Rodizyt

Rodizyt – bardzo rzadki minerał, boran cezu, berylu, glinu i potasu^[3].

Rodizyt

Rodizyt z rubellitem z Madagaskaru
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(K,Cs)Al 4Be 4(B,Be) 12O 28[1]
Twardość w skali Mohsa	8–8,5[2]
Przełam	muszlowy[1]
Łupliwość	nierozpoznawalna[1]
Pokrój kryształu	dwunastościenny rombowy, czworościenny[1], masywny[3]
Układ krystalograficzny	izometryczny, regularny[1], heksatetraedryczny[2]
Właściwości mechaniczne	kruchy[1]
Gęstość	3,2–3,6[1]
Właściwości optyczne
Barwa	biała, szara, żółta[1], żółto-zielona, różowa lub czerwona[3]
Rysa	biała[1]
Połysk	szklisty, tłusty[1]
Współczynnik załamania	1,6935 (izotropowy)[2]
Inne	dyspersja (optyka): 0,018 (słaba)[2]

Po raz pierwszy został opisany w 1834 roku. Został zatwierdzony jako oddzielny minerał w 1999 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Mineralogiczne(inne języki)^[3]. Nazwa pochodzi od greckiego słowa rhodizein, „zabarwiony na różowo”, co nawiązuje do jego właściwości zmieniania płomienia dmuchawy na różowoczerwony odcień^[3][4].

Właściwości

Wykształca kryształy w formie dwunastościanów rombowych, czworościanów; tworzy też kryształy wrosłe^[1]. Blisko spokrewniony z londonitem(inne języki). W przypadku rodizytu w składzie dominujący jest potas, natomiast w londonicie – cez^[2]. Jest minerałem przezroczystym lub półprzezroczystym^[4]. Rzadko tworzy formy bliźniacze. Nierozpuszczalny w kwasach^[4]. Jest piezoelektryczny i piroelektryczny^[2]. Typowymi zanieczyszczeniami w jego strukturze są rubid i sód^[3].

Występowanie

Jest minerał powstającym na późnym etapie krystalizacji pegmatytów granitowych^[2] bogatych w alkalia^[1]. Towarzyszą mu najczęściej skalenie, londonit, lepidolit^[5], kwarc, turmaliny (przede wszystkim rubellit i elbait), mikroklin, albit, spodumen i beryl^[1][4]. Źródłem najlepszej jakości okazów jest Madagaskar^[2]. Stwierdzony został także w Wielkiej Brytanii (Anglia), Stanach Zjednoczonych (Wisconsin) i Rosji^[4], Mjanmie i Namibii^[5].