Tom Van Arsdale

Tom Van Arsdale, właśc. Thomas Arthur Van Arsdale (ur. 22 lutego 1943 w Indianapolis) – amerykański koszykarz, obrońca, kilkukrotny uczestnik NBA All-Star Games^[1], wybrany do składu najlepszych debiutantów NBA^[2].

Tom Van Arsdale

Tom Van Arsdale (z lewej) i Pete Maravich.
5, 17, 4
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1943 Indianapolis
Wzrost	196 cm
Masa ciała	95 kg
Kariera
Aktywność	1965–1977
Szkoła średnia	Emmerich Manual (Indianapolis, Indiana)
College	Indiana (1962–1965)
Draft	1965, numer: 11 Detroit Pistons
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1965–1968 Detroit Pistons 1968–1972 Cincinnati Royals 1972–1973 Kansas City-Omaha Kings 1973–1974 Philadelphia 76ers 1974–1976 Atlanta Hawks 1976–1977 Phoenix Suns
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1965 Stany Zjednoczone (reprezentacja akademicka)
Dorobek medalowy Uniwersjada złoto Węgry 1965 koszykówka

Do NBA został wybrany w drafcie 1965 roku z numerem 11 przez Detroit Pistons. Z numerem 10 został natomiast wybrany jego brat bliźniak – Dick Van Arsdale (przez New York Knicks)^[3]. Przez pewien okres swojego życia obaj bracia występowali razem w jednym zespole, miało to miejsce w szkole średniej, na Uniwersytecie Indiana oraz przez jeden sezon (1976/77) w barwach klubu Phoenix Suns^[4].

W swoim debiutanckim sezonie notował średnio 10,5 punktu, 3,9 zbiórki oraz 2,6 asysty. Po zakończeniu rozgrywek został zaliczony do składu najlepszych debiutantów ligi, wspólnie ze swoim bratem Dickiem^[2]. Był to jedyny taki przypadek w historii NBA, kiedy to dwaj bracia, a przy tym bliźniacy zostali wyróżnieni w ten sposób.

Najlepsze statystycznie sezony w jego karierze przypadły na lata 1969-71. Notował wtedy średnie na poziomie ok. 23 punktów, ponad 6 zbiórek oraz 2 asyst^[5], zaliczając dwa kolejne występy w meczu gwiazd NBA^[1]. Po raz kolejny wystąpił w tym spotkaniu również rok później, reprezentując barwy Cincinnati Royals.

Jest rekordzistą NBA pod względem największej liczby spotkań rozegranych w trakcie całej kariery (929) bez ani jednego występu w play-off^[6]. W ciągu 12 lat uzyskał również najwyższą liczbę punktów (14 232), nie zaliczając żadnego spotkania w fazie posezonowej^[7].

16 czerwca 1976 roku został wymieniony przez Hawks do Buffalo Braves, w zamian za Kena Charlesa, Dicka Gibbsa oraz gotówkę^[5]. Nie zdołał rozegrać tam jednak ani jednego spotkania, ponieważ nieco ponad dwa miesiące później, jeszcze przed rozpoczęciem rozgrywek, został odesłany do Arizony, gdzie zasilił szeregi klubu Suns^[5]. W ten sposób dołączył do swojego brata, z którym jak się później okazało rozegrał ostatni w karierze sezon, po upłynięciu którego obaj bracia zdecydowali się zakończyć swoją przygodę z zawodową koszykówką.

Osiągnięcia

NCAA

• Wybrany do składu All-American (1965)^[8]
• Wybrany Indiana Basketball Hall of Fame (1988)^[9]

NBA

• Uczestnik meczu gwiazd:
  • NBA (1970–1972)^[1]
  • Legend NBA (1985)^[10]
• Wybrany do I składu debiutantów NBA (1966)^[2]

Reprezentacja

• Mistrz uniwersjady (1965)^[11]