Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Snow Hill Island
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Snow Hill Island – wyspa na Morzu Weddella na wschód od północno-wschodniego krańca Półwyspu Antarktycznego.
Remove ads
Geografia
Podsumowanie
Perspektywa
Wyspa leży na Morzu Weddella na wschód od północno-wschodniego krańca Półwyspu Antarktycznego (przylądka Trinity Peninsula) i na południowy wschód od Wyspy Jamesa Rossa, od której oddzielona jest przez cieśninę Admiralty Sound[1]. Ok. 2 km na północny zachód od Snow Hill Island leży Seymour Island[2]. Wyspy oddziela Picnic Passage[3].


Wyspa ma ok. 32 km długości i prawie 10 km szerokości[4]. Prawie całą jej powierzchnię przykrywa pokrywa śniegowa[4].
Sekwencje skał osadowych z okresu od późnej kredy do eocenu i oligocenu są odsłonięte na Snow Hill Island i sąsiednich wyspach Seymour Island i Wyspie Jamesa Rossa[5] . Znajdują się tu skamieniałości zarówno bezkręgowców jak i kręgowców, często bardzo dobrze zachowane[5] . W osadach formacji Snow Hill Island znaleziono częściowo zachowaną stopę dromeozaura[6].
Obszar lodu morskiego (2,63 km²) przylegający do południowo-zachodniego krańca wyspy jest ostoją ptaków IBA z uwagi na zamieszkującą ją dużą kolonię pingwinów cesarskich[2]. W okresie 2004/2005 przeprowadzono liczenie opierzonych piskląt – było ich 3885, natomiast liczebność kolonii oszacowano na 4000–4200 par[7]. W 2009 roku liczbę pingwinów oszacowano na podstawie zdjęć satelitarnych na 2164 osobniki[2].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa

Wyspa została odkryta w 1843 roku przez brytyjskiego badacza Antarktydy Jamesa Clarka Rossa (1800–1862) podczas jego ekspedycji w latach 1839–1843[1]. Ross wziął wyspę za ośnieżony stok Wyspy Jamesa Rossa i nadał mu nazwę Snow Hill[1] – pokrywa śniegowa odcinała się na tle gołej ziemi pobliskiej Seymour Island[4][a].

W 1902 roku Szwedzka Wyprawa Antarktyczna po kierownictwem szwedzkiego geologa Otto Nordenskjölda (1869–1928) postawiła swój obóz zimowy[1] w północno-zachodniej części wyspy[3]. Baza była nieustannie zamieszkana między 12 lutego 1902 roku a 11 listopada 1903 roku[3]. Przezimowało tu sześciu uczestników wyprawy wraz z Nordenskjöldem[8]. Prowadzili badania geologiczne i obserwacje pogody nieprzerwanie przez 20 miesięcy[9]. Znaleziono wówczas również wiele skamieniałości[9]. 10 marca 1902 roku wyprawa odkryła także, że Snow Hill jest wyspą[9][3].
Na przełomie lat 1934 i 1935 bazę odwiedził amerykański lotnik i badacz polarny Lincoln Ellsworth (1880–1951), skąd przeprowadził lot nad Półwyspem Antarktycznym samolotem „Polar Star” pilotowanym przez Bernta Balchena (1899–1973)[3].
Wyspa została zbadana w latach 1952–1954 przez Falkland Islands Dependencies Survey[3].
Drewniana chata wyprawy Nordenskjölda zachowała się na północno-wschodnim wybrzeżu[10]. Obiekt ma status historycznego miejsca w ramach Układu Antarktycznego[10]. We wnętrzu zachowały się oryginalne przedmioty z wyprawy i chata pełni funkcję muzeum, którym opiekują się Argentyna i Szwecja[10]. Chata jest dostępna dla turystów w grupach zorganizowanych z przewodnikiem[10].
Remove ads
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads