perro

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

spaniolă

(español)

Etimologie

Etimologie incertă, probabil de origine peiorativă care înlocuise cuvântul nativ can. Poate format dintr-un cuvânt folosit pentru a chema câinii.

Pronunție


Substantiv

perro m., perros pl.

  1. câine
    ¡Cuidado con el perro!
  2. (peior.) om fără suflet, câine

Sinonime

  • 1: chucho, can, tuso

Cuvinte derivate

  • aperrar
  • aperrear
  • emperrarse
  • perrada
  • perraje
  • perrera
  • perrería
  • perrero
  • perruno

Cuvinte compuse

Cuvinte apropiate

  • cánido

Locuțiuni

  • a cara de perro
  • a otro perro con ese hueso
  • atar los perros con longanizas
  • comer a cara de perro
  • costar más el collar que el perro
  • de perros
  • echar los perros
  • estar como los perros en misa
  • hacer perro muerto
  • llevarse como el perro y el gato
  • morir como un perro
  • ser el mismo perro con diferente collar
  • ser carne de perro
  • tiempo de perros
  • tratar como perro

Expresii


Adjectiv


Declinarea adjectivului
perro
Singular Plural
Masculin perro perros
Feminin perra perras
  1. câinesc, de câine
  2. (fam.) mizerabil, teribil, îngrozitor
  3. (fam.) hain, crud, câinos

Referințe

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads