Wiktor Malewski

Wiktor Malewski (ur. 15 marca 1846, zm. 11 grudnia 1941^[2]) – podporucznik, weteran powstania styczniowego^[1].

Wiktor Malewski

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1846[1] Suwalszczyzna
Data i miejsce śmierci	11 grudnia 1941 Warszawa
Przebieg służby
Główne wojny i bitwy	powstanie styczniowe
Odznaczenia

Życiorys

Weterani powstania 1863, od lewej Antoni Süss, Mamert Wandalli (w rzeczywistości mistyfikator), Walenty Milczarski, siedzi Wiktor Malewski

Pochodził z Suwalszczyzny, w momencie wybuchu powstania był uczniem V klasy gimnazjum w Łomży^[3]. Po wybuchu powstania wstąpił do partii Skarżyńskiego, następnie po jej rozbiciu walczył w kawalerii Kobylińskiego. Wraz z oddziałem został wysłany do guberni grodzieńskiej^[4]. Walczył pod Białymstokiem i w Puszczy Zielonej. Dostał się do niewoli rosyjskiej, w której był torturowany. Był więziony przez 4 miesiące w Łomży. Został uwolniony dzięki wstawiennictwu rosyjskiego oficera, znajomego brata^[3].

Był wiceprezesem Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania 1863^[4].

W styczniu 1938 wraz z 49 weteranami oraz trzema weterankami (Marią Bentkowską, Marią Fabianowską i Lucyną Żukowską) został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5].

W 1938 mieszkał w Warszawie^[3]. 22 stycznia 1939 dokonał odsłonięcia tablicy pamiątkowej dla uczczenia czynu powstańców 1863, zamieszczonej na gmachu ratusza w Warszawie^[6].

Zmarł w 1941. Został pochowany na Kwaterze Weteranów Powstania Styczniowego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (13C-1-1)^[7].