landskab

landskab (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈlanˌsgaˀb]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) krajobraz

(1.2) szt. malarskie przedstawienie krajobrazu

odmiana:

(1) et landskab, landskabet, landskaber, landskaberne

przykłady:

(1.1) Den slags planter er meget karakteristisk for det bornholmske landskab. → Ten typ roślinności jest bardzo charakterystyczny dla bornholmskiego krajobrazu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. landskapr

uwagi:

źródła: