Wojciech Stefan Wyrobek

Stefan Wojciech^[1] Wyrobek ps. Żyłka (ur. 23 kwietnia 1907 w Utracie, zm. 5 lipca 1971 w Warszawie) – nauczyciel języka polskiego, instruktor harcerski w stopniu harcerza Rzeczypospolitej i harcmistrza. Organizator konspiracyjnych działań młodzieży na warszawskim Targówku Fabrycznym, żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej, podporucznik, więzień w okresie okupacji hitlerowskiej oraz stalinizmu^[2].

Stefan Wojciech Wyrobek

Żyłka

Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1907 Utrata (obecnie część Warszawy)
Data i miejsce śmierci	5 lipca 1971 Warszawa
Stopień harcerski	harcerz Rzeczypospolitej
Stopień instruktorski	harcmistrz
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego
Odznaczenia

Syn Adama i Marianny z Żyłków^[1] (od nazwiska matki wziął pseudonim konspiracyjny). Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, pracował jako nauczyciel w szkołach przy ul. Otwockiej i kierownik świetlicy.

Do Związku Harcerstwa Polskiego wstąpił w 1922 w wieku 15 lat. W latach 1926–1931 drużynowy 12 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Władysława Warneńczyka^[2], następnie instruktor 18 WŻDH. W 1931 otrzymał stopień podharcmistrza, w 1939 – harcerza Rzeczypospolitej.

Drużynowy konspiracyjnej 12 WDH i inspirator podziemnych działań zrzeszonej i niezrzeszonej w harcerstwie młodzieży Targówka^[3], organizator akcji bojowych na Targówku Fabrycznym. Pracował w Szkole Powszechnej nr 117 na Targówku^[4]. Aresztowany w styczniu 1942^[5] i 1943^[6], więzień obozów na Majdanku, w Gross Rosen i Flossenburgu^[7].

W 1950 poślubił Mariannę z Woźniaków^[1]. W latach 50. dyrektor Domu Harcerza na Szmulowiźnie^[8] (przy ul. Siedleckiej). Do pracy w nim wciągnął Andrzeja Kieruzalskiego, który zorganizował tam teatrzyk kukiełkowy „Gawęda”, a następnie zespół o tej samej nazwie^[9].

Członek komendy hufca Warszawa-Praga, instruktor hufców Praga Centralna, Praga Nowa i Praga Północ, komendant Szczepu 17 WDH oraz wspólnego Szczepu 12 i 17 WDH „Jakobini”. W 1960 otrzymał stopień harcmistrza. Organizator i komendant obozów, opiekun drużyn, namiestnik drużyn młodszoharcerskich, czynny instruktor harcerski do ostatnich dni życia.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim oraz Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945.

Pochowany na Cmentarzu Bródzieńskim w kwaterze 14K-V-26.

• 
  Grób Wyrobka na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie