Loading AI tools
polska history związana ze Lwowem, działaczka społeczna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łucja Henryka Charewiczowa z domu Strzelecka, ps. „Cezaryna Mikułowska”[1] (ur. 12 sierpnia 1897 w Cieszanowie, zm. 17 grudnia 1943 w Auschwitz-Birkenau) – polska historyczka związana ze Lwowem, działaczka społeczna.
Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 grudnia 1943 |
Zawód, zajęcie |
historyk |
Narodowość |
polska |
Tytuł naukowy | |
Odznaczenia | |
Urodziła się 12 sierpnia 1897 w Cieszanowie jako Łucja Strzelecka[1][2][3]. Była córką Jana (sekretarz Rady Powiatowej w Cieszanowie) i Cezaryny z domu Mikułowskiej, siostrą Bolesława (lekarz powiatowy weterynarii, ojciec Andrzeja) i Jadwigi Szajowskiej (1907-1985, nauczycielka, poetka)[4][5].
Studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie u boku prof. Jana Ptaśnika (kierownik Katedry Historii Średniowiecznej Powszechnej[6]). Uzyskała stopień doktora, w 1937 została zatwierdzona jej habilitacja przez ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego Wojciecha Świętosławskiego i została wtedy docentką historii miast i ich kultury na Wydziale Humanistycznym UJK[7]. Pracowała jako starsza asystentka wolontariuszka w Zakładzie Historii Powszechnej Średniowiecznej na Wydziale Humanistycznym UJK[8]. Od 1931 pełniła stanowisko kustoszki Muzeum Historycznego Miasta Lwowa[3][8]. W ramach kursu historycznego prof. Stanisława Zakrzewskiego prowadziła wykład pt. Pojęcie nauki historycznej, jego rozwój na podstawie literatury lat ostatnich, przewidziany na kursach wakacyjnych dla nauczycielstwa szkół średnich, ogólnokształcących oraz zakładów kształcenia nauczycieli w 1931[9]. Należała do Towarzystwa Miłośników Miasta Lwowa. Była autorką wielu prac na temat przeszłości Lwowa. Prowadziła także odczyty[10]. Na początku lat 30. była redaktorką miesięcznika „Rodzina Wojskowa”, wydawanego przy Lwowskim Okręgu Stowarzyszenia „Rodzina Wojskowa”[11]. W połowie 1935 została mianowana członkinią Okręgowej Komisji Wyborczej nr 70 we Lwowie przed wyborami parlamentarnymi w 1935[12]. Została członkinią-założycielką powołanego w 1938 Stowarzyszenia „Towarzystwo Budowy Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa”[13], propagatorka badań nad historią kobiet[14].
Była zamężna ze Zdzisławem Henrykiem Sas-Charewiczem (ur. 1896), oficerem Wojska Polskiego[15][16].
Podczas II wojny światowej w 1940 przeniosła się do Warszawy[8]. Tam pracowała w Bibliotece Ordynacji Zamojskiej[8]. Działała w konspiracji. Uczestniczyła w tajnym nauczaniu. W lipcu 1943 została osadzona na Pawiaku. 5 października 1943 została osadzona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymała numer obozowy 64373[2]. Tam 17 grudnia 1943 poniosła śmierć[17][2][3][18], według jednego źródła zamordowana[8], według innego zmarła na tyfus.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.