierską aktorką porno Evą Falk[26]. Ma syna Andreę. Na początku 2018 zawarł związek małżeński z francuską aktorkę Axelle–Rose Leclercq (ur. 10 stycznia 1980)[27].
Remove ads
Nagrody i nominacje
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads