SM U-91 (1917)

SM U-91 – niemiecki okręt podwodny typu U-87 zbudowany w Kaiserliche Werft Danzig w Gdańsku w latach 1915–1917. Wodowany 1 sierpnia 1917 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 17 września 1917 roku. 13 grudnia 1917 roku został przydzielony do III Flotylli pod dowództwem kapitana Alfred von Glasenappa^[1]. U-91 w ośmiu patroli zatopił 37 statków nieprzyjaciela o łącznej wyporności 87 119 BRT oraz dwa uszkodził o łącznej wyporności 11 821 BRT^[2].

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-91 z 1917 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

U-91

Klasa	okręt podwodny
Typ	U-87
Historia
Stocznia	Kaiserliche Werft Danzig
Początek budowy	1915
Położenie stępki	1 sierpnia 1916
Wodowanie	14 kwietnia 1917
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	17 września 1917
Wycofanie ze służby	26 listopada 1918
Los okrętu	poddany Marine nationale i złomowany w lipcu 1921
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	757 ton ↑ 998 ton ↓
Długość	65,8 m
Szerokość	6,20 m
Zanurzenie	3,88 m
Zanurzenie testowe	50 m
Napęd
na powierzchni: 2 silniki Diesla o łącznej mocy 2400 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1180 KM
Prędkość	15,6 węzłów ↑ 8,6 węzła ↓
Zasięg	11380 Mm (przy prędkości 8 węzłów) ↑ 56 Mm (przy prędkości 5 węzłów) ↓
Uzbrojenie
16 torped, działo pokładowe 105 mm
Wyrzutnie torpedowe	4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm od dzioba i 2 od rufy
Załoga	43

W czasie pierwszego patrolu na North Minch, 24 grudnia 1917 roku, U-91 uszkodził brytyjski tankowiec „Elmleaf” o wyporności 5 948 BRT^[3].

28 kwietnia 1918 roku około 12 mil na zachód od Bardsey Island U-91 storpedował brytyjski transatlantyk „Oronsa”, płynący z Talcahuano przez Nowy Jork do Liverpoolu, o wyporności 8 075 BRT^[4]. W wyniku ataku torpedowego i zatonięcia jednostki zginęły 3 osoby.

Tuż przed zakończeniem wojny 11 października 1918 roku 8 mil od Capbreton U-91zatopił norweski parowiec „Luksefjell” o wyporności 2 007 BRT, płynący z rudą żelaza z Bilbao do Tyne. W wyniku ataku zginęło 7 członków załogi. Ostatnim zatopionym statkiem był francuski statek rybacki „Bayard” o wyporności 55 BRT.

26 listopada 1918 roku okręt został poddany Marine nationale i złomowany w lipcu 1921 w Brest.