Shannon Brown

Shannon Brown (ur. 29 listopada 1985 w Maywood) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji rzucającego obrońcy, dwukrotny mistrz NBA, obecnie zawodnik Delaware 87ers.

Shannon Brown

#1 Delaware 87ers
rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1985 Maywood
Wzrost	193 cm
Masa ciała	95 kg
Kariera
Aktywność	od 2006
Szkoła średnia	Proviso East (Maywood)
College	Michigan State (2003–2006)
Draft	2006, numer: 25 Cleveland Cavaliers
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 2006–2007 Cleveland Cavaliers 2007 Albuquerque Thunderbirds 2007–2008 Cleveland Cavaliers 2008 Rio Grande Valley Vipers 2008 Chicago Bulls 2008–2009 Charlotte Bobcats 2009–2011 Los Angeles Lakers 2011–2013 Phoenix Suns 2014 San Antonio Spurs 2014 New York Knicks 2014 Miami Heat 2017–2018 Wisconsin Herd od 2018 Delaware 87ers

W 2003 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American^[1].

Jest starszym bratem gracza NBA – Sterlinga Browna^[2].

Kariera

Karierę koszykarskiej rozpoczynał w barwach drużyny koszykarskiej uniwersytetu stanowego Michigan. W swoim ostatnim roku tam zdobywał średnio 17,2 punktów i 4,4 zbiórki na mecz^[3]. Został też wybrany do drugiej piątki konferencji Big Ten Conference i do pierwszej piątki najlepszych obrońców^[4]. Po trzech latach studiów zgłosił się do draftu NBA, w którym został wybrany z 25 numerem przez Cleveland Cavaliers^[5]. W pierwszym sezonie na parkietach NBA wystąpił jedynie w 23 meczach (5 w pierwszej piątce). 2 marca 2007 został oddany do zespołu występującego w NBA D-League, Albuquerque Thunderbirds^[6]. W jedynym meczu w jakim tam wystąpił zdobył 14 punktów, 4 zbiórki i 6 asyst^[7]. Następnego dnia Brown ponownie wrócił do Cleveland. 11 stycznia 2008 Brown ponownie trafił do D-League, tym razem do drużyny Rio Grande Valley Vipers^[8]. W czterech meczach zdobywał średnio 23,8 punktów^[9], w tym, w spotkaniu przeciwko Dakota Wizards zdobył 37 punktów^[10]. 17 stycznia został ponownie wezwany do Cleveland^[8]. W sezonie 2007/08 NBA Brown wystąpił 15 meczach, w tym 4 w pierwszej piątce zdobywając średnio 7,0 punktów na mecz. 21 lutego 2008 roku w ramach wymiany trzech klubów został zawodnikiem Chicago Bulls^[11]. 6 sierpnia podpisał kontrakt z Charlotte Bobcats^[12]. 7 lutego 2009 r., razem z Adamem Morrisonem zostali wymienieni do Los Angeles Lakers w zamian za Vladimira Radmanovicia^[13]. Z tym zespołem Brown dwukrotnie wywalczył mistrzostwo ligi NBA w latach 2009 i 2010. Wziął udział w konkursie wsadów podczas Weekendu Gwiazd NBA 2010^[14]. 16 lutego 2010, przeciwko Golden State Warriors, Brown poprawił rekord kariery, notując 27 punktów i 10 zbiórek, co było jego pierwszym double-double w NBA^[15].

10 grudnia 2011 podpisał kontrakt z Phoenix Suns^[16]. 27 marca 2012, w meczu z San Antonio Spurs poprawił rekord kariery w punktach, zdobywając ich 32^[17]. 22 lipca 2012 Brown przedłużył kontrakt z Suns na kolejne dwa lata^[18]. 25 października 2013 Brown, razem z Marcinem Gortatem, Malcolmem Lee i Kendallem Marshall został wytransferowany do Washington Wizards w zamian za Emekę Okafora i wybór w pierwszej rundzie draftu 2014^[19]. Trzy dni później, Brown, Lee i Marshall zostali zwolnieni przez Wizards^[20].

1 lutego 2014, Brown podpisał 10-dniowy kontrakt z San Antonio Spurs^[21]. Po jego wygaśnięciu, 12 lutego, podpisał kolejny^[22]. Spurs nie podpisali z nim jednak kontraktu na resztę sezonu. W barwach drużyny z Teksasu rozegrał 10 spotkań, w których przez 10,3 minuty zdobywał średnio 2,3 punktu i 1,3 zbiórki na mecz.

27 lutego 2014 Brown podpisał 10-dniowy kontrakt z New York Knicks^[23]. 10 marca podpisał kolejny^[24], a 20 marca podpisał kontrakt z Knicks do końca sezonu 2013/14^[25]. W całym sezonie 2013/14 Brown wystąpił 29 razy (w tym raz w wyjściowej piątce) i zdobywał średnio 2,2 punktu i 1,0 zbiórki na mecz^[26]. 27 sierpnia 2014 jako wolny agent podpisał kontrakt z Miami Heat^[26]. 24 listopada 2014, po wystąpieniu w 5 meczach w barwach Heat, został przez nich zwolniony^[27].

Osiągnięcia

Stan na 20 lutego 2018, na podstawie^[28], o ile nie znaleziono inaczej.

NCAA

• Uczestnik:
  • NCAA Final Four (2005)
  • turnieju NCAA (2004–2006)

NBA

• Mistrz NBA (2009, 2010)

Statystyki w NBA

Legenda
M	Mecze	S5	Pierwsza piątka	MPG	Minuty na mecz
FG%	Celność rzutów z pola	3P%	Celność rzutów „za 3”	FT%	Celność rzutów wolnych
RPG	Zbiórki na mecz	APG	Asysty na mecz	SPG	Przechwyty na mecz
BPG	Bloki na mecz	PPG	Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2006/07	Cleveland	23	5	8,8	37,8%	28,0%	71,4%	0,9	0,4	0,3	0,1	3,2
2007/08	Cleveland	15	4	14,5	36,9%	31,0%	60,9%	1,2	1,1	0,7	0,1	7,0
2007/08	Chicago	6	0	3,7	20,0%	0,0%	50,0%	0,3	0,0	0,2	0,3	1,5
2008/09	Charlotte	30	0	11,4	45,5%	28,6%	80,0%	0,8	0,9	0,6	0,2	4,8
2008/09	L.A. Lakers	18	0	7,6	52,4%	66,7%	88,9%	1,1	0,6	0,2	0,1	3,2
2009/10	L.A. Lakers	82	7	20,7	42,7%	32,8%	81,8%	2,2	1,3	0,7	0,4	8,1
2010/11	L.A. Lakers	82	0	19,1	42,5%	34,9%	91,1%	1,9	1,2	0,8	0,2	8,7
2011/12	Phoenix	59	19	23,7	42,0%	36,2%	80,8%	2,7	1,2	0,7	0,3	11,0
2012/13	Phoenix	59	22	23,8	42,0%	27,7%	78,4%	2,5	1,8	1,0	0,3	10,5
2013/14	San Antonio	10	1	10,3	28,6%	0,0%	77,8%	1,3	0,5	0,1	0,0	2,3
2013/14	New York	19	0	7,8	42,1%	–	66,7%	0,8	0,2	0,6	0,0	2,1
2014/15	Miami	5	2	17,8	36,8%	42,9%	75,0%	0,2	0,6	0,8	0,0	4,0
Razem		408	60	18,0	42,0%	33,2%	80,7%	1,9	1,1	0,7	0,2	7,6

Play-offy

Sezon	Drużyna	M	S5	MPG	FG%	3P%	FT%	RPG	APG	SPG	BPG	PPG
2007	Cleveland	1	0	0,0	–	–	–	0,0	0,0	0,0	0,0	0,0
2009	L.A. Lakers	21	0	13,1	43,4%	48,0%	79,2%	1,2	0,6	0,5	0,1	4,9
2010	L.A. Lakers	23	0	14,1	39,3%	28,1%	71,4%	1,3	0,9	0,4	0,3	4,9
2011	L.A. Lakers	10	0	16,6	45,9%	28,0%	64,3%	1,9	0,7	0,6	0,2	7,2
Razem		55	0	13,9	42,2%	34,1%	72,7%	1,3	0,7	0,5	0,2	5,2