Warzęcha żółtodzioba

Warzęcha żółtodzioba^[3] (Platalea flavipes) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny ibisów (Threskiornithidae). Zamieszkuje Australię, niekiedy obserwowany także w Nowej Zelandii^[2]. Nie jest zagrożony. Nie wyróżnia się podgatunków^[4][5].

Warzęcha żółtodzioba

Platalea flavipes[1]
Gould, 1838
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pelikanowe
Podrząd	ibisowce
Rodzina	ibisy
Rodzaj	Platalea
Gatunek	warzęcha żółtodzioba
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski

Morfologia

Wygląd

Brak dymorfizmu płciowego. Ptak jest cały biały, na ogonie ma kilka cienkich pasemek czarnych piór. Upierzenie piersi jest cienkie i napuszone. Dziób ma kolor żółtokremowy, na końcu, tam gdzie jest spłaszczony, żółty przechodzi w szary. Nogi mają kolor jak dziób, skok i szczątkowe błony pławne są szare, pazury czarne. Warzęcha żółtodzioba posiada także szarą skórę na bokach głowy.

Wymiary

• długość ciała: 76–91 cm^[6]
• masa ciała: 1,8–1,9 kg^[4]
• rozpiętość skrzydeł: około 140 cm^[7]

Etymologia nazwy

Nazwa łacińska

Platalea to jej nazwa rodzajowa. Drugi człon nazwy – flavipes – pochodzi od łacińskiego słowa flavus, które oznacza żółty.

Nazwa angielska

Pierwsza część nazwy – yellow-billed – oznacza, tak jak po polsku, żółty dziób. Wyrazy beak i bill to angielskie synonimy, oba oznaczają ptasi dziób. Druga część nazwy – spoonbill – oznacza warzęchę.

Nazwa polska

Pierwsza część nazwy – warzęcha – to nazwa rodzajowa, a określenie żółtodzioba oznacza żółty dziób, charakterystyczną cechę tego ptaka.

Biotop

Jej naturalne biotopy to słodkowodne bagna, zapory wodne, laguny, a czasami suche pastwiska^[6]. Bardzo rzadka na słonych mokradłach^[7].

Pożywienie

Żywi się owadami wodnymi i ich larwami. W dziobie ma wiele detektorów wibracyjnych, zwanych brodawkami, na wewnętrznej stronie spłaszczonej części dzioba. Mogą czuć zdobycz pozycji nawet w ciemnych lub brudnych wodach, w dzień lub w nocy. Ma słabszy zmysł dotyku niż warzęcha królewska^[8].

Lęgi

Gniazduje w koloniach, często z innymi ptakami wodnymi, takimi jak ibisy czy warzęchy królewskie. Buduje swoje gniazdo w szuwarach lub w rozwidleniu konarów drzew. Gniazdo to płytka platforma zbudowana z patyków, sitowia i trzcin^[8]. W lęgu zwykle 3–4 jaja koloru białego^[7]. Obie płci inkubują jaja, co trwa około 3 tygodnie, a potem opiekują się młodymi^[7][8].

Status

IUCN uznaje warzęchę żółtodziobą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Zasięg występowania szacuje się na ok. 4,7 mln km². BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny, ale fluktuujący ze względu na wahania powierzchni podmokłych siedlisk w kolejnych latach (tzn. lata suchsze – mniejsza liczebność ptaków, wilgotniejsze – większa)^[2][9].