Wilkoworowate

Wilkoworowate^[6], wilki workowate (Thylacinidae) – wymarła rodzina drapieżnych ssaków niższych z rzędu niełazokształtnych (Dasyuromorphia). Najbardziej znany jej przedstawicielem był wilkowór tasmański (Thylacinus cynocephalus).

Wilkoworowate

Thylacinidae[1]
Bonaparte, 1838[2]
Przedstawiciel rodziny – wilkowór tasmański (Thylacinus cynocephalus)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	ssaki niższe
Rząd	niełazokształtne
Rodzina	wilkoworowate
Typ nomenklatoryczny
Thylacinus Temminck, 1824
Synonimy
Thylacinina Bonaparte, 1838[2] Thylacinini Winge, 1893[3] Thylacininae Bensley, 1903[4] Thylacynidae Sinclair, 1906[5]
Rodzaje
8 rodzajów – zobacz opis w tekście

Charakterystyka

Wilkoworowate zamieszkiwały Australię i Tasmanię. Na kontynencie australijskim zostały wyparte przez dingo australijskie ok. 3000 lat temu^[7]. Na Tasmanii zostały wytępione przez człowieka. Ostatnie okazy wyginęły w początkach XX wieku. Pozostałe gatunki zaliczane do rodziny Thylacinidae żyły w Australii w czasach prehistorycznych. Nimbacinus był tak duży jak lis. Na ziemi pojawiły się około 28 milionów lat temu

Systematyka

Do rodziny należał jeden wymarły w czasach współcześnych rodzaj^{[8][9][10][6][11]}:

• Thylacinus Temminck, 1824 – wilkowór

Opisano również rodzaje wymarłe w czasach prehistorycznych^[12]:

• Badjcinus Muirhead & Wroe, 1998^[13] – jedynym przedstawicielem był Badjcinus turnbulli Muirhead & Wroe, 1998
• Maximucinus Wroe, 2001^[14] – jedynym przedstawicielem był Maximucinus muirheadae Wroe, 2001
• Muribacinus Wroe, 1996^[15] – jedynym przedstawicielem był Muribacinus gadiyuli Wroe, 1996
• Ngamalacinus Muirhead, 1997^[16] – jedynym przedstawicielem był Ngamalacinus timmulvaneyi Muirhead, 1997
• Nimbacinus Muirhead & Archer, 1990^[17]
• Tyarrpecinus Murray & Megirian, 2000^[18] – jedynym przedstawicielem był Tyarrpecinus rothi Murray & Megirian, 2000
• Wabulacinus Muirhead, 1997^[19] – jedynym przedstawicielem był Wabulacinus ridei Muirhead, 1997.