Władysław Badeni

Władysław Badeni (ur. 19 maja 1819 w Boryniczach koło Bóbrki, zm. 10 czerwca 1888 w Bad Gleichenberg) – polski hrabia, polityk galicyjski, poseł do sejmu krajowego, członek Rady Państwa, szambelan austriacki w 1847 roku^[1].

Władysław Badeni

Bończa
Rodzina	Badeni
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1819 Borynicze koło Bóbrki
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1888 Gleißenberg, Niemcy
Ojciec	Kazimierz Stanisław Badeni
Matka	Felicja Badeni
Żona	Cecylia Badeni
Dzieci	Jadwiga Stadnicka Stanisław Badeni Kazimierz Badeni

Władysław Badeni

Data urodzenia	19 maja 1819
Data śmierci	10 czerwca 1888
przewodniczący Rady powiatu jarosławskiego
Okres	od 21 lutego 1867 do 19 sierpnia1873
Przynależność polityczna	Narodowa Demokracja
Następca	Stefan Zamoyski
radny Rady powiatu jarosławskiego
Okres	od 1867 do 1875
Następca	Karol Bartoszewski
członek Stanów Galicyjskich
Okres	od 1844 do 1861
poseł do Sejmu Krajowego
Okres	od 16 stycznia 1866 do 10 czerwca 1888
Poprzednik	Antoni Juśkiewicz
Następca	Karol Bartoszewski
poseł do Rady Państwa
Okres	od 1870 do 1872
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie Kazimierza krajczego koronnego i Felicji Ufiniarskiej. Ukończył studia prawnicze. W latach 1839–1844 pracował w służbie administracyjnej w Przemyślu i Lwowie. W latach 1844–1861 członek Stanów Galicyjskich, współwłaściciel Borynicza, Drohobycza koło Bóbrki, a po śmierci ojca również Surochowa i Koniaczowa koło Jarosławia. Zwolennik uwłaszczenia chłopów, w 1847 roku podpisał w tej sprawie petycję do Wiednia. W latach 1866–1888 był posłem do sejmu krajowego z okręgu Jarosław. W sejmie wybrany najpierw zastępcą, a następnie członkiem Wydziału Krajowego. W 1870 roku został wybrany posłem do Rady Państwa z okręgu Drohobycz, Jarosław, Przemyśl i Sambor. W 1872 roku złożył mandat.

29 lipca 1870 otrzymał komandorię papieskiego Orderu św. Grzegorza^[2].

Pracował w komisji drogowej. Przyczynił się do budowy sieci dróg, w tym również w powiecie jarosławskim prowadzących do linii kolejowych imienia Karola Ludwika. Szczególnie zasłużony przy odbudowie spalonego w 1862 roku kościoła farnego pod wezwaniem Bożego Ciała. 8 czerwca 1863 roku otrzymał honorowe obywatelstwo Jarosławia. W latach 1867–1873 marszałek pierwszej pochodzącej z wyboru Rady Powiatowej w Jarosławiu (członek Rady Powiatowej w latach 1867–1875). Zmarł 10 czerwca 1888 roku w Bad Gleichenberg, pochowany został w Busku w powiecie Kamionka Strumiłowa.