Szpaki

Szpaki^[2] (Sturninae) – podrodzina ptaków z rodziny szpakowatych (Sturnidae), obejmująca ponad sto dwadzieścia gatunków. Są to małe lub średnie ptaki, w większości owadożerne, niektóre żywią się również owocami. Wiele gatunków żyje na otwartych przestrzeniach i tworzy duże stada.

Zobacz też: Szpaki (ujednoznacznienie).

Szpaki

Sturninae
Rafinesque, 1815[1]
Szpak zwyczajny (Sturnus vulgaris)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	szpakowate
Podrodzina	szpaki
Typ nomenklatoryczny
Sturnus Linnaeus, 1758
Synonimy
Sturnidia Rafinesque, 1815[1]
Rodzaje
25 rodzajów – zobacz opis w tekście

Występowanie

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce^[3].

Charakterystyka

Charakterystyczną cechą szpaków są wybitne zdolności naśladowania różnych odgłosów (ptaki mimetyczne), w tym ludzkiej mowy i dźwięków wydawanych przez maszyny, np. dźwięk alarmu samochodowego. Gwarek czczony jest hodowany w niewoli właśnie dla swoich zdolności naśladowania ludzkiej mowy.

Systematyka

Do podrodziny należą następujące rodzaje^[2]:

• Sturnus Linnaeus, 1758
• Creatophora Lesson, 1847 – jedynym przedstawicielem jest Creatophora cinerea (Meuschen, 1787) – szpak ozdobny
• Pastor Temminck, 1815 – jedynym przedstawicielem jest Pastor roseus (Linnaeus, 1758) – pasterz
• Agropsar E.W. Oates, 1889
• Gracupica Lesson, 1831
• Leucopsar Stresemann, 1912 – jedynym przedstawicielem jest Leucopsar rothschildi Stresemann, 1912 – szpak balijski
• Sturnornis Legge, 1879 – jedynym przedstawicielem jest Sturnornis albofrontatus (E.L. Layard, 1854) – szpak białolicy
• Fregilupus Lesson, 1831 – jedynym przedstawicielem był wymarły^[4] Fregilupus varius (Boddaert, 1783) – szpak reunioński
• Necropsar Günther & Newton, 1879 – jedynym przedstawicielem był wymarły^[5] Necropsar rodericanus Günther & Newton, 1879 – szpak maskareński
• Sturnia Lesson, 1837
• Spodiopsar Sharpe, 1889
• Acridotheres Vieillot, 1816
• Onychognathus Hartlaub, 1849
• Saroglossa Hodgson, 1844 – jedynym przedstawicielem jest Saroglossa spiloptera (Vigors, 1831) – błyszczak himalajski
• Neocichla Sharpe, 1876 – jedynym przedstawicielem jest Neocichla gutturalis (Bocage, 1871) – błyszczak białoskrzydły
• Grafisia G.L. Bates, 1926 – jedynym przedstawicielem jest Grafisia torquata (Reichenow, 1909) – błyszczak białopierśny
• Speculipastor Reichenow, 1879 – jedynym przedstawicielem jest Speculipastor bicolor Reichenow, 1879 – błyszczak dwubarwny
• Pholia Reichenow, 1900 – jedynym przedstawicielem jest Pholia sharpii (F.J. Jackson, 1898) – błyszczak rdzawobrzuchy
• Arizelopsar Oberholser, 1905 – jedynym przedstawicielem jest Arizelopsar femoralis (Richmond, 1897) – błyszczak żałobny
• Poeoptera Bonaparte, 1854
• Lamprotornis Temminck, 1820
• Hartlaubius Bonaparte, 1853 – jedynym przedstawicielem jest Hartlaubius auratus (Statius Müller, 1776) – malgaszczyk
• Cinnyricinclus Lesson, 1840 – jedynym przedstawicielem jest Cinnyricinclus leucogaster (Boddaert, 1783) – ametyszczak
• Hylopsar von Boetticher, 1940
• Notopholia Roberts, 1922 – jedynym przedstawicielem jest Notopholia corruscus (von Nordmann, 1835) – błyszczak czarnobrzuchy