Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
TopWare CD Service
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
TopWare CD Service AG – niemiecki wydawca gier komputerowych w Mannheim, działający w latach 1986–2002, ówcześnie jeden z największych wydawców na rynku europejskim.
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem TopWare Interactive (niemieckie przedsiębiorstwo) (dyskusja).
- Uzasadnienie: dwa artykuły traktujące o tym samym przedsiębiorstwie
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Firma została założona przez Dirka Hassingera, Udo Jantza oraz Siegfrieda Sorga w 1986 r.[1]. Na początku istnienia, firma zajmowała się dystrybucją programów do nauki języków obcych, aby z czasem zająć się dystrybucją takich tytułów jak PC Tools, Norton Commander oraz Micrografix Designer.
W 1991 r. wprowadziła w krajach niemieckojęzycznych innowacyjny system Shop-in-Shop, który umożliwiał przetestowanie oprogramowania shareware oraz public domain bezpośrednio w sklepie. Pomysł ten sprawił, iż nazwa TopWare stała się synonimem dobrego oprogramowania w uczciwej cenie. Pierwsze tytuły na płytę CD pojawiły się na rynku w listopadzie 1993 r.
Filozofią firmy było wydawanie tytułów w rozsądnej cenie (ok. 49,95 DM); zaś mottem firmy – "Real Software Value".[2]
W 1995 r. wydano "D-Info" – książkę telefoniczną w formie CD-ROM[1], tytuł okazał się sukcesem i zaowocował wydaniem kolejnych edycji programu, przyciągając miliony klientów[3].
Opracowaniem własnych tytułów firma zajęła się, gdy wydawcy, z którymi ściśle współpracowała, nie zgodzili się na ponowne wydanie ich największych tytułów w cenach korzystnych dla konsumentów. Pierwszą grą wydaną (w 1996 r.) przez TopWare było Shadows over Riva autorstwa Attic Entertainment Software; jej sprzedaż wyniosła ponad 100 tys. egzemplarzy[4]. Dzięki temu, oraz stosowanej strategii sprzedaży nowych tytułów w jak najniższej cenie, firma zyskała duży rozgłos na rynku, wydając w Niemczech (i nie tylko) tytuły Coktel Vision, Sierra, Infogrames, Ascon, Blue Byte, Merit, Take 2 Interactive, Attic Entertainment. Średnia notowana norma ich sprzedaży wynosiła ok. 100–150 tys. egzemplarzy.
Firma zaangażowała się również w marketing, sponsorując drużynę piłkarską Mannheim, wyścigi samochodowe Porsche oraz drużynę Ferrari w Formule 1.[5]
Firma posiadała także swój oddział w Hiszpanii, i współpracowała z Danią i Węgrami.[6]
Wczesnym 1996 r. TopWare stało się spółką akcyjną. Firma zaczęła oferować gry również w formie składanek pod nazwą Gold Games; w latach 1996–2001 seria doczekała się 4 części. Po bankructwie TopWare linia ta była kontynuowana przez Ubisoft, który przejął prawa do marki Gold Games w czerwcu 2001 r.[7]
W 1997 r. produkty firmy stanowiły 60% niemieckiego rynku CD-ROM. W kwietniu tego samego roku firma zadebiutowała na polskim rynku[8]. Pierwszymi tytułami przez nią oferowanymi (od listopada br) był Earth 2140, Jack Orlando oraz Freddy.[9] W listopadzie 1997 r. w wywiadzie z redakcją Secret Service, prezes TopWare Dirk P. Hassinger ujawnił, iż gry wydawane przez jego firmę stanowiły 18% rynku, zaś inne programy 40%. W planach była ekspansja na rynek amerykański oraz australijski.[4]
W 1998 r. TopWare podpisało porozumienie z Sir-Tech, na jej mocy nabyło prawa do publikacji na terenie całej Europy (poza Anglią i Włochami) dwóch tytułów: Jagged Alliance 2 oraz Wizardry 8.[10]
Nawiązało również współpracę z Metropolis Software, stając się dystrybutorem ich tytułów za granicą. tj. RoboRumble (Reflux)[11], wiosną 1998 r. utworzyło nową markę – TopWare Interactive.
7 maja 1998 r. w Bawarskim Studiu Filmowym miała miejsce premiera nowych tytułów w tym RoboRumble. Promocyjnie na Gambleriadzie 1998 wystawiła stoisko stworzone z myślą o niemieckich targach CeBit Home[12]. A w sierpniu zawarła umowę z Interactive Magic na dystrybucję swoich tytułów na terenie USA, w tym RoboRumble i Knights and Merchants[13]. Od IV kwartału 1998 r. TopWare na mocy umowy z Metropolis zyskało prawa wydawnicze na terenie całego kraju do tytułów: Gorky 17 oraz (nigdy niewydanego) Wiedźmina. Dodatkowo, w planach firmy było wydanie Jagged Alliance, Mayday: Final Conflict oraz Devastator (ostatecznie nigdy niewydany)[14][15]. Pod koniec roku nabyła również prawa dystrybucyjne do gier studia Monolith Productions.
W styczniu 1999 r. zakupiło od Monolith silnik LithTech, który miał posłużyć jako baza pod nową produkcję osadzoną w uniwersum Gorky 17 – FPS o tytule Code Red oraz zawarło umowę ze szwedzkim Ozon Media[16]. W kolejnych miesiącach zawarło kolejne umowy dystrybucyjne z, kolejno: włoskim Ubisoft Italy (w lutym)[17], portugalskim Porto Editora (we wrześniu)[18], czeskim OnTime Solutions[19] i australijskim Jack of All Games[20] (w październiku).
Gra Earth 2150 została ogłoszona najlepszą grą RTS wg redakcji niemieckiego Power Play.[21] Pod koniec listopada 1999 r. firma przegrała sprawę z DeTeMedien – firmą córką Deutsche Telekom. Spór dotyczył skopiowania przez wydawcę danych z książek telefonicznych drugiej strony, zawarciu ich w programie i skomercjalizowaniu w formie płyt CD-ROM z zyskiem, przy tym nie wypłacając stronie przysługujących mu należności[22].
W sierpniu 2000 r. firma zmieniła nazwę na TopWare Interactive AG i skupiła uwagę na rynek gier komputerowych oraz oprogramowania edukacyjnego i internetowego. Prawa do marek z serii "D-" (w tym D-Info) zostały sprzedane Buhl Data, zaś za nową strategię obrano podwykonawstwo oraz inwestycje w krakowskie TopWare Programy[23].
W lutym 2001 r. firma ogłosiła bankructwo[24]. Do upadku firmy przyczyniły się problemy finansowe, spowodowane długotrwałymi sporami sądowymi z DeTeMedien oraz problemami prawnymi osób w zarządzie TopWare, w tym prezesa firmy Dirka Hassingera (oskarżenia o malwersacje podatkowe i wykorzystywanie pieniędzy z firmy w celach prywatnych nasilające się w II połowie lat. 90)[25][26]. Oddział zajmujący się grami oraz studia w Polsce zostały, w lipcu, przejęte przez ZUXXEZ Entertainment, utworzone przez Dirka Hassingera oraz byłych pracowników TopWare[27].
Remove ads
D-Seria
Najpopularniejszymi tytułami dystrybuowanymi przez TopWare było oprogramowanie z tzw. D-Serii. W jej skład wchodziły m.in.:
- D-Info – książka telefoniczna, na styczeń 1998 r. dotychczasowe edycje tego programu sprzedały się w liczbie ponad 2,4 miliona sztuk
- D-Atlas
- D-Jure
- D-Medien
- D-Hotel
- D-SAT – mapa topograficzna Niemiec oddana z dokładnością powyżej 3 cm; sprzedana w ilości ponad 200 tys. sztuk[2].
Remove ads
Gold Games
Podsumowanie
Perspektywa
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads