Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

The Kolt

Polski zespół muzyczny z Pułtuska grający w nurcie psychobilly Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

The Kolt – polski zespół muzyczny tworzący w nurcie psychobilly i rockabilly. Grupa założona została w 2005 r., a rozwiązana w 2011 r. Formacja powstała w Pułtusku. W okresie swojej działalności wydała trzy albumy muzyczne przy współpracy z wytwórnią Jimmy Jazz Records oraz samodzielnie jeden album EP. Utwory grupy zamieszczane były także na składankach muzycznych, w tym między innymi wydawanych w ramach serii „Prowadź mnie ulico” czy dołączanych do zina „Garaż”. Formacja nagrała także piosenkę na tribute album dla zespołu Danzig. Grupa także koncertowała. Miała okazję wystąpić między innymi podczas drugiej edycji festiwalu „Rock na Bagnie” z 2011 r. w Strękowej Górze i innych, takich jak przykładowo „Festiwal V8”, „Psychobilly Fever”, „FAFA Festival” czy „Rock'n'Roll Horror Night”.

Szybkie fakty Rok założenia, Rok rozwiązania ...
Remove ads

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Działalność zespołu

Zespół muzyczny The Kolt założony został w Pułtusku[1][2][3][4][5][6][7][8], w Polsce[4]. Działał od chwili swojego powstania w kwietniu 2005 r.[a][2] do 2011 r., kiedy to został rozwiązany[3].

Jego powstanie wiązane bywa z rozpadem zespołu Robotix[2][9]. Sytuację tę częściowo wyjaśnia Archi w wywiadzie dla zina „Garaż”. Pod koniec istnienia wymienionej formacji sytuacja w niej stała się z pewnych dla niego ważnych względów nie do zaakceptowania. Zdecydował więc o odejściu z formacji, a pozostali jej członkowie przejęli tą decyzję. O dziwo po odejściu Archiego z Robotix, mimo pierwotnych planów pozostałych członków o kontynuacji działalności, grupas ta jednak dość szybko rozpadła się. Sam Archi odrzuca stawianą czasem tezę, że założenie The Kolt było wynikiem jego obaw przed muzyczną bezczynnością. Działał bowiem już wówczas równolegle w grupie The Cuffs zawiązanej nieco wcześniej, bo w styczniu 2005 r., czyli jeszcze przed odejściem z Robotix[2].

Pierwsze nagrania zespołu trafiły na demo, a jeden zawartych tam utworów muzycznych na składankę „Prowadź mnie ulico vol. 2”[10]. Natomiast pierwszy, debiutancki album muzyczny pod tytułem „Neony Kina Narew” formacja wydała w 2005 r.[2][5][7][11][12], przy współpracy z wydawnictwem muzycznym „Jimmy Jazz Records”[7][11][12]. Materiał nagrany został w „Studio17” z Pułtuska[7][10]. Nagrania rozpoczęto we wrześniu 2005 r., a miksowanie zakończono w listopadzie tego samego roku[2]. Zawarty w albumie materiał to efekt pracy zespołu prowadzonej od maja do września 2005 r.[13]. Grupa współpracowała z „Jimmy Jazz Records” także przy wydaniu kolejnych dwóch płyt[5][14][15][16][17][18]. Drugi album zespołu pod tytułem „Odsłona II” ukazał się w 2007 r.[5][14][15][16][19]. W styczniu i w lutym 2009 r. The Kolt nagrywał materiał do trzeciego albumu w studio nagraniowym – „Studio Tequila, Kino Narew” z Pułtuska[17]. Płyta ukazała się jeszcze tego samego roku – 2009 r. Otrzymała ona tytuł „Curse Of Number 3”[5][8][17][18]. W tym samym studiu nagraniowym, w dwóch etapach, nagrany został materiał do czwartego wydawnictwa grupy. Pierwsze wejście do studia miało miejsce w czerwcu i lipcu 2009 r. jeszcze z udziałem „Trolla”. Z tej sesji nagraniowej w kolejnej publikacji zamieszczony został jeden utwór muzyczny. Następnie grupa do tego samego studia weszła w listopadzie i grudniu 2009 r.[20]. Efektem tych prac był wydany na zasadzie samopublikowania album, EP, z czterema piosenkami. Całość wydano pod tytułem „Party Time Favourites! E.P.”. Zaprezentowany on został w 2010 r.[20][21].

Przez cały okres działalności grupy, pojedyncze jej utwory, były zamieszczane także na różnych składankach muzycznych. Były to wydawnictwa pojedyncze lub seryjne. Pośród nich można wymienić publikacje w ramach serii „Prowadź mnie ulico” czy albumy dołączane do zina „Garaż” oraz kompilację zatytułowaną „Dead Chords Część 2”[22]. Formacja nagrała także piosenkę na tribute album dla zespołu Danzig[22][23]. Zespół posiadał także własną stronę internetową o adresie internetowym – thekolt.com[13].

Koncerty

Formacja wystąpiła na festiwalu muzycznym „Rock na Bagnie”. Uczestniczyła w tym wydarzeniu w 2011 r. Była to druga edycja tej imprezy zorganizowana w dniach od 1 do 3 lipca 2011 r. w Strękowej Górze. Zespół wystąpił na koncercie w pierwszym dniu wydarzenia[24][25]. W okresie swojej działalności zespół miał okazję koncertować między innymi z takimi wykonawcami muzycznymi jak Long Tall Texans, Death Valley Surfers[5][8][26].

Przykładowe koncerty oraz wykonawcy muzyczni, z którymi The Kolt miał okazję występować na jednej scenie:

wykonawcy w dniu 13.06.2008 r. – Kpt. Kruk, Kuczijo, DJ Mauy, Crazy Senorita, Pavulon Twist, The Surfstones, The Jetsons, St. City, Surfers
wykonawcy w dniu 14.06.2008 r. – Long Tall Texans, The Kolt, De Tazsos, The Hastalavistas, Bela Lugosi Horror Orchestra, Obibox[32]
  • 2008-11-28: Warszawa, klub „Radio Luxembourg”, pozostali wykonawcy – Borsux Bros, Nasty Habits[33]
  • 2009-08-22: Warszawa, klub „No Mercy”, pozostali wykonawcy – De Tazsos, The Poison Bar, Mistification[34]
  • 2009-10-30: Warszawa, klub „CDQ” („Centralny Dom Qultury”), wydarzenie – „Rock'n'Roll Horror Night”, pozostali wykonawcy – 666 Aniołów, Lord[35][36], Soulburners, Genetiks, Posing Dirt[36]
  • 2010-02-14: Siedlce, klub „LaMalinche”, wydarzenie – koncert z okazji Walentynek[37]
  • 2010-10-18: Warszawa, klub „Radio Luxembourg”, pozostali wykonawcy – The Quakes[38]
  • 2010-11-20: Kraków, klub „Loch Ness”, pozostali wykonawcy – Rezurex, Blitzkid, Queens of Everything[39].
Remove ads

Skład

Podsumowanie
Perspektywa

Członkowie zespołu z całego okresu jego istnienia, ich funkcja i instrumenty muzyczne na których grali w ramach tej grupy:

Skład zespołu podczas nagrywania materiału do pierwszego albumu zatytułowanego „Neony Kina Narew”, a wydanego w 2005 r., był następujący: „Arczi” – perkusja, wokal w tle, „Dzielo” – główny wokal, „Pleban” – gitara, gitara basowa, podwójna gitara basowa[7][43]. Ponadto na gitarze grał „Kołek” z zespołu Skarpeta[2][7][43], „Więcek” na gitarze[2][7], oraz Stanisław Rudnicki, również ze Skarpety, który grał na banjo[43]. Z kolej w pracach nad drugim albumem „Odsłona II” wydanym w 2007 r. w składzie podstawowym grali ci sami artyści[50], ale oprócz nich współtworzył muzykę grając na gitarze Mateusz Franczak[50][51]. Ten muzyk znany jest także z zespołów The Kuflers oraz Plastic Stars[52][53] oraz z innych projektów muzycznych[51]. Trzeci album zespołu nagrywany był już w nieco zmienionym składzie. Swoje funkcje w formacji niezmiennie pełnił „Arczi” oraz „Pleban”. Natomiast nowymi członkami zespołu był „Troll”, który grał na gitarze oraz syntezatorze oraz „Zombiak”, który objął funkcję głównego wokalisty[48]. Ponadto gościnie, na trąbce, wystąpił Fryderyk Pawelec[14][48][54]. Ostatni z albumów, EP pod tytułem „Party Time Favourites! E.P.” z 2010 r. grupa nagrała w składzie: „Arczi” – perkusja, „Dziudi” – gitara, „Pleban” – gitara basowa, „Zombiak” – wokal[55]. Trzeba jednak odnotować, że na gitarze do jednego z utworów, który był nagrany nieco wcześniej niż pozostałe, grał jeszcze „Troll”[56].

Remove ads

Instrumentarium

Instrumentarium formacji jest szersze niż typowych zespołów rockowych i obejmuje także instrumenty muzyczne typowe dla nurtu reprezentowanego przez zespół. Podstawę stanowią jednak nadal typowe dla rocka instrumenty, a mianowicie: gitara – na której grali w różnych momentach czasu „Dziudi”[40][44], „Pleban”[6][7][40][41][45], „Troll”[6][40][41][47], „Kołek”[7][43], „Więcek”[2][7] i Mateusz Franczak[50][51], gitara basowa (w tym także podwójna gitara basowa) – „Pleban”[6][7][40][41][45] i perkusja – „Arczi”[2][6][7][40][41][42]. Natomiast przy nagrywaniu różnych materiałów muzycznych i występach scenicznych powyższy zestaw uzupełniały następujące instrumenty muzyczne: kontrabas[6][7][19][57][45] – „Pleban”[2][6][7][45], trąbka[14][19][48][54] – Fryderyk Pawelec[14][48][54], syntezator (Syntezator Mooga) – „Troll”[48], banjo[13][43] – Stanisław Rudnicki[43].

W różnych okresach czasu funkcje głównego wokalisty zespołu pełnili „Dzielo”[2][7][41] i „Zombiak”[6][40][49]. Śpiewem w formacji zajmowali się także inni artyści, w tym jako wokal w tle czy w chórkach. Byli to „Arczi”[2][6][7][41][43], „Więco”[2] oraz „Troll”[6][41].

Powiązania

Podsumowanie
Perspektywa

Jako powiązanych wykonawców muzycznych, ale bez podania szczegółów i charakteru relacji, w różnych opracowaniach wymienia się najczęściej takie formacje jak[5][6][58]: 22 PM[5][6][26], The Cuffs[5][6][26][58], Komety[5][6][14][26][58], The Kuflers[5][6][26][58], Robotix[5][6][14][26][58], Skarpeta[5][6][14][26][58][57]. Jednak część źródeł wskazuje, że są to powiązania personalne. Muzycy współtworzący w różnych okresach czasu The Kolt, występowali także w wymienionych formacjach[5][6][14].

Z konkretnych powiązań personalnych można przykładowo wymienić następujące (zespół muzyczny i osoba z The Kolt, która uczestniczyła także w wymienionej formacji):

Remove ads

Twórczość i jej odbiór

Podsumowanie
Perspektywa

Twórczość i muzyka prezentowane przez zespół zaliczane są do gatunku muzycznego jakim jest rock[19][65][66][67]. W szczególności w ramach tego gatunku są one przypisywane do nurtu psychobilly[2][3][6][9][19][68][69][70][71][72][73], rockabilly[3][69][72][73], punk rock[2][69][70][71], rock and roll[2][19][72][73] oraz samego rocka. I to wszystko jeszcze okraszone odrobiną surf[2][9][19][57], country, „spagetti-western”[19][57], country-folk[9], klimatów muzyki irlandzkiej, swingujących chórków[57] oraz latynoskich motywów[19]. W prezentowanej przez zespół twórczości uwagę zwraca fakt, ze wszystkie wymienione nurty muzyczne przenikają się i dobrze oddają zamiłowanie muzyków do rockabilly i rock and roll. A całość podbudowana jest energią i żywiołowością punk rocka. W ten sposób powstał bardzo dobrej jakości miks tradycji rock and rolla oraz nowoczesności, niewątpliwej przebojowości oraz żywiołowej siły, zawartej w muzyce zespołu[14]. Jeśli chodzi o spojrzenie na tę twórczość od strony samego rock and rolla, to przynajmniej w odniesieniu do pierwszego albumu, nawiązania te nie sięgają w dominującym zakresie do dokonań amerykańskich z lat 50. XX wielku, lecz bliższe są zdecydowanie angielskiej stylistyce znanej z lat 70-80 XX wieku, a tylko w pewnych aspektach sięgają do wcześniejszego pierwowzoru[9]. Podobne spojrzenie na te dokonania prezentuje opinia, według której mamy do czynienia z zadziornym i równocześnie „garażowym” rock and rollem, prawdziwą „petardą”, połączonym z tym co najlepsze w agresywnym punk rocku[37]. Jedno z opracowań mówi zaś o ognistym miksie punk rocka i psychobilly. Zauważalna jest też w utworach i postawie grupy pewną dozę nonszalancji[54]. Są więc melodie, są proste rytmy i jest też trochę „czadu”[19]. Inne określenie muzyki z początków działalności formacji mówi o punkobilly[2][9] z westernowym zacięciem[2]. Natomiast w albumie „Curse Of Number 3” brzmienie zespołu nieco się zmieniło, a mianowicie stało się bardziej zbliżone do klasycznego stylu psychobilly, choć oczywiście bez popadnięcia przy tym w schematy[5][8][26][74].

Należy również zauważyć wysoki poziom wykonania samej muzyki[19][14]. Tak więc reasumując, zdecydowanie dominuje pogląd o bardzo dobrych kompozycjach muzycznych i wysokiej jakości ich wykonania[9][19][57]. Pomimo bardzo pozytywnego odbioru tej twórczości i wysokiej jej oceny[19][57], jeden z recenzentów albumu „Odsłona II”, prezentuje pogląd o nieco słabszym niż muzyka poziomie tekstów piosenek. Są one jego zdaniem, przynajmniej w tym wymienionym, konkretnym albumie muzycznym, w zasadzie o niczym, lub co najwyżej o dziewczynach, tequilli i szybkich samochodach[19], lub jak podaje sam Archi o krwi, miłości i piwie. Natomiast znacznie mniej jest tematów filmowo–horrorowych, znanych z twórczości innych, powiązanych wykonawców muzycznych[13]. To samo w sobie nie jest dla tego gatunku jakąś szczególnie wielką wadą ani zaskoczeniem[9][19]. Wręcz dziwnym byłyby poważne teksty nacechowane jakąś zaangażowaną ideologią. Największą bolączką jest brak dobrych tekstów z fajnymi refrenami, które wykreowałyby z repertuaru jakieś wyróżniające się, wpadające w ucho i zapadające w pamięć przeboje[19]. Podobnie nie najlepiej spogląda na teksty utworów zespołu inny recenzent, tym razem debiutanckich „Neonów Kina Narew”. Podnosi, że są one „nierówne” i kreują niespójny wizerunek The Kolt[57]. Wręcz niektóre rymy postrzegane być potrafią jako nieporadne. Dostrzegalne są również niekiedy błędy gramatyczne[9]. Ogólnie można spotkać opinie, że teksty piosenek to jeden ze słabszych aspektów twórczości grupy, choć nie wszyscy i nie zawsze się z tym zgadzają[9][13].

Sami muzycy w początkach swojej kariery tego zespołu, przy okazji wydanie debiutanckiego albumu, określili swoją twórczość jako agresywny rock'n'roll z pogranicza punka i psychobilly o garażowym brzmieniu[7]. Natomiast w wywiadzie dla „Garażu”, który ukazał się w 2006 r. Archi nazwał tę twórczość rock'n'rollową muzyką gitarową[2].

W Polsce zespół jest niewątpliwie znany wśród fanów muzyki w nurce psychobilly[5][6][8][26][74]. Jest także znany i doceniany w kraju przez miłośników tego rodzaju punk rocka, który nawiązuje do rock and rollowych korzeni tego nurtu. Przy tym The Kolt uznawany jest za jeden z najważniejszych zespołów w Polsce tej części sceny. Warto przy tym zauważyć, że pierwszy album zespołu, zatytułowany „Neony Kina Narew”, zdobył także spore uznanie i grono odbiorców w Ameryce[14].

W swoim repertuarze zespół posiada piosenki śpiewane zarówno w języku polskim, jak i w języku angielskim[5][8][14][26][74]. Wykonuje przy tym kompozycje własne, ze swoimi tekstami piosenek oraz covery utworów innych wykonawców we własnej aranżacji[75][76][77][78]. Jeśli chodzi o autorstwo muzyki i tekstów, to przykładowo w albumie „Curse Of Number 3” kompozytorami prezentowanych w nim utworów byli „Archi”, „Pleban” i „Troll”, a testów piosenek autorami byli „Zombiak” i „Max Rockatansky”[48]. Ten ostatni – Maciej Wacław – znany jest z kilku grup muzycznych, między innymi z zespołu The Cuffs[79][80][81][82], 666 Aniołów, Schizma i innych[81][82][80]. Początkowo zaś tekściarzem w zespole był „Dzielo”, a muzykę tworzył „Archi” i „Pleban”[2]. W tym albumie znalazł się jeden cover – „Master and Servant” oparty o utwór formacji Depeche Mode[83]. Ostatni z albumów, EP pod tytułem „Party Time Favourites! E.P.”, to już same covery: „Too drunk to fuck” – Dead Kennedys, „Rockabilly Psychosis” – The Meteors, „Goody two shoes” – Adam Ant, „Bad Dreams” – P.O.X.[84]. Formacja ma w swoim repertuarze także inne covery . Jest to przykładowo słynny utwór „Pieśń o bohaterze” zespołu Dzieci Kapitana Klossa[13].

Remove ads

Dyskografia

Podsumowanie
Perspektywa

Albumy zespołu

Albumy muzyczne zespołu The Kolt i ich wydania[85][86]:

Składanki

Składanki, kompilacje, w ramach których zamieszczono minimum jeden utwór muzyczny zespołu The Kolt i ich wydania[22]:

  • „Prowadź mnie ulico vol. 2”: rok wydania – 2005, wydawca – Jimmy Jazz Records (identyfikator albumu – JAZZ 077), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny – wydany w ramach serii pod tytułem „Prowadź mnie ulico”, utwór numer 7 pod tytułem „Ordynarny Twist”[2][89][90][91][92][93]
  • „Punks, Skins & Rudeboys Now! Vol. 13”: rok wydania – 2005, wydawca – Jimmy Jazz Records (identyfikator albumu – brak), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny, promo/sampler – załączony do zina „Garaż” numer 23, utwór numer 15 pod tytułem „Ordynarny Twist”[94][95][96]
  • „Prowadź mnie ulico vol. 3”: rok wydania – 2006, wydawca – Jimmy Jazz Records (identyfikator albumu – JAZZ 092), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny – wydany w ramach serii pod tytułem „Prowadź mnie ulico”, utwór numer 2 pod tytułem „Pieśń o bohaterze” i utwór numer 21 pod tytułem „A i B”[97][98][99][100][101]
  • „Punks, Skins & Rudeboys Now! Vol. 14”: rok wydania – 2006, wydawca – Jimmy Jazz Records (identyfikator albumu – brak), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny, promo/sampler – załączony do zina „Garaż” numer 24, utwór numer 9 pod tytułem „Detektyw” i utwór numer 23 pod tytułem „Steryd”[102][103][104]
  • „Prowadź mnie ulico vol. 4”: rok wydania – 2007, wydawca – Jimmy Jazz Records (identyfikator albumu – JAZZ 104), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny – wydany w ramach serii pod tytułem „Prowadź mnie ulico”, utwór numer 7 pod tytułem „Ostatni łyk” i utwór numer 18 pod tytułem „Degustator”[105][106][107][108][109]
  • „Dead Chords Część 2”: rok wydania – 2008, wydawca – Burning Chords Records (identyfikator albumu – brak), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny, promo/sampler, utwór numer 14 pod tytułem „Stone Cold Dead”[110][111]
  • „The Dark Side Of The Blues - A Tribute To Danzig”: rok wydania – 2010 (premiera – 13.02.2010 r.), wydawca – Black Fox Records (identyfikator albumu – 001), nośnik danych – jedna płyta kompaktowa, album kompilacyjny, tribute album dla zespołu Danzig, utwór numer 13 pod tytułem „I'm The One”[23][112][113][114][115].

„Poza kontrolą”

Zespół The Kolt jest bohaterem 36 odcinka serii programów telewizyjnych realizowanych pod szyldem „Poza kontrolą”[116]. Jest to seria programów obejmująca przesłuchania niszowych zespołów muzycznych, mało znanych, głównie z nurtów muzyki alternatywnej, niezależnej, w całym spektrum różnych styli i form muzycznych[117]. Jest on przeznaczony dla widzów od 12 roku życia. Przypisany został do kategorii kultura i był prezentowany między innymi przez stację telewizyjną „TVP Kultura”. W ramach tego programu zespół wystąpił bezpośrednio na antenie telewizyjnej podczas krótkiego koncertu. Jej występ został zarejestrowany jako materiał filmowy. Czas trwania programu wynosi około 20 minut[116][118].

Remove ads

Uwagi

  1. [a]
    Informacja o powstaniu zespołu w kwietniu 2005 r., pochodzi z wywiadu udzielonego przez Archiego dla magazynu Garaż, opublikowanego w 2006 r.[2]. Jednak wiele opracowań i publikacji podaje 2004 r., jako datę zawiązania formacji[3][5][6][8].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads