Walerian Meysztowicz

Walerian Meysztowicz h. Rawicz (ur. 24 czerwca 1893 w Pojościu^[1] k. Poniewieża, zm. 24 maja 1982 w Rzymie) – polski ksiądz i teolog katolicki, mediewista.

Walerian Meysztowicz

Walerian Meysztowicz
Kraj działania	Polska Włochy, Watykan
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1893 Pojoście
Data i miejsce śmierci	24 maja 1982 Rzym
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół rzymskokatolicki
Prezbiterat	1924
Odznaczenia

Życiorys

Pochodził z Kowieńszczyzny z rodziny ziemiańskiej Aleksandra i Zofii z hr. Korwin-Kossakowskich^[2] h. Ślepowron. Ukończył Cesarskie Liceum Aleksandrowskie w Petersburgu. Walczył w wojnie polsko–bolszewickiej. W 1921 wstąpił do seminarium duchownego w Wilnie, a w 1924 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1926–1929 był sekretarzem abp Romualda Jałbrzykowskiego, a w latach 1929–1932 kapelanem Stowarzyszenia „Odrodzenie”. Ukończył studia na wydziale prawa kanonicznego Instytutu Obojga Praw Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. W 1932 pracował jako radca kanoniczny (prawny) w ambasadzie polskiej przy Stolicy Apostolskiej. Równocześnie w latach 1936–1939 był profesorem prawa kanonicznego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Filister honorowy korporacji akademickiej Conradia^[3].

Walczył w kampanii wrześniowej w 13 pułku Ułanów Wileńskich, następnie przedostał się do Watykanu, gdzie spędził resztę wojny. Współzałożyciel (1945) i prezes Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. Do śmierci mieszkał w Watykanie. Posiadał godność kanonika bazyliki św. Piotra i protonotariusza apostolskiego. Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.

Autor książki Gawędy o czasach i ludziach (Londyn 1983 i 1993), w której opisał dzieje rodzinnej Kowieńszczyzny i współczesne sobie wydarzenia na przestrzeni stulecia. Książka ta została wydana w 2004 roku również w przekładzie litewskim, pod tytułem Pašnekesiai apie laikus ir žmones. Był postulatorem procesu beatyfikacyjnego Arcybiskupa Jana Cieplaka.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[2] (za wojnę polsko-bolszewicką)
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1966)^[4]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[2]
• Medal Niepodległości (19 grudnia 1933)^[5]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[2]

Wybrane publikacje

• De conditione juridica Ecclesiae in Polonia, Romae: Jus Pontificium 1931.
• Repertorium bibliographicum pro rebus polonicis Archivi Secreti Vaticani, Vaticani 1943.
• De Archivo Nuntiaturae Varsaviensis quod nunc in Archivo Secreto Vaticano servantur, Vaticani 1944
• (redaktor serii) Elementa ad fontium editiones, Romae: Institutum Historicum Polonicum Romae 1962–1972, wiele tomów.
• Gawędy o czasach i ludziach, Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1983, Łomianki: Wydawnictwo LTW 2012.
• Przemówienie ks. Waleriana Meysztowicza z okazji Święta Niepodległości, wygłoszone 13 listopada 1966 roku, Rzym 1966.
• Benedetto XV, i cattolici e la prima guerra mondiale : atti del Convegno di Studio tenuto a Spoleto nei giorni 7-8-9 settembre 1962, a cura di Giuseppe Rossini, Roma: Edizioni 5 Lune 1963.
• Un monumento Polacco di lingua e di arte nella Biblioteca Apostolica Vaticana, Firenze: Leo S. Olschki 1951.
• Polsko-Morawska Księga w Bibliotece Watykańskiej, Rzym 1950.
• Św. Kazimierz, Rzym 1958.
• Poszło z dymem. Gawędy o czasach i ludziach, Wyd. 1 krajowe, Warszawa: Wydawnictwo Pokolenie 1989.