Stefan Edberg

Stefan Edberg (ur. 19 stycznia 1966 w Västervik) – szwedzki tenisista, zwycięzca 9 turniejów wielkoszlemowych, lider rankingu singlowego i deblowego, zdobywca Pucharu Davisa, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Seulu (1988) w grze pojedynczej i podwójnej.

Stefan Edberg

Państwo	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1966 Västervik
Wzrost	187 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny	1983
Zakończenie kariery	1996
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	41
Najwyżej w rankingu	1 (13 sierpnia 1990)
Australian Open	W (1985, 1987)
Roland Garros	F (1989)
Wimbledon	W (1988, 1990)
US Open	W (1991, 1992)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	18
Najwyżej w rankingu	1 (9 czerwca 1986)
Australian Open	W (1987, 1996)
Roland Garros	F (1986)
Wimbledon	SF (1987)
US Open	W (1987)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja Igrzyska olimpijskie brąz Seul 1988 tenis ziemny (gra pojedyncza) brąz Seul 1988 tenis ziemny (gra podwójna)

Kariera tenisowa

Jeden z wybitnych woleistów, szukający rozwiązania niemal każdej akcji – zarówno w odbiorze, jak i przy własnym podaniu – przy siatce^[1]. Wysoko oceniano obok umiejętności wolejowych jego klasyczny, jednoręczny backhand.

Występując w gronie juniorów został pierwszym tenisistą w historii, który zdobył kalendarzowy wielki szlem w grze pojedynczej chłopców^[2]. Sztuki tej dokonał w 1983. Rok 1983 zakończył jako lider klasyfikacji singlowej juniorów.

Jako zawodowy tenisista startował w latach 1983−1996. W listopadzie 1996 porażką w I rundzie turnieju w Sztokholmie z rodakiem Nicklasem Kultim zakończył karierę^[3].

Wygrał w karierze 41 turniejów w grze pojedynczej oraz 18 turniejów deblowych o randze ATP World Tour. 6 razy wygrywał w singlu turnieje wielkoszlemowe – Australian Open z 1985 i 1987 roku (po raz ostatni rozgrywane na nawierzchni trawiastej); Wimbledon z 1988 i 1990; US Open z 1991 i 1992. Ma w swoim dorobku także 3 tytuły wielkoszlemowe w deblu; w 1987 wygrywał Australian Open i US Open w parze z Andersem Järrydem, a w 1996 Australian Open z Petrem Kordą.

13 sierpnia 1990 po raz pierwszy awansował na 1. pozycję rankingu światowego, zastępując Ivana Lendla^[4]. Łącznie był liderem rankingu ATP singlistów przez 72 tygodnie. Również jako lider listy ATP deblistów kończył sezony 1990 i 1991. Miejsce w pierwszej dziesiątce zajmował w latach 1985−1994 (do 1993 roku w czołowej piątce). W 1987, wspólnie z Järrydem, został deblowym mistrzem świata (tytuł nadawany przez ATP).

W latach 1984−1996 Edberg reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa; czterokrotnie miał udział w końcowym sukcesie (1984, 1985, 1987 i 1994). W 1984 wygrał rywalizację pokazową na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w grze pojedynczej. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Seulu, zdobył brąz zarówno w singlu, jak i w deblu.

Edberg i Boris Becker stworzyli jedną z najbardziej interesujących rywalizacji w tenisie. Zagrali ze sobą 35 razy w latach 1984–1996, z czego 25–krotnie zwycięsko kończył mecz Niemiec. Zmierzyli się w 3 wielkoszlemowych finałach, które Edberg 2–krotnie wygrał^[5].

Cieszył się uznaniem jednego z największych dżentelmenów kortów; 5–krotnie otrzymywał wyróżnienie ATP za postawę godną sportowca; w 1996 został patronem tej nagrody^[6].

W 2004 znalazł się w gronie członków Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy^[7].

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (41–36)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	19 marca 1984	Mediolan	Dywanowa (hala)	Mats Wilander	6:4, 6:2
Zwycięzca	2.	3 lutego 1985	Memphis	Dywanowa (hala)	Yannick Noah	6:1, 6:0
Finalista	1.	21 lipca 1985	Båstad	Ceglana	Mats Wilander	1:6, 0:6
Finalista	2.	22 września 1985	Los Angeles	Twarda	Paul Annacone	6:7, 7:6, 6:7
Zwycięzca	3.	29 września 1985	San Francisco	Dywanowa (hala)	Johan Kriek	6:4, 6:2
Zwycięzca	4.	20 października 1985	Bazylea	Twarda (hala)	Yannick Noah	6:7, 6:4, 7:6, 6:1
Zwycięzca	5.	8 grudnia 1985	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Mats Wilander	6:4, 6:3, 6:3
Finalista	3.	9 lutego 1986	Memphis	Dywanowa (hala)	Brad Gilbert	5:7, 6:7
Zwycięzca	6.	13 lipca 1986	Gstaad	Ceglana	Roland Stadler	7:5, 4:6, 6:1, 4:6, 6:2
Finalista	4.	17 sierpnia 1986	Toronto	Twarda	Boris Becker	4:6, 6:3, 3:6
Finalista	5.	21 września 1986	Los Angeles	Twarda	John McEnroe	2:6, 3:6
Zwycięzca	7.	19 października 1986	Bazylea	Twarda (hala)	Yannick Noah	7:6, 6:2, 6:7, 7:6
Finalista	6.	26 października 1986	Tokio	Dywanowa (hala)	Boris Becker	6:7, 1:6
Zwycięzca	8.	9 listopada 1986	Sztokholm	Twarda (hala)	Mats Wilander	6:2, 6:1, 6:1
Zwycięzca	9.	25 stycznia 1987	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Pat Cash	6:3, 6:4, 3:6, 5:7, 6:3
Zwycięzca	10.	15 lutego 1987	Memphis	Twarda (hala)	Jimmy Connors	6:3, 2:1 krecz
Finalista	7.	22 lutego 1987	Indian Wells	Twarda	Boris Becker	4:6, 4:6, 5:7
Zwycięzca	11.	22 marca 1987	Rotterdam	Dywanowa (hala)	John McEnroe	3:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca	12.	19 kwietnia 1987	Tokio	Twarda	David Pate	7:6, 6:4
Finalista	8.	2 sierpnia 1987	Båstad	Ceglana	Joakim Nyström	6:4, 0:6, 3:6
Finalista	9.	16 sierpnia 1987	Montreal	Twarda	Ivan Lendl	4:6, 6:7
Zwycięzca	13.	23 sierpnia 1987	Cincinnati	Twarda	Boris Becker	6:4, 6:1
Finalista	10.	27 września 1987	Los Angeles	Twarda	David Pate	4:6, 4:6
Zwycięzca	14.	25 października 1987	Tokio	Dywanowa (hala)	Ivan Lendl	6:7, 6:4, 6:4
Zwycięzca	15.	8 listopada 1987	Sztokholm	Twarda (hala)	Jonas Svensson	7:5, 6:2, 4:6, 6:4
Zwycięzca	16.	14 lutego 1988	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Miloslav Mečíř	7:6, 6:2
Finalista	11.	10 kwietnia 1988	Dallas WTC	Dywanowa (hala)	Boris Becker	4:6, 6:1, 5:7, 2:6
Finalista	12.	17 kwietnia 1988	Tokio	Twarda	John McEnroe	2:6, 2:6
Finalista	13.	12 czerwca 1988	Londyn	Trawiasta	Boris Becker	1:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca	17.	4 lipca 1988	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Boris Becker	4:6, 7:6(2), 6:4, 6:2
Finalista	14.	21 sierpnia 1988	Cincinnati	Twarda	Mats Wilander	6:3, 6:7, 6:7
Zwycięzca	18.	9 października 1988	Bazylea	Twarda (hala)	Jakob Hlasek	7:5, 6:3, 3:6, 6:2
Finalista	15.	12 marca 1989	Scottsdale	Twarda	Ivan Lendl	2:6, 3:6
Zwycięzca	19.	23 kwietnia 1989	Tokio	Twarda	Ivan Lendl	6:3, 2:6, 6:4
Finalista	16.	11 czerwca 1989	French Open, Paryż	Ceglana	Michael Chang	1:6, 6:3, 6:4, 4:6, 2:6
Finalista	17.	9 lipca 1989	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Boris Becker	0:6, 6:7(1), 4:6
Finalista	18.	20 sierpnia 1989	Cincinnati	Twarda	Brad Gilbert	4:6, 6:2, 6:7
Finalista	19.	8 października 1989	Bazylea	Twarda (hala)	Jim Courier	6:7, 6:3, 6:2, 0:6, 5:7
Finalista	20.	5 listopada 1989	Paryż	Twarda (hala)	Boris Becker	4:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca	20.	3 grudnia 1989	Nowy Jork	Dywanowa (hala)	Boris Becker	4:6, 7:6, 6:3, 6:1
Finalista	21.	28 stycznia 1990	Australian Open, Melbourne	Twarda	Ivan Lendl	6:4, 6:7(3), 2:5 krecz
Zwycięzca	21.	11 marca 1990	Indian Wells	Twarda	Andre Agassi	6:4, 5:7, 7:6, 7:6
Finalista	22.	25 marca 1990	Miami	Twarda	Andre Agassi	1:6, 4:6, 6:0, 2:6
Zwycięzca	22.	15 kwietnia 1990	Tokio	Twarda	Aaron Krickstein	6:4, 7:5
Zwycięzca	23.	4 lipca 1990	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Boris Becker	6:2, 6:2, 3:6, 3:6, 6:4
Zwycięzca	24.	5 sierpnia 1990	Los Angeles	Twarda	Michael Chang	7:6, 2:6, 7:6
Zwycięzca	25.	12 sierpnia 1990	Cincinnati	Twarda	Brad Gilbert	6:1, 6:1
Zwycięzca	26.	26 sierpnia 1990	Long Island	Twarda	Goran Ivanišević	7:6, 6:3
Finalista	23.	7 października 1990	Sydney	Twarda (hala)	Boris Becker	6:7, 4:6, 4:6
Finalista	24.	28 października 1990	Sztokholm	Dywanowa (hala)	Boris Becker	4:6, 0:6, 3:6
Zwycięzca	27.	4 listopada 1990	Paryż	Twarda (hala)	Boris Becker	3:3 krecz
Finalista	25.	18 listopada 1990	Frankfurt	Dywanowa (hala)	Andre Agassi	7:5, 6:7, 5:7, 2:6
Zwycięzca	28.	24 lutego 1991	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Jonas Svensson	6:2, 3:6, 7:5, 6:2
Zwycięzca	29.	14 kwietnia 1991	Tokio	Twarda	Ivan Lendl	6:1, 7:5, 6:0
Zwycięzca	30.	16 czerwca 1991	Londyn	Trawiasta	David Wheaton	6:2, 6:3
Finalista	26.	25 sierpnia 1990	Long Island	Twarda	Ivan Lendl	3:6, 2:6
Zwycięzca	31.	8 września 1991	US Open, Nowy Jork	Twarda	Jim Courier	6:2, 6:4, 6:0
Zwycięzca	32.	6 października 1991	Sydney	Twarda (hala)	Brad Gilbert	6:2, 6:2, 6:2
Zwycięzca	33.	13 października 1991	Tokio	Dywanowa (hala)	Derrick Rostagno	6:3, 1:6, 6:2
Finalista	27.	27 października 1991	Sztokholm	Dywanowa (hala)	Boris Becker	6:3, 4:6, 6:1, 2:6, 2:6
Finalista	28.	26 stycznia 1992	Australian Open, Melbourne	Twarda	Jim Courier	3:6, 6:3, 4:6, 2:6
Finalista	29.	23 lutego 1992	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	7:6(5), 3:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca	34.	10 maja 1992	Hamburg	Ceglana	Michael Stich	5:7, 6:4, 6:1
Zwycięzca	35.	23 sierpnia 1992	New Haven	Twarda	MaliVai Washington	7:6(4), 6:1
Zwycięzca	36.	13 września 1992	US Open, Nowy Jork	Twarda	Pete Sampras	3:6, 6:4, 7:6(5), 6:2
Finalista	30.	11 października 1992	Sydney	Twarda (hala)	Goran Ivanišević	4:6, 2:6, 4:6
Finalista	31.	31 stycznia 1993	Australian Open, Melbourne	Twarda	Jim Courier	2:6, 1:6, 6:2, 5:7
Zwycięzca	37.	2 maja 1993	Madryt	Ceglana	Sergi Bruguera	6:3, 6:3, 6:2
Finalista	32.	15 sierpnia 1993	Cincinnati	Twarda	Michael Chang	5:7, 6:0, 4:6
Finalista	33.	3 października 1993	Bazylea	Twarda (hala)	Michael Stich	4:6, 7:6(5), 3:6, 2:6
Zwycięzca	38.	9 stycznia 1994	Doha	Twarda	Paul Haarhuis	6:3, 6:2
Zwycięzca	39.	20 lutego 1994	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Goran Ivanišević	4:6, 6:4, 6:2, 6:2
Zwycięzca	40.	24 lipca 1994	Waszyngton	Twarda	Jason Stoltenberg	6:4, 6:2
Finalista	34.	14 sierpnia 1994	Cincinnati	Twarda	Michael Chang	2:6, 5:7
Zwycięzca	41.	8 stycznia 1995	Doha	Twarda	Magnus Larsson	7:6(4), 6:1
Finalista	35.	23 lipca 1995	Waszyngton	Twarda	Andre Agassi	4:6, 6:2, 5:7
Finalista	36.	16 czerwca 1996	Londyn	Trawiasta	Boris Becker	4:6, 6:7(3)

Gra podwójna (18–11)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	30 października 1983	Bazylea	Twarda (hala)	Florin Segărceanu	Pavel Složil Tomáš Šmíd	1:6, 6:3, 6:7
Zwycięzca	1.	10 czerwca 1984	Hamburg	Ceglana	Anders Järryd	Heinz Günthardt Balázs Taróczy	6:3, 6:1
Finalista	2.	8 września 1984	US Open, Nowy Jork	Twarda	Anders Järryd	John Fitzgerald Tomáš Šmíd	6:7(5), 3:6, 3:6
Finalista	3.	14 października 1984	Bazylea	Twarda (hala)	Tim Wilkison	Pavel Složil Tomáš Šmíd	6:7, 2:6
Zwycięzca	2.	17 marca 1985	Bruksela	Dywanowa (hala)	Anders Järryd	Kevin Curren Wojciech Fibak	6:3, 7:6
Zwycięzca	3.	21 lipca 1985	Båstad	Ceglana	Anders Järryd	Sergio Casal Emilio Sánchez	6:0, 7:6
Finalista	4.	18 sierpnia 1985	Montreal	Twarda	Anders Järryd	Ken Flach Robert Seguso	7:5, 6:7, 3:6
Zwycięzca	4.	25 sierpnia 1985	Cincinnati	Twarda	Anders Järryd	Joakim Nyström Mats Wilander	4:6, 6:2, 6:3
Zwycięzca	5.	19 stycznia 1986	Nowy Jork	Dywanowa (hala)	Anders Järryd	Joakim Nyström Mats Wilander	6:1, 7:6
Finalista	5.	2 lutego 1986	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Anders Järryd	Scott Davis David Pate	6:7, 6:3, 3:6, 5:7
Finalista	6.	23 lutego 1986	Boca West	Twarda	Anders Järryd	Brad Gilbert Vincent Van Patten	walkower
Zwycięzca	6.	30 marca 1986	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Slobodan Živojinović	Wojciech Fibak Matt Mitchell	2:6, 6:3, 6:2
Finalista	7.	7 czerwca 1986	French Open, Paryż	Ceglana	Anders Järryd	John Fitzgerald Tomáš Šmíd	6:3, 4:6, 6:3, 6:7(4), 12:14
Finalista	8.	13 lipca 1986	Gstaad	Ceglana	Joakim Nyström	Sergio Casal Emilio Sánchez	3:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca	7.	21 września 1986	Los Angeles	Twarda	Anders Järryd	Peter Fleming John McEnroe	3:6, 7:5, 7:6
Zwycięzca	8.	28 grudnia 1986	Londyn	Dywanowa (hala)	Anders Järryd	Guy Forget Yannick Noah	6:3, 7:6, 6:3
Zwycięzca	9.	24 stycznia 1987	Australian Open, Melbourne	Trawiasta	Anders Järryd	Peter Doohan Laurie Warder	6:4, 6:4, 7:6(3)
Zwycięzca	10.	22 marca 1987	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Anders Järryd	Chip Hooper Mike Leach	3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca	11.	2 sierpnia 1987	Båstad	Ceglana	Anders Järryd	Emilio Sánchez Javier Sánchez	7:6, 6:3
Zwycięzca	12.	14 sierpnia 1987	Montreal	Twarda	Pat Cash	Peter Doohan Laurie Warder	6:7, 6:3, 6:4
Zwycięzca	13.	13 września 1987	US Open, Nowy Jork	Twarda	Anders Järryd	Ken Flach Robert Seguso	7:6(1), 6:2, 4:6, 5:7, 7:6(2)
Zwycięzca	14.	8 listopada 1987	Sztokholm	Twarda (hala)	Anders Järryd	Jim Grabb Jim Pugh	6:3, 6:4
Finalista	9.	17 lipca 1988	Båstad	Ceglana	Nicklas Kroon	Patrick Baur Udo Riglewski	7:6, 3:6, 6:7
Finalista	10.	7 października 1990	Sydney	Twarda (hala)	Ivan Lendl	Broderick Dyke Peter Lundgren	2:6, 4:6
Zwycięzca	15.	14 kwietnia 1991	Tokio	Twarda	Todd Woodbridge	John Fitzgerald Anders Järryd	6:4, 5:7, 6:4
Zwycięzca	16.	25 kwietnia 1993	Monte Carlo	Ceglana	Petr Korda	Paul Haarhuis Mark Koevermans	3:6, 6:2, 7:6
Finalista	11.	15 sierpnia 1993	Cincinnati	Twarda	Henrik Holm	Andre Agassi Petr Korda	6:7, 4:6
Zwycięzca	17.	8 stycznia 1995	Doha	Twarda	Magnus Larsson	Andriej Olchowski Jan Siemerink	7:6, 6:2
Zwycięzca	18.	27 stycznia 1996	Australian Open, Melbourne	Twarda	Petr Korda	Sébastien Lareau Alex O’Brien	7:5, 7:5, 4:6, 6:1

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	1983	1984	1985	1986	1987	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	2R	QF	W	–	W	SF	QF	F	SF	F	F	SF	4R	2R	2 / 13	56–10
French Open	–	2R	QF	2R	2R	4R	F	1R	QF	3R	QF	1R	2R	4R	0 / 13	30–13
Wimbledon	2R	2R	4R	3R	SF	W	F	W	SF	QF	SF	2R	2R	2R	2 / 14	49–12
US Open	1R	2R	4R	SF	SF	4R	4R	1R	W	W	2R	3R	3R	QF	2 / 14	43–12
Bilans spotkań	1–3	6–4	16–3	8–3	17–3	18–3	19–3	13–3	21–3	19–3	16–4	8–4	7–4	9–4	N/A	178–47

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     –, nie startował w turnieju głównym

Kariera trenerska

Edberg pracował w latach 2014 i 2015 jako trener Rogera Federera^[8]. W tym czasie Szwajcar wygrał 11 tytułów singlowych, w tym 3 rangi ATP World Tour Masters 1000, Puchar Davisa 2014, uczestniczył w finałach Wimbledonu 2014 i 2015 i US Open 2015.