tysker

tysker (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈtysgɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Niemiec

odmiana:

(1.1) en tysker, tyskeren, tyskere, tyskerne

przykłady:

(1.1) Mange tyskere og polakker blev sendt til Kasakhstan under sovjet-tiden. → W czasach radzieckich wielu Niemców i Polaków było zsyłanych do Kazachstanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) germaner

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tysk

rzecz. tysk n, Tyskland n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tysker (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Niemiec

odmiana:

(1.1) en tysker, tyskeren, tyskere, tyskerne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. Tyskland

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: