tromma

Islandês

Substantivo

tromma, feminino, fraco, grupo 1

1. (Música) tambor

Declinação

    Substantivo feminino fraco do 1º grupo (-u/-ur)

Caso Singular Plural Indefinido Definido Indefinido Definido Nominativo tromma tromman trommur trommurnar Acusativo trommu trommuna trommur trommurnar Dativo trommu trommunni trommum trommunum Genitivo trommu trommunnar tromma trommanna

Verbo

tromma

1. tamborilar

Conjugação

    Verbo fraco do 4º grupo (tromma – trommum – trommaður)    

Infinitivo	tromma	Infinitivo (média)	trommast	Particípio perfeito	trommaður
Supino	trommað	Supino (média)	trommast	Particípio presente	trommandi

Voz ativa
Pessoa	Indicativo		Subjuntivo		Imperativo
	Presente	Pretérito	Presente	Pretérito
ég	tromma	trommaði	trommi	trommaði	–
þú	trommar	trommaðir	trommir	trommaðir	tromma
hann, hún, það	trommar	trommaði	trommi	trommaði	–
við	trommum	trommuðum	trommum	trommuðum	–
þið	trommið	trommuðuð	trommið	trommuðuð	trommið
þeir, þær, þau	tromma	trommuðu	trommi	trommuðu	–

Voz média
Pessoa	Indicativo		Subjuntivo		Imperativo
	Presente	Pretérito	Presente	Pretérito
ég	trommast	trommaðist	trommist	trommaðist	–
þú	trommast	trommaðist	trommist	trommaðist	–
hann, hún, það	trommast	trommaðist	trommist	trommaðist	–
við	trommumst	trommuðumst	trommumst	trommuðumst	–
þið	trommist	trommuðust	trommist	trommuðust	–
þeir, þær, þau	trommast	trommuðust	trommist	trommuðust	–

Ver também

No Wikcionário

bassatromma

sneriltromma

trommukjuði

trommuleikari

trommusett