plancha

plancha (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈplaɲ.t͡ʃa]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żelazko

(1.2) płyta metalowa, blacha

(1.3) prasowanie (bielizny)

(1.4) blat do pieczenia, grill

(1.5) pot. gafa, nietakt

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od planchar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od planchar

odmiana:

(1) lm planchas

przykłady:

(1.1) La plancha es un aparato eléctrico que sirve para planchar la ropa. → Żelazko jest urządzeniem elektrycznym, które służy do prasowania ubrań.

składnia:

kolokacje:

(1.1) plancha de vapor → żelazko z nawilżaczem

(1.2) plancha de blindaje → płyta pancerna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. planchar

rzecz. planchado m, planchador m, planchadora ż

związki frazeologiczne:

tirarse en plancha → skoczyć szczupakiem

tirarse una plancha → palnąć głupstwo, palnąć gafę

etymologia:

franc. planche

uwagi:

źródła: