WWE Hell in a Cell

WWE Hell in a Cell – cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w październiku przez federację WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz za pośrednictwem WWE Network. Cykl został wprowadzony w 2009 zastępując WWE No Mercy w kalendarzu gal pay-per-view WWE^[1]. W 2012 postanowiło przenieść terminy organizowania gal na późny październik (z wyjątkiem edycji z 2017).

Hell in a Cell

Promocja	WWE
Brandy	Raw (2009–2010; 2016; 2018–2022) SmackDown (2009–2010; 2017–2022) ECW (2009)
Pierwsza gala	Hell in a Cell (2009)
Ostatnia gala	Hell in a Cell (2022)
Przewodnie typy walk	Hell in a Cell match

Po przywróceniu podziału WWE na brandy w 2016, cykl oraz tegoroczna edycja stały się własnością brandu Raw. W przyszłym roku galę poświęcono zawodnikom brandu SmackDown. W 2018 zniesiono podział gal pay-per-view dla konkretnych brandów, a organizację gal przeniesiono na wrzesień^[2].

Konceptem tego cyklu gal jest to, że wszystkie walki wieczoru mają miejsce w kilkumetrowej stalowej klatce otaczającej ring oraz podłogę wokół-ringową zwanej „Hell in a Cell”. W tego typu walce nie ma dyskwalifikacji oraz wyliczeń poza ringowych, jak również możliwości ucieczki z klatki – jedyną drogą do zwycięstwa jest przypięcie lub poddanie przeciwnika w ringu. Podczas gali organizuje się przynajmniej jeden Hell in a Cell match^[1][3][4]. Nazwa cyklu gal została wybrana przez fanów podczas głosowania przeprowadzonego przez WWE; wygrała między innymi z nazwami takimi jak No Escape, Locked Up oraz Rage in a Cage^[1][4].

Lista gal

Gala brandu Raw

Gala brandu SmackDown

Gala	Lokalizacja	Arena	Walka wieczoru
01 !Hell in a Cell (2009) 4 października 2009	Newark, New Jersey	Prudential Center	D-Generation X (Shawn Michaels i Triple H vs. The Legacy (Cody Rhodes i Ted DiBiase) Hell in a Cell match
02 !Hell in a Cell (2010) 3 października 2010	Dallas, Teksas	American Airlines Center	Kane (c) vs. The Undertaker Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship
03 !Hell in a Cell (2011) 2 października 2011	Nowy Orlean, Luizjana	New Orleans Arena	John Cena (c) vs. Alberto Del Rio vs. CM Punk Triple Threat Hell in a Cell match o WWE Championship
04 !Hell in a Cell (2012) 28 października 2012	Atlanta, Georgia	Philips Arena	CM Punk (c) vs. Ryback Hell in a Cell match o WWE Championship
05 !Hell in a Cell (2013) 27 października 2013	Miami, Floryda	American Airlines Arena	Daniel Bryan vs. Randy Orton Hell in a Cell match o zwakowany WWE Championship z sędzią specjalnym Shawnem Michaelsem
06 !Hell in a Cell (2014) 26 października 2014	Dallas, Teksas	American Airlines Center	Dean Ambrose vs. Seth Rollins Hell in a Cell match
07 !Hell in a Cell (2015) 25 października 2015	Los Angeles, Kalifornia	Staples Center	The Undertaker vs. Brock Lesnar Hell in a Cell match
08 !Hell in a Cell (2016) 30 października 2016	Boston, Massachusetts	TD Garden	Sasha Banks vs. Charlotte Flair Hell in a Cell match o WWE Raw Women’s Championship
09 !Hell in a Cell (2017) 8 października 2017	Detroit, Michigan	Little Caesars Arena	Shane McMahon vs. Kevin Owens Hell in a Cell match
10 !Hell in a Cell (2018) 16 września 2018	San Antonio, Teksas	AT&T Center[5]	Roman Reigns (c) vs. Braun Strowman Hell in a Cell match o WWE Universal Championship z sędzią specjalnym Mickiem Foleyem
11 !Hell in a Cell (2019) 6 października 2019	Sacramento, Kalifornia	Golden 1 Center	Seth Rollins (c) vs. Bray Wyatt Hell in a Cell match o WWE Universal Championship
12 !Hell in a Cell (2020) 25 października 2020	Orlando, Floryda	Amway Center	Drew McIntyre (c) vs. Randy Orton Hell in a Cell match o WWE Championship
13 !Hell in a Cell (2021) 20 czerwca 2021	Tampa, Floryda	Yuengling Center	Bobby Lashley (c) vs. Drew McIntyre Last Chance Hell in a Cell match o WWE Championship
14 !Hell in a Cell (2022) 5 czerwca 2021	Rosemont, Illinois	Allstate Arena	Cody Rhodes vs. Seth "Freakin" Rollins Hell in a Cell match

Wyniki gal

2009

Hell in a Cell (2009)

Motyw muzyczny	„Monster” – Skillet
Informacje
Promocja	World Wrestling Entertainment
Brandy	Raw SmackDown ECW
Sponsor	Teenage Mutant Ninja Turtles: Smash-Up
Data	4 października 2009
Widownia	12 356
Hala	Prudential Center
Miejsce	Newark, New Jersey
Gale pay-per-view – chronologicznie
Breaking Point Hell in a Cell (2009) Bragging Rights (2009)
Hell in a Cell – chronologicznie
— Hell in a Cell (2009) Hell in a Cell (2010)

Hell in a Cell (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 4 października 2009 w Prudential Center w Newark w stanie New Jersey. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Hell in a Cell.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) pokonali The Legacy (Cody'ego Rhodesa i Teda DiBiasego) w Hell in a Cell matchu. Oprócz tego w tych samych pojedynkach Randy Orton pokonał Johna Cenę i zdobył WWE Championship, jak również The Undertaker odebrał World Heavyweight Championship od CM Punka.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1D	Matt Hardy pokonał Mike'a Knoxa	Singles match[6]	06:00
2	The Undertaker pokonał CM Punka (c)	Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship[7]	10:24
3	John Morrison (c) pokonał Dolpha Zigglera	Singles match o WWE Intercontinental Championship[8]	15:41
4	Mickie James (c) pokonała Alicię Fox	Singles match o WWE Divas Championship[9]	05:20
5	Jeri-Show (Chris Jericho i Big Show) (c) pokonali Batistę i Reya Mysterio	Tag team match o Unified WWE Tag Team Championship[10]	13:41
6	Randy Orton pokonał Johna Cenę (c)	Hell in a Cell match o WWE Championship[11]	21:24
7	Drew McIntyre pokonał R-Trutha	Singles match[12]	04:38
8	Kofi Kingston (c) pokonał Jacka Swaggera i The Miza	Triple threat match o WWE United States Championship[13]	07:53
9	D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) pokonali The Legacy (Cody'ego Rhodesa i Teda DiBiasego)	Tag team Hell in a Cell match[14]	18:02
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2010

Hell in a Cell (2010)

Motyw muzyczny	„Sacrifice” – Atom Smash
Informacje
Promocja	World Wrestling Entertainment
Brandy	Raw SmackDown
Sponsor	WowWee
Data	3 października 2010
Widownia	7 500
Hala	American Airlines Center
Miejsce	Dallas, Teksas
Gale pay-per-view – chronologicznie
Night of Champions (2010) Hell in a Cell (2010) Bragging Rights (2010)
Hell in a Cell – chronologicznie
Hell in a Cell (2009) Hell in a Cell (2010) Hell in a Cell (2011)

Hell in a Cell (2010) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 3 października 2010 w American Airlines Center w Dallas w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Hell in a Cell.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru Kane obronił World Heavyweight Championship pokonując The Undertakera w Hell in a Cell matchu, zaś Randy Orton obronił WWE Championship w tej samej stypualcji pokonując Sheamusa. Wade Barrett pokonał Johna Cenę w singlowej walce, wskutek czego Cena musiał przyłączyć się do grupy The Nexus.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1D	Goldust, R-Truth i Kofi Kingston pokonali Cody'ego Rhodesa, Drewa McIntyre'a i Dolpha Zigglera	Tag team match[15]	–
2	Daniel Bryan (c) pokonał Johna Morrisona i The Miza	Submissions Count Anywhere match o WWE United States Championship[16]	13:33
3	Randy Orton (c) pokonał Sheamusa	Hell in a Cell match o WWE Championship[17]	22:51
4	Edge pokonał Jacka Swaggera	Singles match[18]	11:31
5	Wade Barrett pokonał Johna Cenę	Singles match[19] Jeśli Barret wygra, Cena będzie musiał przyłączyć się do grupy The Nexus. Jeżeli Cena wygra, Nexus zostanie rozwiązane.	17:47
6	Natalya pokonała Michelle McCool (c) (z Laylą) przez dyskwalifikację	Singles match o WWE Unifed Divas Championship[20]	05:00
7	Kane (c) pokonał The Undertakera (z Paulem Bearerem)	Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship[21]	21:38
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2011

Hell in a Cell (2011)

Motyw muzyczny	„Set the World on Fire” – Black Veil Brides
Informacje
Promocja	WWE
Sponsor	Light Strike
Data	2 października 2011
Widownia	9 400[22]
Hala	New Orleans Arena
Miejsce	Nowy Orlean, Luizjana
Gale pay-per-view – chronologicznie
Night of Champions (2011) Hell in a Cell (2011) Vengeance (2011)
Hell in a Cell – chronologicznie
Hell in a Cell (2010) Hell in a Cell (2011) Hell in a Cell (2012)

Hell in a Cell (2011) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 2 października 2011 w New Orleans Arena w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Hell in a Cell.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Triple Threat Hell in a Cell match, w którym Alberto Del Rio zdobył WWE Championship pokonując CM Punka i poprzedniego mistrza Johna Cenę. Ponadto Mark Henry obronił World Heavyweight Championship w tym samym pojedynku pokonując Randy'ego Ortona.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1D	Daniel Bryan pokonał JTG'ego	Singles match[23]	7:47
2	Sheamus pokonał Christiana	Singles match[24]	13:42
3	Sin Cara Azul pokonał Sin Carę Negro	Singles match[25]	09:46
4	Air Boom (Evan Bourne i Kofi Kingston) (c) pokonali Jacka Swaggera i Dolpha Zigglera (z Vickie Guerrero)	Tag team match o WWE Tag Team Championship[26]	10:47
5	Mark Henry (c) pokonał Randy'ego Ortona	Hell in a Cell match o World Heavyweight Championship[27]	15:58
6	Cody Rhodes (c) pokonał Johna Morrisona	Singles match o WWE Intercontinental Championship[28]	07:20
7	Beth Phoenix (z Natalyą) pokonała Kelly Kelly (c) (z Eve Torres)	Singles match o WWE Divas Championship[29]	08:41
8	Alberto Del Rio (z Ricardo Rodriguezem) pokonał Johna Cenę (c) i CM Punka	Triple Threat Hell in a Cell match o WWE Championship[30]	24:09
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2012

Hell in a Cell (2012)

Motyw muzyczny	„Sandpaper” – Fozzy i M. Shadows[31] „In the End” – Black Veil Brides
Informacje
Promocja	WWE
Sponsor	WWE '13
Data	28 października 2012
Widownia	10 000[32]
Hala	Philips Arena
Miejsce	Atlanta, Georgia
Gale pay-per-view – chronologicznie
Night of Champions (2012) Hell in a Cell (2012) Survivor Series (2012)
Hell in a Cell – chronologicznie
Hell in a Cell (2011) Hell in a Cell (2012) Hell in a Cell (2013)

Hell in a Cell (2012) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 28 października 2012 w Philips Arena w Atlancie w stanie Georgia. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Hell in a Cell.

Podczas gali odbyło się osiem walk. W Hell in a Cell matchu będącym walką wieczoru CM Punk obronił WWE Championship pokonując Rybacka. Oprócz tego Big Show pokonał Sheamusa w singlowej walce i zdobył World Heavyweight Championship.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1	Randy Orton pokonał Alberto Del Rio (z Ricardo Rodriguezem)	Singles match[33]	13:40
2	Team Rhodes Scholars (Cody Rhodes i Damien Sandow) pokonali Team Hell No (Kane'a i Daniela Bryana) (c) przez dyskwalifikację	Tag team match o WWE Tag Team Championship[34]	11:11
3	Kofi Kingston (c) pokonał The Miza	Singles match o WWE Intercontinental Championship[35]	10:21
4	Antonio Cesaro (c) pokonał Justina Gabriela	Singles match o WWE United States Championship	07:22
5	Rey Mysterio i Sin Cara pokonali The Prime Time Players (Darrena Younga i Titusa O'Neila)	Tag team match	12:27
6	Big Show pokonał Sheamusa (c)	Singles match o World Heavyweight Championship[36]	20:26
7	Eve Torres (c) pokonała Laylę i Kaitlyn	Triple Threat match o WWE Divas Championship[37]	07:33
8	CM Punk (c) (z Paulem Heymanem) pokonał Rybacka	Hell in a Cell match o WWE Championship[38]	11:21
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką

2013

Hell in a Cell (2013)

Motyw muzyczny	„Out of Time” – Stone Temple Pilots
Informacje
Promocja	WWE
Sponsor	WWE 2K14
Data	27 października 2013
Widownia	9 000[39]
Hala	American Airlines Arena
Miejsce	Miami, Floryda
Gale pay-per-view – chronologicznie
Battleground (2013) Hell in a Cell (2013) Survivor Series (2013)
Hell in a Cell – chronologicznie
Hell in a Cell (2012) Hell in a Cell (2013) Hell in a Cell (2014)

Hell in a Cell (2013) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 27 października 2013 w American Airlines Arena w Miami na Florydzie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Hell in a Cell.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. Walką wieczoru był Hell in a Cell match o zwakowany WWE Championship z sędzią specjalnym Shawnem Michaelsem, w którym Randy Orton pokonał Daniela Bryana i zdobył mistrzostwo. Oprócz tego John Cena zdobył World Heavyweight Championship pokonując Alberto Del Rio, a także CM Punk pokonał Rybacka i Paula Heymana w Handicap Hell in a Cell matchu.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1P	Damien Sandow pokonał Kofi'ego Kingstona	Singles match[40]	07:01
2	Cody Rhodes i Goldust (c) pokonali The Shield (Setha Rollinsa i Romana Reignsa) oraz The Usos (Jimmy'ego i Jeya Uso)	Triple threat match o WWE Tag Team Championship[41]	14:38
3	Fandango i Summer Rae pokonali The Great Khali'ego i Natalyę (z Hornswogglem)	Mixed tag team match[42]	04:50
4	Big E Langston pokonał Deana Ambrose'a (c) poprzez wyliczenie poza-ringowe	Singles match o WWE United States Championship[43]	08:43
5	CM Punk pokonał Rybacka i Paula Heymana	Handicap Hell in a Cell match[44]	13:49
6	Los Matadores (Diego i Fernando) (z El Torito) pokonali The Real Americans (Antonio Cesaro i Jacka Swaggera) (z Zebem Colterem)	Tag team match[45]	05:52
7	John Cena pokonał Alberto Del Rio (c)	Singles match o World Heavyweight Championship[46]	15:17
8	AJ Lee (c) (z Taminą Snuką) pokonała Brie Bellę (z Nikki Bellą) poprzez submission	Singles match for the WWE Divas Championship[47]	05:40
9	Randy Orton pokonał Daniela Bryana	Hell in a Cell match o zwakowany WWE Championship z sędzią specjalnym Shawnem Michaelsem[48]	22:04
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

2014

Hell in a Cell (2014)

Motyw muzyczny	„Panic Room” – Theory of a Deadman
Informacje
Promocja	WWE
Sponsor	WWE 2K15 Mountain Dew Kickstart
Data	26 października 2014
Widownia	15 303
Hala	American Airlines Center
Miejsce	Dallas, Teksas
Gale WWE Network – chronologicznie
Night of Champions (2014) Hell in a Cell (2014) Survivor Series (2014)
Hell in a Cell – chronologicznie
Hell in a Cell (2013) Hell in a Cell (2014) Hell in a Cell (2015)

Hell in a Cell (2014) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 26 października 2014 w American Airlines Center w Dallas w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Hell in a Cell.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Seth Rollins pokonał Deana Ambrose'a w Hell in a Cell matchu. Prócz tego John Cena pokonał Randy'ego Ortona w tym samym rodzaju pojedynku i stał się pretendentem do WWE World Heavyweight Championship.

Nr	Wyniki	Stypulacje	Czas
1P	Mark Henry pokonał Bo Dallasa	Singles match	00:32
2	Dolph Ziggler (c) pokonał Cesaro z wynikiem 2-0	Two-out-of-three falls match o WWE Intercontinental Championship[49]	12:18
3	Nikki Bella pokonała Brie Bellę	Singles match; przegrana musi zostać asystentką wygranej przez 30 dni, w razie odmowy zostanie zwolniona[50]	06:22
4	Goldust i Stardust (c) pokonali The Usos (Jimmy'ego i Jeya Uso)	Tag team match o WWE Tag Team Championship[51]	10:21
5	John Cena pokonał Randy'ego Ortona	Hell in a Cell match wyłaniający pretendenta do WWE World Heavyweight Championship[52]	25:52
6	Sheamus (c) pokonał The Miza (z Damienem Mizdowem)	Singles match o WWE United States Championship[53]	08:20
7	Rusev (z Laną) pokonał Big Showa poprzez submission	Singles match[54]	07:55
8	AJ Lee (c) pokonała Paige (z Alicią Fox) poprzez submission	Singles match o WWE Divas Championship[55]	06:50
9	Seth Rollins (z Jamiem Noblem i Joeyem Mercurym) pokonał Deana Ambrose'a	Hell in a Cell match[56]	14:03
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show

2015

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2015).

2016

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2016).

2017

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2017).

2018

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2018).

2019

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2019).

2020

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2020).

2021

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2021).

2022

Osobny artykuł: Hell in a Cell (2022).

Zobacz też

• Lista gal WWE Network
• Lista gal pay-per-view federacji WWE
• WWE Bad Blood