Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Golden State Warriors
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Golden State Warriors – amerykański klub koszykarski uczestniczący w rozgrywkach ligi NBA (Dywizja Pacyficzna w Konferencji Zachodniej) z siedzibą w San Francisco. Siedmiokrotni mistrzowie ligi w: 1947, 1956, 1975, 2015, 2017, 2018 i 2022 Mecze domowe rozgrywają w Chase Center.
Dwóch koszykarzy występujących w zespole zdobywało tytuł MVP sezonu regularnego – Wilt Chamberlain w 1960 oraz Stephen Curry w 2015 i 2016.
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
W latach 1946–1962 klub mieścił się w Filadelfii w stanie Pensylwania. W 1962 został przeniesiony do San Francisco, gdzie rezydował do 1971. Następnie jego siedzibą stało się Oakland, w stanie Kalifornia. Jest jednym z trzech zespołów, obok Boston Celtics i New York Knicks, istniejących od początków założenia ligi w 1946, jeszcze jako Basketball Association of America (BAA).
Warriors zdobywali pięciokrotnie mistrzostwo NBA. W 1947, jeszcze w ramach ligi BAA, w 1956 – jako Philadelphia Warriors oraz w 1975, już jako Golden State Warriors. W finale pokonali wtedy Washington Bullets 4-0. Do mistrzostwa klub poprowadzili Rick Barry i Jamaal Wilkes. Ostatni tytuł wywalczyli w 2022, pokonując w finale Boston Celtics 4-2[1].
2 marca 1962, zawodnik Warriors, Wilt Chamberlain, zdobył 100 punktów w meczu przeciwko New York Knicks, co jest do dziś rekordem rozgrywek NBA[2].
25 listopada 2015 w meczu przeciwko Los Angeles Lakers odnieśli 16 zwycięstwo z rzędu od początku rozgrywek, czym poprawili dotychczasowy rekord NBA należący do Washington Capitols (sezon 1948/49) oraz Houston Rockets (sezon 1993/94)[3]. Rekord ten wyśrubowali do liczby 24 – 12 grudnia 2015 pokonując na wyjeździe po dwóch dogrywkach drużynę Boston Celtics. Pierwszymi pogromcami wojowników w sezonie 2015/16 okazali się następnego dnia Milwaukee Bucks[4][5][6].
8 marca 2016 w meczu sezonu zasadniczego przeciwko Orlando Magic odnieśli 45 kolejne zwycięstwo we własnej hali czym poprawili dotychczasowy rekord NBA należący do Chicago Bulls z lat 1995–1996. Ostatecznie ich seria została zakończona na 54 zwycięstwach 2 kwietnia 2016 przez Boston Celtics.
26 marca 2016 w meczu przeciwko Dallas Mavericks na 10 spotkań przed końcem rozgrywek sezonu zasadniczego pobili rekord Houston Rockets z sezonu 2014/2015 w liczbie celnych rzutów za 3 punkty oddając 938 takich rzutów (poprzedni rekord 933).
11 kwietnia 2016 w meczu przeciwko San Antonio Spurs wyrównali historyczny rekord 72 zwycięstw w sezonie zasadniczym należący do Chicago Bulls z mistrzowskiego sezonu 1995/96, jednocześnie przerwali serię gospodarzy 48 kolejnych zwycięstw na własnym parkiecie oraz zaprzepaścili ich szanse na stanie się pierwszą drużyną w historii NBA, która by wygrała wszystkie mecze we własnej hali w sezonie zasadniczym. 3 dni potem, 14 kwietnia w meczu kończącym sezon zasadniczy, odnieśli zwycięstwo nad Memphis Grizzlies dzięki czemu ustanowili nowy rekord z bilansem 73:9[7][8][9].
W sezonie 2015/2016 jako pierwsza drużyna w historii NBA przekroczyli liczbę 1000 celnych rzutów za 3 kończąc sezon zasadniczy z 1077 rzutami dystansowymi na koncie.
W sezonie 2015/2016 zanotowali 28,9 asysty na mecz co jest najlepszym osiągnięciem od czasów mistrzowskich Chicago Bulls z sezonu 1991/1992.
W sezonie 2015/2016 w finale Konferencji Zachodniej przeciwko Oklahoma City Thunder wygrali rywalizację od stanu 1-3 i tym samym stali się pierwszą drużyną w historii NBA, która dokonała tej sztuki w finale Zachodu.
11 czerwca 2016 w meczu numer 4 przeciwko Cleveland Cavaliers ustanowili rekord finałów NBA w liczbie celnych rzutów za 3 punkty na poziomie 17.
W sezonie 2016/2017 Golden State Warriors dotarli do fazy Play-off będąc na pierwszym miejscu konferencji zachodniej. Do finału klub nie poniósł żadnej porażki. Ostatecznie wojownicy sięgnęli po mistrzostwo ligi, pokonując w finale Cleveland Cavaliers 4-1. W sezonie 2017/2018, podczas play-off wygrywali niekiedy 4:0. W finale po raz kolejny grali z Cleveland Cavaliers, których pokonali 4:0. Ostatni raz w finale takiej sztuki dokonali San Antonio Spurs w 2007. Wtedy ich rywalem także był zespół z Cleveland.
W 2019 klub został przeniesiony do San Francisco.
Remove ads
Nazwa
„Golden State” to popularne określenie Kalifornii, wywodzące się z okresu gorączki złota.
Zawodnicy
Podsumowanie
Perspektywa
Kadra w sezonie 2023/2024
Stan na 26 lutego 2024[10]
Trener: 
Steve Kerr
Asystenci: Ron Adams • Kenny Atkinson • Chris DeMarco • Bruce Fraser • Kris Weems
Trenerzy
- Edward Gottlieb 1946–1955
- George Senesky 1955–1958
- Al Cervi 1958–1959
- Neil Johnston 1959–1961
- Frank McGuire 1961–1962
- Bob Feerick 1962–1963
- Alex Hannum 1963–1966
- Bill Sharman 1966–1968
- George Lee 1968–1970
- Al Attles 1970–1980
- Johnny Bach 1980
- Al Attles 1980–1983
- Johnny Bach 1983–1986
- George Karl 1986–1988
- Ed Gregory 1988
- Don Nelson 1988–1995
- Bob Lanier 1995
- Rick Adelman 1995–1997
- P.J. Carlesimo 1997–1999
- Garry St. Jean 1999–2000
- Dave Cowens 2000–2001
- Brian Winters 2001–2002
- Eric Musselman 2002–2004
- Mike Montgomery 2004–2006
- Don Nelson 2006–2010
- Keith Smart 2010–2011
- Mark Jackson 2011–2014
- Steve Kerr od 2014
Remove ads
Zastrzeżone numery
Włączeni do Basketball Hall of Fame
- 11 Paul Arizin
- 24 Rick Barry
- 13 Wilt Chamberlain
- 10 Joe Fulks
- 14 Tom Gola
- 6 Neil Johnston
- 30 Bernard King
- 16 Jerry Lucas
- 17 Chris Mullin
- 00 Robert Parish
- 17 Andy Phillip
- 50 Ralph Sampson
- 42 Nate Thurmond
- 41 Jamaal Wilkes
- trener i właściciel zespołu Edward Gottlieb
- trener Don Nelson
Remove ads
Areny
- Philadelphia Arena (1946–62)
- Philadelphia Convention Hall (1952–1962)
- Cow Palace (1962–64, 1966–71 oraz 2 spotkania finałów 1975)
- San Francisco Civic Auditorium (1964–1966)
- USF War Memorial Gymnasium (1964–66)
- San Diego Sports Arena (1971–1972 – 6 spotkań)
- San Jose Arena (obecnie SAP Center) (1996–1997)
- Coliseum Arena/The Arena in Oakland/Oracle Arena (1966–1967, 1971–1996, 1997–2019)
- Chase Center (od 2019)
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
Podsumowanie
Perspektywa
Sezon
- Wilt Chamberlain – 1960
- Stephen Curry – 2015, 2016
- Rick Barry – 1975
- Andre Iguodala – 2015
- Kevin Durant – 2017, 2018
- Stephen Curry - 2022
- Draymond Green – 2017
- Woody Sauldsberry – 1958
- Wilt Chamberlain – 1960
- Rick Barry – 1966
- Jamaal Wilkes – 1975
- Mitch Richmond – 1989
- Chris Webber – 1994
- Gilbert Arenas – 2003
- Monta Ellis – 2007
- Dick Vertlieb – 1975
- Bob Myers – 2015, 2017
- Alex Hannum – 1964
- Don Nelson – 1992
- Steve Kerr – 2016
- Joe Fulks – 1947–1949
- Howie Dallmar – 1948
- Paul Arizin – 1952, 1956, 1957
- Neil Johnston – 1953–1956
- Wilt Chamberlain – 1960–1962, 1964
- Rick Barry – 1966, 1967, 1974–1976
- Chris Mullin – 1992
- Latrell Sprewell – 1994
- Stephen Curry – 2015, 2016, 2019, 2021
- Kevin Durant – 2018
- Joe Fulks – 1951
- Andy Phillip – 1952, 1953
- Jack George – 1956
- Neil Johnston – 1957
- Tom Gola – 1958
- Paul Arizin – 1959
- Wilt Chamberlain – 1963
- Rick Barry – 1973
- Phil Smith – 1976
- Bernard King – 1982
- Chris Mullin – 1989, 1991
- Tim Hardaway – 1992
- Stephen Curry – 2014, 2017, 2022
- Draymond Green – 2016
- Kevin Durant – 2017, 2019
- Chris Mullin – 1990
- Tim Hardaway – 1993
- David Lee – 2013
- Klay Thompson – 2015, 2016
- Draymond Green – 2017
- Stephen Curry – 2018
- Nate Thurmond – 1964
- Fred Hetzel – 1966
- Rick Barry – 1966
- Jamaal Wilkes – 1975
- Gus Williams – 1976
- Larry Smith – 1981
- Joe Barry Carroll – 1981
- Mitch Richmond – 1989
- Tim Hardaway – 1990
- Billy Owens – 1992
- Chris Webber – 1994
- Joe Smith – 1996
- Marc Jackson – 2001
- Jason Richardson – 2002
- Stephen Curry – 2010
- Klay Thompson – 2012
- Harrison Barnes – 2013
- Eric Paschall – 2020
- Latrell Sprewell – 1993
- Donyell Marshall – 1995
- Antawn Jamison – 1999
- Nate Thurmond – 1969, 1971
- Andre Iguodala – 2014
- Draymond Green – 2015–2017, 2021
- Rudy LaRusso – 1969
- Nate Thurmond – 1972–1974
- Phil Smith – 1976
- Jamaal Wilkes – 1976, 1977
- E.C. Coleman – 1978
- Latrell Sprewell – 1994
- Andrew Bogut – 2015
- Draymond Green – 2018, 2019, 2022
- Klay Thompson – 2019
All-Star Weekend
Nominowani do meczu gwiazd[21]
- Paul Arizin – 1951, 1952, 1955–1962
- Andy Phillip – 1951–1952
- Joe Fulks – 1951–1952
- Neil Johnston – 1953–1958
- Woody Sauldsberry – 1959
- Tom Gola – 1960–1962
- Wilt Chamberlain – 1960–1965
- Tom Meschery – 1963
- Guy Rodgers – 1963, 1964, 1966
- Nate Thurmond – 1965–1968, 1970, 1973, 1974
- Rick Barry – 1966, 1967, 1973–1978
- Clyde Lee - 1968
- Rudy LaRusso – 1968, 1969
- Jeff Mullins – 1969–1971
- Jerry Lucas – 1969, 1971
- Cazzie Russell – 1972
- Jamaal Wilkes – 1976
- Phil Smith – 1976, 1977
- Bernard King - 1982
- Sleepy Floyd – 1987
- Joe Barry Carroll – 1987
- Chris Mullin – 1989–1993
- Tim Hardaway – 1991–1993
- Latrell Sprewell – 1994, 1995, 1997
- David Lee – 2013
- Stephen Curry – 2014–2019, 2021–2024
- Klay Thompson – 2015–2019
- Draymond Green – 2016–2018, 2022
- Kevin Durant – 2017–2019
- Andrew Wiggins – 2022
- Paul Arizin – 1952
- Wilt Chamberlain – 1960
- Rick Barry – 1967
- Kevin Durant – 2019
- Stephen Curry – 2022
- Jason Richardson – 2002
- Gilbert Arenas – 2003
- Jason Richardson – 2002, 2003
Zwycięzcy konkursu rzutów za 3 punkty[24]
- Stephen Curry – 2015, 2021
- Klay Thompson – 2016
Zwycięzcy Skills Challenge[24]
- Stephen Curry - 2011
Trenerzy All-Star[25]
- Alex Hannum – 1965
- Bill Sharman – 1968
- Al Attles – 1975, 1976
- Don Nelson – 1992
- Steve Kerr – 2015, 2017
Uczestnicy Rookie Challenge[26]
- Chris Webber – 1994
- Clifford Rozier – 1995
- Joe Smith – 1996
- Antawn Jamison – 2000
- Marc Jackson – 2001
- Jason Richardson – 2002, 2003
- Troy Murphy – 2003
- Gilbert Arenas – 2003
- Monta Ellis – 2007
- Anthony Morrow – 2010
- Stephen Curry – 2010, 2011
- Harrison Barnes – 2013, 2014
- Klay Thompson – 2013
- Eric Paschall – 2020
- Mychal Mulder – 2021
- James Wiseman – 2021
- Jonathan Kuminga – 2022
- Brandin Podziemski – 2024
Remove ads
Statystyki
Podsumowanie
Perspektywa
Statystyczni liderzy NBA
- Stephen Curry – 2016
- Rick Barry – 1967
- Wilt Chamberlain – 1960–1964
- Paul Arizin – 1952, 1957
- Neil Johnston – 1953–1955
- Joe Fulks – 1947
Liderzy w zbiórkach[28]
- Wilt Chamberlain – 1960–1963
- Neil Johnston – 1955
Liderzy w asystach[29]
- Guy Rodgers – 1963
- Andy Phillip – 1951–1952
- Howie Dallmar – 1948
Liderzy w przechwytach[30]
- Stephen Curry – 2016
- Baron Davis – 2007
- Rick Barry – 1975
Liderzy w blokach[31]
- Manute Bol – 1989
Liderzy w skuteczności rzutów z gry[32]
- Andris Biedrins – 2008
- Chris Gatling – 1995
- Wilt Chamberlain – 1961, 1963
- Neil Johnston – 1953, 1956–1957
- Paul Arizin – 1952
Liderzy w skuteczności rzutów wolnych[33]
- Rick Barry – 1973, 1975–1976, 1978
- Mark Price – 1997
- Joe Fulks – 1951
- Stephen Curry – 2015, 2016
Liderzy w skuteczności rzutów za 3 punkty[34]
- Anthony Morrow – 2009
Liderzy wszech czasów klubu
- Sezon regularny
(Stan na 15 lutego 2017, a na podstawie[35])
Remove ads
Sukcesy
Poszczególne sezony
Podsumowanie
Perspektywa
Na podstawie[36]:. Stan na koniec sezonu 2022/23
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads