Ryan Anderson

Ryan James Anderson (ur. 6 maja 1988 w Sacramento) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji silnego skrzydłowego.

Ryan Anderson

silny skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1988 Sacramento
Wzrost	208 cm
Masa ciała	109 kg
Kariera
Aktywność	2008–2019
Szkoła średnia	Oak Ridge (El Dorado Hills, Kalifornia)
College	Kalifornia (2006–2008)
Draft	2008, numer: 21 Brooklyn Nets
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 2008–2009 New Jersey Nets 2009–2012 Orlando Magic 2012–2016 New Orleans Hornets/Pelicans 2016–2018 Houston Rockets 2018–2019 Phoenix Suns 2019 Miami Heat 2019 Houston Rockets

College

Anderson przez dwa lata grał na uniwersytecie California. Łącznie zagrał dla nich 66 meczów, zdobywając w nich średnio 18,7 punktu i 9 zbiórek w trakcie 33 minut gry. W drugim sezonie został wybrany do drugiej piątki najlepszych zawodników całego kraju przez Sporting News^[1], a także do pierwszej piątki konferencji All-Pac-10. Był najlepszym strzelcem konferencji w drugim roku gry ze średnią 21,1 punktu na mecz. Był pierwszym zawodnikiem w historii uczelni, który w jednym sezonie zdobył 600 punktów i zanotował 300 zbiórek^[2].

NBA

New Jersey Nets

26 czerwca 2008 New Jersey Nets wybrali go z 21 numerem draftu^[3]. W NBA zadebiutował 29 października w spotkaniu przeciwko Washington Wizards^[4]. Zdobył 5 punktów, zanotował 3 zbiórki, 2 asysty, 1 przechwyt i 1 blok. Najlepsze spotkanie zagrał 15 grudnia z Toronto Raptors. Zdobył wtedy 21 punktów, zebrał 9 piłek i zanotował 2 asysty^[5]. 10 kwietnia 2009 w meczu przeciwko Detroit Pistons zdobył 20 punktów i trafił rekordowe 5 rzutów za trzy punkty w jednym meczu^[6]. Łącznie w całych rozgrywkach zagrał 66 meczów, z czego 30 razy w pierwszej piątce. Grał średnio po 19,9 minut, zdobywając w tym czasie 7,4 punktu i 4,7 zbiórek.

Orlando Magic

25 czerwca 2009 wymieniony przez New Jersey Nets razem z Vince’em Carterem do Orlando Magic za Rafera Alstona, Tony’ego Battie i Courtneya Lee^[7]. W nowych barwach zadebiutował 28 października 2009 w meczu przeciwko Philadelphia 76ers. Zdobył w nim 16 punktów, czterokrotnie trafiając za 3 punkty i zebrał 5 piłek^[8]. W całym sezonie dwukrotnie zdobywał po 20 punktów i raz udało mu się trafić 5 rzutów za 3 punkty. W całym sezonie zagrał w 63 meczach, z czego w 6 w pierwszej piątce. Występował po 14,5 minuty na boisku, zdobywając w tym czasie 7,7 punktu i 3,2 zbiorki na mecz. 18 kwietnia zadebiutował w rozgrywkach play-off. W spotkaniu z Charlotte Bobcats zagrał 9 minut, nie zdobywając ani jednego punktu^[9]. W 9 rozegranych meczach na boisku grał przez 9,9 minuty na mecz. Zdobywał w tym czasie 2,6 punktu i 3,4 zbiórki.

21 stycznia 2011 wyrównał rekord punktowy, zdobywając 21 oczek przeciwko Toronto Raptors^[10]. Występ ten wzbogacił o 10 zbiórek i 1 przechwyt. 30 stycznia 2011 rzucił 23 punkty i zebrał 16 piłek przeciwko Cleveland Cavaliers^[11]. Najlepszy strzelecki występ zanotował 10 kwietnia. Rzucił wtedy 28 punktów i zebrał 10 piłek przeciwko Chicago Bulls^[12]. W całym sezonie zagrał 64 razy, z czego 14 razy w pierwszej piątce. Zdobywał 10,6 punktu na mecz i notował 5,5 zbiórki. W rozgrywkach play-off nie błyszczał, w sześciu meczach przeciwko Atlanta Hawks tylko raz przekroczył granicę 10 punktów^[13]. W 6 meczach grał średnio po 24,5 minuty, zdobywał średnio 4,7 punktu i 4,5 zbiórki na mecz.

W rozgrywkach 2011/12 od początku sezonu był zawodnikiem pierwszej piątki i zagrał w niej we wszystkich meczach. Już w meczu otwarcia przeciwko Oklahoma City Thunder pobił rekord życiowy trafiając 6 razy za 3 punkty^[14]. 16 stycznia 2012 w spotkaniu z New York Knicks poprawił ten wynik, trafiając siedmiokrotnie za 3 punkty i dołożył do tego nowy rekord życiowy – 30 punktów^[15]. 30 stycznia w spotkaniu przeciwko Philadelphia 76ers zanotował 20 zbiórek, z czego aż 11 na tablicy atakowanej^[16]. 26 marca 2012 w starciu z Toronto Raptors pobił rekord celnych rzutów za 3 w jednym meczu. Trafił aż ośmiokrotnie^[17]. W całym sezonie zdobywał 16,1 punktu na mecz i notował 7,7 zbiórki.

Za sezon 2011/12 otrzymał nagrodę dla zawodnika, który zrobił największy postęp w swojej grze^[18]. Zajął pierwsze miejsce w lidze pod względem liczby celnych rzutów za 3 punkty (166), a także pod względem oddanych (422). W play-off kolejny raz się nie sprawdził i w 5 meczach tylko trzykrotnie przekraczał granicę 10 punktów, ale ani razu jego skuteczność rzutów z gry nie wynosiła nawet 40%. W 5 rozegranych meczach zdobywał 9,6 punktu i dodawał do tego 4,6 zbiórki.

New Orleans Hornets/Pelicans

11 lipca 2012 podpisał czteroletni kontrakt wart 34 miliony dolarów z Orlando Magic, po czym został wymieniony do New Orleans Pelicans za Gustavo Ayona^[19]. W nowych barwach zadebiutował 31 października 2012 w spotkaniu z San Antonio Spurs, zdobywając w nim 11 punktów^[20]. 23 listopada w meczu przeciwko Phoenix Suns wyrównał rekord kariery trafiając 8 razy za trzy punkty i pobił rekord strzelecki, zdobywając 34 punkty^[21].

Houston Rockets

9 lipca 2016 podpisał umowę z Houston Rockets^[22].

31 sierpnia 2018 trafił w wyniku wymiany do Phoenix Suns^[23].

6 lutego 2019 w wyniku transferu dołączył do Miami Heat^[24]. 6 lipca opuścił klub^[25]. 25 września został po raz kolejny w karierze zawodnikiem Houston Rockets^[26]. 18 listopada opuścił klub^[27].

Osiągnięcia

Stan na 21 listopada 2019, na podstawie^[28], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

• Most Outstanding Player (MOP=MVP) turnieju Great Alaska Shootout (2007)
• Zaliczony do:
  • I składu:
    • Pac-10 (2008)
    • turnieju Pac-10 (2007)
    • pierwszoroczniaków Pac-10 (2007)
  • II składu All-American (2008 przez Sporting News)
  • składu All-Pac-12 Honorable Mention (2007)

NBA

• Zawodnik, który poczynił największy postęp (2012)^[29]
• Uczestnik konkursu rzutów za 3 punkty (2012, 2013)

Statystyki

Legenda
M	Mecze	S5	Pierwsza piątka	MPG	Minuty na mecz
FG%	Celność rzutów z pola	3P%	Celność rzutów „za 3”	FT%	Celność rzutów wolnych
RPG	Zbiórki na mecz	APG	Asysty na mecz	SPG	Przechwyty na mecz
BPG	Bloki na mecz	PPG	Punkty na mecz

NCAA

Na podstawie^[30].

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2006/07	California	33	33	33,2	47,6%	38,2%	79,8%	8,2	0,5	0,7	0,5	16,3
2007/08	California	33	33	32,8	49,0%	41,0%	86,9%	9,9	1,4	0,4	0,5	21,1
Razem		66	66	33,0	48,4%	39,6%	84,1%	9,0	1,0	0,5	0,5	18,7

NBA

Na podstawie^[31].

Sezon regularny

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2008/09	New Jersey	66	30	19,9	39,3%	36,5%	84,5%	4,7	0,8	0,7	0,3	7,4
2009/10	Orlando	63	6	14,5	43,6%	37,0%	86,6%	3,2	0,6	0,4	0,2	7,7
2010/11	Orlando	64	14	22,3	43,0%	39,3%	81,2%	5,5	0,8	0,5	0,6	10,6
2011/12	Orlando	61	61	32,2	43,9%	39,3%	87,7%	7,7	0,9	0,8	0,4	16,1
2012/13	New Orleans	81	22	30,9	42,3%	38,2%	84,4%	6,4	1,2	0,5	0,4	16,2
2013/14	New Orleans	22	14	36,1	43,8%	40,9%	95,2%	6,5	0,8	0,5	0,3	19,8
2014/15	New Orleans	61	5	27,5	39,9%	34,0%	85,4%	4,8	0,9	0,5	0,3	13,7
2015/16	New Orleans	66	7	30,4	42,7%	36,6%	87,3%	6,0	1,1	0,6	0,4	17,0
2016/17	Houston	72	72	29,4	41,8%	40,3%	86,0%	4,6	0,9	0,4	0,2	13,6
2017/18	Houston	66	50	26,1	43,1%	38,6%	77,4%	5,0	0,9	0,4	0,3	9,3
2018/19	Phoenix	15	8	18,5	31,7%	20,6%	78,6%	3,0	1,1	0,2	0,1	3,7
2018/19	Miami	10	0	4,4	22,2%	33,3%	50,0%	0,9	0,2	0,1	0,0	0,7
2019/20	Houston	2	0	7,0	28,6%	20,0%	–	3,5	1,0	0,5	0,0	2,5
Razem		649	289	25,8	42,2%	38,0%	85,4%	5,3	0,9	0,5	0,3	12,3

Play-offy

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2010	Orlando	9	0	9,9	31,0%	28,6%	100%	3,4	0,3	0,2	0,2	2,6
2011	Orlando	6	0	24,5	26,7%	30,0%	100%	4,5	0,5	0,8	0,2	4,7
2012	Orlando	5	5	34,4	34,1%	40,0%	85,7%	4,6	0,8	0,6	0,4	9,6
2015	New Orleans	4	0	23,8	44,4%	41,7%	100%	4,3	2,3	0,0	0,5	10,8
2017	Houston	11	9	30,5	39,1%	28,3%	87,5%	5,2	0,6	0,4	0,2	9,4
2018	Houston	11	0	8,6	35,0%	33,3%	–	1,2	0,5	0,3	0,1	1,7
Razem		46	14	20,3	36,3%	32,5%	91,7%	3,7	0,7	0,4	0,2	5,7