du

Podobna pisownia: DU • Du • du'u • dù • dû • dü • dư • dụ • dứ • dừ • dử • dữ • dự • đu • đù • đú • đụ • đủ • đứ • đừ

du (język duński)

wymowa:

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ty

czasownik

(2.1) nadawać się

odmiana:

(1.1) (w zd. gł. poza funkcją podmiotu) dig; (w wołaczu) din

(2.1) at du, dur/duer, duede, duet

przykłady:

(1.1) Jeg må spørge dig om du har fået mit brev. → Muszę cię zapytać, czy otrzymałeś mój list.

(2.1) Hun dur ikke til noget. → Ona do niczego się nie nadaje.

składnia:

(2.1) du til ngt

kolokacje:

synonimy:

(1.1) forma uprzejma odpowiadająca polskiemu Pan/Pani De

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1) z korzenia indoeuropejskiego dhugh-

uwagi:

(1.1) zobacz też: jeg • du • han • hun • det • den • vi • I • de • De → zaimki w języku duńskim

źródła: