Zbigniew Kozaczek

Zbigniew Kozaczek ps. „Żak” (ur. 20 września 1927 w Warszawie, zm. 6 października 2015) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, żołnierz Szarych Szeregów i Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego^[1], działacz kombatancki, wiceprzewodniczący Zarządu Głównego i Rady Naczelnej Stowarzyszenia Szarych Szeregów^[2].

Zbigniew Kozaczek

Żak

strzelec
Data i miejsce urodzenia	20 września 1927 Warszawa
Data śmierci	6 października 2015
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Formacja	Szare Szeregi
Jednostki	pluton łączności 605a – 3 Rejon – VI Obwodu AK-Praga
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, powstanie warszawskie
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w Warszawie^[1]. Przed II wojną światową działał w harcerstwie jako harcerz 22 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej^[2]. W czasie okupacji niemieckiej działacz Szarych Szeregów, zastępca komendanta Roju „Orły Podolskie” w ramach VI Obwodu AK-Praga. W czasie powstania warszawskiego w stopniu strzelca służył w plutonie łączności 605a – 3 Rejon – VI Obwodu AK-Praga^[1]. Był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych KL Auschwitz-Birkenau i KL Buchenwald. Po wojnie ukończył studia inżynierskie i uzyskał doktorat. Był dyrektorem Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Mińsku Mazowieckim oraz Zjednoczenia Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego^[2].

Wybrane odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Zwycięstwa i Wolności (1946),
• Medal za Warszawę 1939–1945.
• Krzyż Armii Krajowej,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż Partyzancki,
• Krzyż Oświęcimski,
• Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”,
• Medal „Pro Memoria”,
• Medal „Pro Patria”