German Masters 2012

German Masters 2012 − czwarty rankingowy turniej snookerowy w sezonie 2011/2012. Odbył się w dniach 1–5 lutego 2012 roku. Miejscem rozegrania była ponownie hala Berlin Tempodrom w stolicy Niemiec.

German Masters

2011 2012 2013
Miejsce	Berlin Tempodrom, Berlin
Zwycięzca	Ronnie O’Sullivan
II miejsce	Stephen Maguire
Najwyższy break	130 Stephen Maguire 147 Mike Dunn (kwalifikacje)
Breaki 100+ pkt.	58
Liczba uczestników	40

Zwycięzca turnieju – Ronnie O’Sullivan wraz z pucharem za tytuł German Masters

W kwalifikacjach do turnieju Anglik Mike Dunn wbił swojego pierwszego w karierze breaka maksymalnego w meczu z Kurtem Maflinem.

Obrońcą tytułu był Walijczyk Mark Williams.

Nagrody

	Nagroda
Zwycięzca	50 000 €
Finalista	30 000 €
Półfinalista	15 000 €
Ćwierćfinalista	9 000 €
Ostatnia 16	6 000 €
Ostatnia 32	3 750 €
Ostatnia 48	1 500 €
Łączna pula nagród[1]	280 000 €

Zawodnicy

Zawodnicy rozstawieni

Mark Williams (obrońca tytułu) John Higgins Mark Selby Neil Robertson Ding Junhui Shaun Murphy Ali Carter Judd Trump

Stephen Maguire Graeme Dott Stuart Bingham Mark Allen Stephen Lee Ronnie O’Sullivan Matthew Stevens Martin Gould

Zawodnicy nierozstawieni

W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu po UK Championship:

Mark Davis (17.) Ricky Walden (18.) Andrew Higginson (19.) Barry Hawkins (22.) Marcus Campbell (23.) Peter Ebdon (26.) Ryan Day (27.) Joe Perry (28.)

Tom Ford (31.) Ken Doherty (33.) Mike Dunn (49.) James Wattana (58.) Liu Song (61.) Adrian Gunnell (62.) Yu Delu (73.) Paul Davison (84.)

Runda dzikich kart

Runda dzikich kart została rozegrana podczas pierwszego dnia turnieju, czyli 1 lutego.

Mecz		Wynik
WC1	Ken Doherty	5 – 1	Patrick Einsle
WC2	Adrian Gunnell	5 – 3	Peter Bullen(inne języki)
WC3	Yu Delu	5 – 3	Chris Norbury
WC4	Mike Dunn	3 – 5	Craig Steadman
WC5	Liu Song	5 – 0	Soner Sari(inne języki)
WC6	James Wattana	w/o–w/d	Mario Wehrmann(inne języki)
WC7	Paul Davison	5 – 2	Krzysztof Wróbel
WC8	Tom Ford	5 – 1	Philip Arnold(inne języki)

Drabinka turniejowa

	Runda 1. (Do 5 frame’ów)					Runda 2. (Do 5 frame’ów)					Ćwierćfinały (Do 5 frame’ów)					Półfinały (Do 6 frame’ów)					Finał (Do 9 frame’ów)
		Mark Williams	5
		Ken Doherty	0
							Mark Williams	5
							Stuart Bingham	2
		Stuart Bingham	5
		Peter Ebdon	3
												Mark Williams	3
												Stephen Lee	5
		Stephen Lee	5
		Adrian Gunnell	2
							Stephen Lee	5
							Yu Delu	2
		Ding Junhui	3
		Yu Delu	5
																	Stephen Lee	4
																	Ronnie O’Sullivan	6
		Ali Carter	4
		Joe Perry	5
							Joe Perry	1
							Ronnie O’Sullivan	5
		Ronnie O’Sullivan	5
		Andrew Higginson	4
												Ronnie O’Sullivan	5
												Matthew Stevens	3
		Matthew Stevens	5
		Craig Steadman	1
							Matthew Stevens	5
							Neil Robertson	1
		Neil Robertson	5
		Marcus Campbell	2
																						Ronnie O’Sullivan	9
																						Stephen Maguire	7
		Mark Selby	5
		Liu Song	0
							Mark Selby	5
							Graeme Dott	3
		Graeme Dott	5
		James Wattana	0
												Mark Selby	3
												Shaun Murphy	5
		Martin Gould	1
		Ricky Walden	5
							Ricky Walden	2
							Shaun Murphy	5
		Shaun Murphy	5
		Barry Hawkins	4
																	Shaun Murphy	0
																	Stephen Maguire	6
		Judd Trump	5
		Paul Davison	1
							Judd Trump	5
							Mark Allen	2
		Mark Allen	5
		Tom Ford	4
												Judd Trump	4
												Stephen Maguire	5
		Stephen Maguire	5
		Ryan Day	1
							Stephen Maguire	5
							John Higgins	0
		John Higgins	5
		Mark Davis	1

Finał

Ronnie O’Sullivan cieszący się ze zwycięstwa w turnieju. Po lewej stronie kadru – pokonany w finale Stephen Maguire

Finał: Do 9 wygranych frame’ów Berlin Tempodrom, Berlin,  Niemcy,  5 lutego 2012 Sędzia: Michaela Tabb
Ronnie O’Sullivan	9 – 7	Stephen Maguire
Sesja południowa: 111–26 (111), 0–130 (130), 8-106 (106), 5-132 (128), 58–73 (O’Sullivan 58), 63–8, 20–69 (55), 75–24 (75) Sesja wieczorna: 0-115 (69), 96-40 (96), 78-0 (54), 68-59 (Maguire 52), 94–37 (67), 75–31, 43–75 (75), 66–41
111	Najwyższy break	130
1	Breaki stupunktowe	3
6	Breaki notowane	7

Breaki stupunktowe turnieju

Snookerzysta	Breaki
Stephen Maguire	130, 128, 106, 100
Ali Carter	129
Stuart Bingham	128
Shaun Murphy	128
Ronnie O’Sullivan	123, 111, 110
Barry Hawkins	113
Mark Selby	111, 104
Judd Trump	111
Peter Ebdon	109
Mark Williams	107
Mike Dunn	102
Ricky Walden	102
Joe Perry	102
Stephen Lee	101
Tom Ford	100

Kwalifikacje

Mecze kwalifikacyjne do turnieju odbyły się w dniach 21 – 25 listopada 2011 roku w World Snooker Academy w Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników: 8 z nich zagra od razu w głównym turnieju, natomiast 8 pozostałych zagra mecze z zawodnikami, którzy otrzymają dzikie karty.

Runda wstępna

• Lucky Vatnani(inne języki) 2-5 Dechawat Poomjaeng
• Daniel Wells 1-5 Luca Brecel

Runda zasadnicza

	Runde 1 Best of 9 Frames					Runde 2 Best of 9 Frames					Runde 3 Best of 9 Frames
	50	Mark Joyce	4
	89	David Grace	5			89	David Grace	2			32	Ken Doherty	5
	39	Jack Lisowski	1			83	Sam Craigie	5			83	Sam Craigie	4
	83	Sam Craigie	5
	48	Joe Jogia	4
	94	Stuart Carrington(inne języki)	5			94	Stuart Carrington(inne języki)	3			19	Peter Ebdon	5
	54	Jimmy White	5			54	Jimmy White	5			54	Jimmy White	4
	76	Matthew Couch	3
	57	Jimmy Robertson	w/o
	75	Björn Haneveer	w/d[2]			57	Jimmy Robertson	0			29	Marco Fu	1
	61	Adrian Gunnell	5			61	Adrian Gunnell	5			61	Adrian Gunnell	5
	88	Sam Baird	1
	60	Alfie Burden	5
	82	Scott MacKenzie	2			60	Alfie Burden	2			18	Jamie Cope	3
	49	Barry Pinches	4			72	Yu Delu	5			72	Yu Delu	5
	72	Yu Delu	5
	36	Robert Milkins	5
	81	Tian Pengfei	0			36	Robert Milkins	5			27	Joe Perry	5
	43	Steve Davis	5			43	Steve Davis	1			36	Robert Milkins	3
	97	Joe Meara(inne języki)	3
	55	Ben Woollaston	5
	66	Rod Lawler	1			55	Ben Woollaston	2			20	Andrew Higginson	5
	45	Jamie Jones	5			45	Jamie Jones	5			45	Jamie Jones	2
	74	Andrew Norman	2
	51	Tony Drago	2
	93	Adam Wicheard	5			93	Adam Wicheard	0			25	Mark King	3
	41	Mike Dunn	5			41	Mike Dunn	5			41	Mike Dunn	5
	78	Kurt Maflin	0
	42	Jamie Burnett	5
	87	Dechawat Poomjaeng	2			42	Jamie Burnett	3			24	Marcus Campbell	5
	53	Peter Lines	5			53	Peter Lines	5			53	Peter Lines	3
	85	Simon Bedford	2
	33	Rory McLeod	5
	95	Kacper Filipiak	2			33	Rory McLeod	3			28	Fergal O’Brien	4
	62	Liu Song	5			62	Liu Song	5			62	Liu Song	5
	68	Liam Highfield	3
	44	Nigel Bond	1
	71	Andrew Pagett	5			71	Andrew Pagett	1			21	Stephen Hendry	1
	58	James Wattana	5			58	James Wattana	5			58	James Wattana	5
	69	Passakorn Suwannawat	3
	59	Liu Chuang	5
	67	Ian McCulloch	3			59	Liu Chuang	5			22	Ricky Walden	5
	35	Liang Wenbo	5			35	Liang Wenbo	3			59	Liu Chuang	1
	84	Aditya Mehta	3
	46	Alan McManus	w/o
	92	Robin Hull	w/d			46	Alan McManus	4			23	Barry Hawkins	5
	64	Andy Hicks	5			64	Andy Hicks	5			64	Andy Hicks	4
	86	Cao Yupeng	2
	37	Gerard Greene	2
	80	David Morris	5			80	David Morris	3			26	Dominic Dale	4
	40	Matthew Selt	4			79	Paul Davison	5			79	Paul Davison	5
	79	Paul Davison	5
	34	Anthony Hamilton	5
	90	David Hogan	3			34	Anthony Hamilton	5			31	Tom Ford	5
	63	Joe Swail	5			63	Joe Swail	4			34	Anthony Hamilton	0
	91	Luca Brecel	1
	47	Dave Harold	3
	77	Adam Duffy	5			77	Adam Duffy	2			30	Ryan Day	5
	56	Anthony McGill	5			56	Anthony McGill	5			56	Anthony McGill	4
	70	Li Yan(inne języki)	3
	38	Michael Holt	2
	65	Michael White	5			65	Michael White	5			17	Mark Davis	5
	52	Xiao Guodong	5			52	Xiao Guodong	2			65	Michael White	2
	73	David Gilbert	3

Breaki stupunktowe kwalifikacji

• 147 Mike Dunn
• 143, 100, 100 Michael White
• 137, 102 Jamie Jones
• 137 Adam Duffy
• 135 Ken Doherty
• 133 Stuart Carrington(inne języki)
• 131, 101 Liu Song
• 126 David Gilbert
• 124, 120 Jimmy White
• 123 Liang Wenbo
• 122 Passakorn Suwannawat
• 121 Adam Wicheard
• 120, 115 Ryan Day
• 117, 100 Xiao Guodong
• 116 Andy Hicks
• 112, 108 Jamie Burnett
• 112, 101 Mark Davis
• 111, 107 Anthony Hamilton
• 111 Mark Joyce
• 110 Andrew Higginson
• 109, 100 Yu Delu
• 104 Anthony McGill
• 103 Sam Craigie
• 103 Joe Perry
• 102 Paul Davison
• 102 James Wattana