Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Sam Craigie
angielski snookerzysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Sam Craigie (ur. 29 grudnia 1993 w Wallsend) – angielski zawodowy snookerzysta pochodzący z Newcastle. Zanim w 2011 roku przeszedł na zawodowstwo, cieszył się udaną karierą juniorską.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesna kariera
Craigie zakwalifikował się do Main Tour 2011/2012 po zwycięstwie w Mistrzostwach Świata IBSF do lat 21 w 2010 roku[2]. W półfinale pokonał swojego brata Stephena 7–6, a w finale Li Hanga 9–8, zapewniając sobie tym samym tytuł.
Sezon 2011/2012
W swoim debiutanckim sezonie w snookerowym tourze nie był notowany i musiał wygrać cztery mecze kwalifikacyjne, aby dostać się do głównej drabinki turniejów rankingowych. Wygrał dwa mecze, próbując dostać się odpowiednio do Australian Goldfields Open i German Masters, a najlepszy wynik osiągnął w kwalifikacjach do China Open, gdzie pokonał Adama Wichearda, Liu Songa i Gerarda Greene'a, zanim przegrał z Rickym Waldenem 3–5 w rundzie finałowej[3]. Craigie wziął udział w 11 z 12 turniejów rangi niższej Players Tour Championship w całym sezonie, a jego najlepszy wynik to turniej 11, w którym ponownie przegrał z Waldenem, tym razem w 1/16 finału z wynikiem 2-4[3]. Craigie zakończył swój pierwszy sezon poza pierwszą 64-tką, która automatycznie utrzymała swoje miejsca w sezonie 2012/2013, przez co wypadł z głównego touru[4].
Następne lata
Craigie zagrał w dwóch wydarzeniach w sezonie 2012/2013, ale udało mu się wygrać tylko jeden frame[5]. W kolejnym sezonie nie wziął udziału w żadnym wydarzeniu, ale wystąpił w Q School w 2015 roku, a najbliżej powrotu do trasy był w pierwszym turnieju, kiedy to uległ Adamowi Duffy’emu 2–4 w 1/32 finału[6].
Sezon 2016/2017
W 2016 roku Craigie otrzymał dwuletnią kartę na sezony 2016/2017 i 2017/2018 po pomyślnym zakwalifikowaniu się przez EBSA Play-Offs w Sheffield, pokonując Adama Duffy'ego 4–3 w ostatniej rundzie[7]. Zakwalifikował się do turnieju World Open po zwycięstwie 5–3 nad mistrzem świata z 1997 roku Kenem Dohertym i wygrał swój pierwszy mecz w głównej drabince turnieju rankingowego, pokonując Marco Fu 5–3 w rundzie otwarcia[8]. Poźniej przegrał 4-5 z Matthew Seltem. W Northern Ireland Open 2016 pokonał Jamiego Jonesa 4–0 zanim John Higgins, po breakach 147, 137 i 130, pokonał go w drugiej rundzie 4–1[9]. Craigie miał przewagę 3–1 nad Markiem Kingiem w przerwie ich meczu pierwszej rundy UK Championship, a szybko zamieniło się to w 4–1, gdy Kingowi odjęto jedne frejm za zapomnienie kija po wznowieniu gry. Craigie wygrał 6–2, ale w drugiej rundzie przegrał z Lucą Brecelem 5-6, mimo że prowadził 5–3[10]. Shaun Murphy wyeliminował Craigiego w Shoot Out i w drugiej rundzie turnieju Gibraltar Open[11].
Pod koniec sezonu 2017/18 wycofał się z trasy, ale 2018 wystartował w Q School, próbując odzyskać miejsce. Pokonał byłego półfinalistę Crucible, Andy'ego Hicksa, w rundzie trzeciej pierwszego turnieju, a w rundzie finałowej pokonał Dechawata Poomjaenga, zapewniając sobie powrót do trasy[12][13].
Sezon 2018/2019
W kwietniu 2019 roku po raz pierwszy dotarł do ćwierćfinału turnieju rankingowego podczas China Open, pokonując takich zawodników jak Ryan Day, Ali Carter i Liang Wenbo, zanim został pokonany przez Neila Robertsona[14][15].
Sezon 2019/2020
Najlepszym wynikiem Craigiego w sezonie było dotarcie do 1/32 turnieju Riga Masters, w którym pokonał Longa Zehuanga i Jamiego O'Neila, a następnie przegrał 3–4 z Matthewem Seltem[16].
Sezon 2020/2021
Craigie po raz pierwszy zakwalifikował się do Mistrzostw Świata, pokonując w rundach kwalifikacyjnych Ashleya Hugilla, Hosseina Vafaei i Zhao Xintonga[17]. W pierwszej rundzie trafił na Marka Williamsa i przegrał 4-10[18]
Sezon 2023/2024
W tym sezonie osiągnął swój największy sukces zawodowy docierając do półfinału turnieju German Masters. W ćwierćfinale pokonał Allistera Cartera 5-1 by następnie przegrać z późniejszym zwycięzcą turnieju Juddem Trumpem 2-6.
Sezon 2024/2025
Ze względu na problemy zdrowotne i konieczność poddania się operacji nie uczestniczył w turniejach sezonu 2024/25 przez co utracił pozycję wśród najlepszych 64 zawodnikw rankingu. jednak World Snooker Tour przyznała mu nową dwuletnią kartę na sezony 2025/26 i 2026/27 na zasadzie wyjątku[19].
Remove ads
Życie osobiste
Starszy brat Craigiego, Stephen, również był zawodowym graczem w snookera.
Występy w turniejach w karierze
Remove ads
Finały kariery
Finały amatorskie: 1 (1-0)
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads