brain

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie brain, care provine din engleza veche bræġen < proto-germanică *bragnan.

Pronunție


Substantiv

brain, pl. brains

  1. (anat.) creier
    Certain parts of the brain store memories.
  2. (fam.) persoană intelectuală, erudit, savant, învățat
    He was a total brain.
  3. (în Anglia, plurale tantum) aptitudini intelectuale
    He is the brains behind the scheme.
  4. (la pl.) intelect, inteligență
    He has a lot of brains.
  5. (fig.) creier

Sinonime

Cuvinte derivate

  • brainbox
  • braincase
  • brainchild
  • brainiac
  • brainish
  • brainless
  • brainpan
  • brainpower
  • brainsick
  • brainstorm
  • brainwash
  • brainwave
  • brainworker
  • brainy
  • forebrain
  • microbrain

Cuvinte compuse

Expresii

  • beat someone's brains out
  • on the brain
  • pick someone's brain
  • rack one's brain, rack one's brains
  • water on the brain

Vezi și


Verb


Conjugarea verbului
to brain
Infinitiv to brain
Prezent simplu
pers. 3 sg.
brains
Trecut simplu brained
Participiu trecut brained
Participiu prezent braining
  1. a sparge capul (cuiva)
  2. (argou) a da cuiva în cap
  3. (fig.) a distruge
  4. a pricepe, a înțelege

Sinonime

Referințe

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads