Аперітіф

А́перітіфы (фр. apéritif, ['apeʁitif] ^{высловность}) сут алкоголні напої, котрі ся подавут перед їдіньом, обы стимуловати апетит. Обычно аперітіф сухый, а не солодкый. Часто ги аперітіф хоснувут вермуты, шампанськоє вино, пастіс, джін, узо, фіно, амонтіядо авадь иншакі варіанты сухого шері.

Шері фіно тото класичный аперітіф.

Аперітіф ся годен подавати из малов закусков, котра ся їст перед основным їдіньом — ордывром (фр. hors d'oeuvre ци анґл. appetiser) авадь ищи меншов його верзійов — амуз-бушом (фр. amuse-bouche). Прикладами такого сут крекеры, сыр, паштет, кіш авадь оливкы.^[1][2]

Етимолоґія

Термін а́перітіф має французькоє походжіня; фр. apéritif, (МФА: ['apeʁitif]) походит уд лат. aperitīvus „удкрытя“ уд лат. aperīre „удкрывати“.^[3] У французькому языкови є ай колоквіална куртанка apéro (МФА: [a.pe.ʁo]).

Історія

Аперітіфы у комбінації из оріхами тай ґрісініями.

Аперітіфы екзистувут маймало уд пятого стороча нашої еры, як указує фраґмент из „Філокалії“: „Людьом, котрі хотят дисципліновати полові орґаны, варта не пити тоты штучні суміші, котрі ся кличут ,аперітіфы‘ — так ся тримле, ож они удкрывавут путь у жолудок про послідувучоє їдіня.“^[4]

У 1796. рокови турінськый винороб Антоніо Карпано унайшов сучасный вермут.^[5][6]

Аперітіфы дустали шыроку популарность у 19. сторочу в Італії, де їх подавали у мовдных кафе у Туріні, Римі, Ґенові, Флоренції, Мілані тай Венеції.

Аперітіф „Дубонне“ (фр. Dubonnet) быв унайденый у 1846. році у Франції хеміком Жозефом Дубонне про полегшеня приятя хініна против маларії. Лікарство было поквасным, зато ун розробив формулу из трав и спецій, котра бы пригасила острый смак хініна — у резултаті тото быв натулко читавый успіх, ож удтовды формулу файно сокотят. Катуны Французького чужоземного леґіона хосновали „Дубонне“, обы ужыти у Сівернуй Африці, де бушовали маларійні комарі.

Аперітіфы стали дуже популарні у Европі тай из часом перейшли Атлантичный океан — до 1900. року они стали частым явліньом ай у США.

Популарні аперітіфы

Франція

У Франції выбор аперітіфув залежит на реґіон: на юзі крайины популарный пастіс, у Нормандії „Калвадос“, на востоці „Кремант д’Алзас“. Кромі того ся подавут як аперітіфы вина тай конякы. Коктейл кір, знамый ай як „Блан-кассі“ тото пошыреный аперітіф, чиненый из крема де кассі (лікыра из чорної смородины) тай білого вина ги бурґонь аліґот. Є щи варіація сього коктейла з назвов „кір роял“, у котруй білоє вино замінено на шампанськоє. Просто погар черленого вина ги „Божоле нуво“ тоже годно быти аперітіфом, уєдно наприклад из амуз-бушом.

Італія

У Італії роль аперітіфа (іт. aperitivo) часто сповнявут вино вадь вермут. Кромі того сут популарні мартіні, апероль шпріц и кампарі з солодков водов.

Восточноє Середземноморя

У восточному Середземноморьови, на Балканах як аперітіфы хоснувут місні алкоголні напої, наприклад арак, узо, ракію, котрі ся подавут из морепродуктами ци мезе.

Британія тай Ірландія

У Великуй Британії й Ірландії традиційныма аперітіфами сут шері тай сухоє вино Мадейра.

Читайте ай

• Діжестіф