Wacław Krupowicz

Wacław Krupowicz (21 września 1883 w Lublinie, zm. 23 lutego 1955 w Poznaniu) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Wacław Krupowicz

pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	21 września 1883 Lublin
Data i miejsce śmierci	23 lutego 1955 Poznań
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	I Brygada Rezerwowa
Stanowiska	dowódca brygady
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 21 września 1883 roku w Lublinie^[1]. W 1909 roku w stopniu porucznika pełnił służbę w 13 Erywańskim Pułku Lejb Grenadierów Cara Michaiła Fieodorowicza w Manglisi, w guberni tyfliskiej. Od września 1917 roku dowodził 12 Pułkiem Strzelców Polskich^[2].

14 stycznia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika i zaliczony do Rezerwy oficerów WP^[3][4]. Od 25 maja do 10 lipca 1920 roku dowodził I Brygadą Rezerwową^[5]. 8 sierpnia 1920 roku został wyznaczony na stanowisko sztabowego oficera inspekcyjnego piechoty przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Warszawa”^[6].

Od maja do 15 grudnia 1921 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta Centralnej Szkoły Podoficerów Piechoty Nr 1 w Chełmnie, a jego oddziałem macierzystym był 57 pułk piechoty wielkopolskiej w Poznaniu^[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 79. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[8]. W 1923 roku był zastępcą komendanta Obozu Warownego „Poznań”, pozostając oficerem nadetatowym 58 pułku piechoty w Poznaniu^[9]. 25 października 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta miasta Poznania^[10]. W 1928 roku był sklasyfikowany na liście starszeństwa oficerów piechoty z 1. lokatą^[11]. 14 lutego 1929 roku został zwolniony ze stanowiska komendanta placu Poznań i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII^[12]. Z dniem 30 czerwca 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[13].

W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”^[14]. W 1938 roku pełnił funkcję pierwszego wiceprezesa Głównego Zarządu Wielkopolskiego Związku Pszczelarzy w Poznaniu^[15].

Zmarł 23 lutego 1955 roku w Poznaniu. Pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 7 kwatera 1-13-174)^[16].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi (7 czerwca 1939)^[17]
• Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”) – 1925^[18]