Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
WWE Elimination Chamber
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
WWE Elimination Chamber – cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych przez federację WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz na WWE Network. Pierwsza gala cyklu została wyprodukowana 21 lutego 2010 i zastąpiła dotychczasową coroczny cykl gal No Way Out. Podczas gal organizuje się przynajmniej jeden Elimination Chamber match, głównie o tytuł WWE Championship, zaś w poprzednich latach również drugi o World Heavyweight Championship[1]. Nazwa cyklu została wybrana przez fanów federacji poprzez głosowanie w ankiecie na oficjalnej stronie WWE – innymi nazwami były do wyboru Heavy Metal, Battle Chamber, Chamber of Conflict i pozostawienie oryginalnego No Way Out[2]. W lutym 2015 zastąpiono cykl wprowadzając galę Fastlane[3]. Zdecydowano się jednak przenieść organizację gali Elimination Chamber na 31 maja[4]. Podczas gali po raz pierwszy w historii broniono WWE Intercontinental Championship oraz odbył się pierwszy drużynowy Elimination Chamber match o WWE Tag Team Championship[5]. W przyszłym roku nie zorganizowano gali, jednakże po przywróceniu podziału federacji na brandy, kolejna edycja Elimination Chamber odbyła się w lutym 2017 dla wrestlerów z brandu SmackDown[6]. Edycja z 2018 została zorganizowana dla wrestlerów z brandu Raw, gdzie odbył się pierwszy siedmioosobowy Elimination Chamber match, a także pierwszy żeński Elimination Chamber match.
Z powodu nazistowskiej przeszłości Niemiec i nazwy „Elimination Chamber” mającej nawiązanie do komor gazowych, w Niemczech gala jest emitowana pod nazwą „No Escape”.
Remove ads
Koncept
Podsumowanie
Perspektywa
W Elimination Chamber matchu bierze udział sześciu zawodników, gdzie dwóch zaczyna pojedynek w ringu, a reszta jest zamknięta w czterech oddzielnych małych komorach. Co pięć minut, jeden z czterech uczestników zostaje uwolniony z komory i dołącza do walki w klatce. Walka jest kontynuowana dopóki wszystkie cztery osoby nie zostaną wypuszczone z komor, wskutek czego pojedynek trwa minimum dwadzieścia minut. Celem walki jest wyeliminowanie wszystkich uczestników przypinając lub poddając przeciwnika, co może się odbyć w ringu lub otaczającej go stalowej podłogi od klatki (zasada ta jest od gali z 2012, jednakże oficjalnie wszystkie przypięcia i poddania muszą odbyć się w ringu). W pojedynku nie występują dyskwalifikacje. Zwycięzcą meczu jest ostatnia pozostająca w klatce niewyeliminowana osoba.
Podczas pierwszych trzech gal z lat 2010–2012 odbyły się po dwa pojedynki w klatce: jeden dla wrestlerów występujących w brandzie Raw, drugi dla wrestlerów ze SmackDown. W sierpniu 2011 zakończono podział i połączono brandy w jeden roster. W 2013 odbył się tylko jeden Elimination Chamber Match, gdzie zwycięzca stał się pretendentem do World Heavyweight Championship na WrestleManii 29. W 2014 odbyła się walka w klatce o zunifikowany WWE World Heavyweight Championship. W 2015 odbył się pierwszy tego typu pojedynek o WWE Intercontinental Championship, zaś drugi był pierwszym Tag Team Elimination Chamber matchem o WWE Tag Team Championship. Cykl porzucono w 2016, jednakże w lutym 2017 powrócił jako ekskluzywny dla brandu SmackDown. Rok później zorganizowano galę dla zawodników z brandu Raw.
Remove ads
Lista gal
| Gala brandu Raw | Gala brandu SmackDown |
Remove ads
Wyniki gal
Podsumowanie
Perspektywa
2010
Elimination Chamber (2010) (znane również jako No Way Out (2010) w Niemczech)[10][11] – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 21 lutego 2010 w Scottrade Center w Saint Louis w stanie Missouri[12][13]. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Elimination Chamber.
Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna nietransmitowany w telewizji pojedynek i dwie walki wieczoru. Sheamus bronił WWE Championship w Raw Elimination Chamber matchu walcząc z Triple H, Tedem DiBiasem, Randym Ortonem, Johnem Ceną i Kofim Kingstonem. W SmackDown Elimination Chamber matchu, The Undertaker bronił World Heavyweight Championship z Chrisem Jericho, Johnem Morrisonem, Reyem Mysterio, CM Punkiem i R-Truthem. Prócz tego, Drew McIntyre bronił WWE Intercontinental Championship w pojedynku z Kanem, The Miz bronił WWE United States Championship w walce z Montel Vontavious Porterem, zaś Maryse i Gail Kim zawalczyły z LayCool (Laylą i Michelle McCool) w divas tag-team matchu.
Gala zyskała 285 000 wykupień w systemie pay-per-view, co było wzrostem liczby wobec zeszłorocznej edycji No Way Out[14]. Mimo tego krytycy i fani negatywnie ocenili galę, gdzie głównym zarzutem było nikłe zainteresowanie walkami, które nie odbywały się w klatce[15][16][17].
- Elimination Chamber match (Raw)
- Elimination Chamber match (SmackDown)
2011
Elimination Chamber (2011) (znane również jako No Escape (2011) w Niemczech)[10][11] – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 20 lutego 2011 w Oracle Arena w Oakland w Kalifornii[27]. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Elimination Chamber.
Podczas gali zorganizowano sześć walk, w tym jedna będąca Dark matchem. W pierwszym Elimination Chamber matchu, Edge obronił World Heavyweight Championship pokonując Reya Mysterio, Kane’a, Drewa McIntyre’a, Big Showa i Wade’a Barretta. John Cena pokonał CM Punka, Johna Morrisona, Sheamusa, Randy’ego Ortona i R-Trutha, dzięki czemu wywalczył pojedynek o WWE Championship na WrestleManii XXVII. Galę wykupiono 212 000 razy, co było mniejszą ilością w porównaniu do 287 000 wykupień zeszłorocznej edycji gali.
- Elimination Chamber match (SmackDown)
- Elimination Chamber match (Raw)
2012
Elimination Chamber (2012) (znane również jako No Escape (2012) w Niemczech)[36] – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 19 lutego 2012 w Bradley Center w Milwaukee w stanie Wisconsin[37][38]. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Elimination Chamber.
Podczas gali zorganizowano sześć walk, w tym jedną będącą Dark matchem. Walką wieczoru był Ambulance match, w którym John Cena pokonał Kane’a. W pierwszym Elimination Chamber matchu, CM Punk obronił WWE Championship pokonując The Miza, Chrisa Jericho, Kofiego Kingstona, Dolpha Zigglera i R-Trutha. W drugim tego typu pojedynku, Daniel Bryan obronił World Heavyweight Championship poprzez pokonanie Santino Marelli, Wade’a Barretta, Cody’ego Rhodesa, Big Showa i The Great Khaliego. Galę wykupiono 178 000 razy, co stanowiło mniejszą liczbę w porównaniu do 212 000 wykupień zeszłorocznej edycji cyklu[39][40].
- Elimination Chamber match o WWE Championship
- Elimination Chamber match o World Heavyweight Championship
2013
Elimination Chamber (2013) (znane również jako No Escape (2013) w Niemczech)[50] – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 17 lutego 2013 w New Orleans Arena w Nowym Oleanie w stanie Luizjana. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Elimination Chamber.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru The Rock obronił WWE Championship pokonując CM Punka; gdyby został odliczony poza ringowo lub zdyskwalifikowany, straciłby tytuł na rzecz pretendenta. Prócz tego odbył się Elimination Chamber match, w którym Jack Swagger pokonał Randy’ego Ortona, Chrisa Jericho, Marka Henry’ego, Kane’a i Daniela Bryana, dzięki czemu stał się pretendentem do tytułu World Heavyweight Championship na WrestleManii 29. Galę wykupiono 213 000 razy, co było wzrostem wobec 178 000 wykupień zeszłorocznej edycji Elimination Chamber[51].
- Elimination Chamber match
2014
Elimination Chamber (2014) (znane również jako No Escape (2014) w Niemczech) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 23 lutego 2014 w Target Center w Minneapolis w stanie Minnesota. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Elimination Chamber.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna podczas pre-show. Walką wieczoru był Elimination Chamber match o WWE World Heavyweight Championship, gdzie Randy Orton obronił mistrzostwa pokonując Johna Cenę, Daniela Bryana, Christiana, Cesaro i Sheamusa. Galę wykupiono 183 000 razy i była to niższa liczba wobec zeszłorocznych 213 000 wykupień.
- Elimination Chamber match
2015
Elimination Chamber (2015) (znane również jako No Escape (2015) w Niemczech) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 31 maja 2015 w American Bank Center w Corpus Christi w Teksasie[70]. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Elimination Chamber, a także jedyna wyprodukowana w maju.
Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna podczas pre-show. Na gali po raz pierwszy odbyła się walka o WWE Intercontinental Championship, a także odbył się pierwszy tag-teamowy Elimination Chamber match. W walce wieczoru Dean Ambrose pokonał WWE World Heavyweight Championa Setha Rollinsa przez dyskwalifikację. Prócz tego, Kevin Owens pokonał Johna Cenę w swojej pierwszej walce w głównym rosterze federacji.
- Elimination Chamber match o WWE Tag Team Championship
- Elimination Chamber match o WWE Intercontinental Championship
2017
2018
2019
2020
2021
2022
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads