Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Władysław Forbert
polski operator i reżyser dokumentalista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Władysław Forbert (ur. 26 maja 1915 w Warszawie, zm. 7 lutego 2001 w Kopenhadze) – polski operator filmów fabularnych i dokumentalnych oraz reżyser filmów dokumentalnych żydowskiego pochodzenia.
Remove ads
Życiorys
Urodził się w Warszawie, w żydowskiej rodzinie Leona Forberta, fotografa i projektanta dekoracji filmowych. Jego bratem był Adolf Forbert (1911–1992), operator filmowy. W latach 1929–1931 przebywał w Australii, gdzie nawiązał kontakt z filmem. Po powrocie do Polski pracował w atelier foto-filmowym w Warszawie. Od 1935 był operatorem filmów dokumentalnych.
Po wybuchu II wojny światowej uciekł do Związku Radzieckiego. W 1943 wstąpił do I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Podjął pracę w Czołówce Filmowej ludowego Wojska Polskiego; od jesieni 1944 pracował w Polskiej Kronice Filmowej, a następnie w Wytwórni Filmów Dokumentalnych.
W 1970 po antysemickiej nagonce, będącej następstwem wydarzeń marcowych, wyemigrował do Danii. Zmarł w Kopenhadze.
Remove ads
Kariera
Zdjęcia filmów dokumentalnych
|
Zdjęcia filmów fabularnych
Reżyser
Realizacja
Scenariusz
|
Remove ads
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
- Złoty Krzyż Zasługi (5 marca 1952)[1]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (8 stycznia 1955)[2]
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1967)[3]
- Order Pracy II klasy (Wietnam, 1958)[4]
Nagrody
Podsumowanie
Perspektywa
- 1950: Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia za zdjęcia w filmach dokumentalnych List Górnika i Marchlewski oraz za całokształt prac przy wydaniach Polskiej Kroniki Filmowej[5]
- 1953: Nagroda Państwowa III stopnia dla zespołu Polskiej Kroniki Filmowej za dotychczasowe osiągnięcia filmowe
- 1955: Nagroda Państwowa II stopnia (zespołowa) za realizację (operator) filmu Godziny nadziei[6]
- 1956: Nagroda główna w dziale filmu dokumentalnego na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlovych Varach za film Bambus mój brat
- 1962: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za realizację filmu Świadectwo urodzenia oraz za twórczość artystyczną w latach 1960/1962
- 1964: Wyróżnienie honorowe na IV Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie dla filmu KR I/...
- 1965: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (zespołowa z Jerzym Hoffmanem, Edwardem Skórzewskim) w dziedzinie filmu za Trzy kroki po ziemi
- 1966: Syrenka Warszawska (Nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) przyznana podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film Kara cięższa niż kara
- 1967: Nagroda Ministra Obrony Narodowej za zdjęcia do filmu Wolne miasto w reżyserii Stanisława Różewicza
- 1967: Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Telewizyjnym „Złota Praga” w Pradze za zdjęcia do filmu Uwaga, uwaga, nadchodzi
- 1970: Grand Prix III Międzynarodowego Festiwalu Filmów Turystycznych „Tourfilm 70” w Spindlerowym Młynie za film Cracovia
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads