mindst

mindst (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈmenˀst]

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) = stopień najwyższy przymiotnika lille → najmniejszy

przysłówek

(2.1) co najmniej, przynajmniej

odmiana:

(1.1) st. równy lille; st. wyższy mindre; st. najwyższy mindst

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Fuglekongen er Europas mindste fugl, da den kun vejer fem gram. → Mysikrólik jest najmniejszym europejskim ptakiem, bo waży tylko pięć gramów.

(2.1) Alle kandidater skal have mindst ti års erfaring. → Wszyscy kandydaci muszą mieć co najmniej dziesięcioletnie doświadczenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) minimum, i det mindste

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

i det mindste → co najmniej, przynajmniej • ikke mindst → przede wszystkim

etymologia:

uwagi:

źródła: