Ulica Połczyńska w Warszawie

Ulica Połczyńska – ulica w dzielnicach Wola i Bemowo w Warszawie

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

Ulica przebiega przez Chrzanów i Jelonki Południowe na Bemowie. Zaczyna się przy skrzyżowaniu z ulicą Studzienną jako przedłużenie ulicy Wolskiej, przecina ulicę Powstańców Śląskich i przechodzi w ulicę Poznańską w gminie Ożarów Mazowiecki.

Ulica to dawna droga prowadząca z Warszawy przez Wolę na zachód, w kierunku Błonia^[1]. Jako jedna z ważniejszych dróg była również głównym kierunkiem przemarszów wojsk w czasie kolejnych wojen, stąd miała znaczenie także militarne, co doceniono w XIX wieku, budując tu fort pierścienia wewnętrznego Twierdzy Warszawa – tzw. Fort Wola oraz fort pierścienia zewnętrznego tzw. fort Chrzanów na przedpolu twierdzy.

W 1657 traktem tym nacierały w kierunku Warszawy wojska szwedzkie w czasie potopu szwedzkiego niszcząc m.in. zabudowę wsi Chrzanów, Odolany i Wielka Wola. Kolejne zniszczenia zabudowę ulicy dotknęły w czasie insurekcji kościuszkowskiej, w czasie powstania listopadowego, a później w czasie obrony Warszawy w 1939 i w czasie powstania warszawskiego i rzezi Woli w 1944.

Zabudowa w sąsiedztwie ulicy związana była od zawsze z obsługą traktu – znajdowały się tu liczne karczmy, sklepy, kuźnie i inne. Jeszcze w II poł. XIX wieku na odcinku pomiędzy Młynarską a Szosą Bemowską (dziś Powstańców Śląskich) znajdowało się 27 lokali z wyszynkiem, zapewne nie tylko nastawionymi na konsumpcję.

W obszarze Chrzanowa i Jelonek Południowych w XIX wieku powstało wiele cegielni – największa z nich to fabryka dachówek Bogumiła Schneidera, której śladem są dziś Glinianki Schneidra. W okresie późniejszym wybrukowana kocimi łbami, prawdopodobnie częściowo granitową kostką na styku z Wolską. W związku z fatalnym stanem nawierzchni ulica ta słynna była w okresie powojennym z dużej ilości warsztatów samochodowych.

Została włączona do Warszawy w 15 maja 1951^[2] pod stosowaną wtedy tradycyjną nazwą Szosa Poznańska. Obecną nazwę nadano ulicy uchwałą z dnia 12 kwietnia 1954^[3].

Od lat 60. do reformy sieci drogowej w lutym 1986 roku^[4] ulica stanowiła część drogi państwowej nr 17^[5] oraz do połowy lat 80.^[a] dróg międzynarodowych E8 i E12^[7]^[8], następnie do końca 2013 roku^[9] stanowiła fragment miejskiego odcinka drogi krajowej nr 2 i trasy europejskiej E30^[10]. Obecnie posiada kategorię drogi powiatowej^[11].

1 sierpnia 1992 oddano do użytku przedłużenie linii tramwajowej od pętli przy cmentarzu Wolskim do skrzyżowania z ulicą Powstańców Śląskich^[12]. W trakcie budowy zniszczono ślady starej zabudowy ulicy pozostawiając jedynie stare kapliczki.

Zabudowa wzdłuż ulicy ma związek nadal z jej funkcją jako jednej z głównych arterii wylotowych z miasta. Znajdują się przy niej m.in. warsztaty, salony i komisy samochodowe, stacje paliw i hotele.

Ulica Połczyńska w Warszawie

Historia

Ważniejsze obiekty

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on