Branko Ružić (skulptor)

Za ostale osobe s istim imenom, v. Branko Ružić.

Branko Ružić (Slavonski Brod, 4. mart 1919 — Zagreb, 27. novembar 1997) je bio jugoslavenski i hrvatski vajar i slikar .

Branko Ružić
Biografske informacije
Rođenje	4. mart 1919. Slavonski Brod, Kraljevina SHS
Smrt	27. novembar 1997.

Biografija

Rođen je 4. marta 1919. godine u Slavonskom Brodu. U Vinkovcima je završio srednju školu, a u Zagrebu diplomirao na Akademiji likovnih umjetnosti, 1944. godine, u klasi vajara Frane Kršinića. Godine 1948, na istoj je akademiji završio slikarstvo. Putovao je i stvarao po Italiji, Francuskoj i Ujedinjenom Kraljevstvu.^[1]

Od 1961. do 1985. godine, bio je profesor na Akademiji likovnih umjetnosti. Od 1993. godine, učestvovao je u pripremama za otvaranje galerije „Ružić i suvremenici“ u Slavonskom Brodu.

Dobitnik je petnaestak nagrada, od kojih su neke Nagrada opštine Rovinj (1967, 1972), Nagrada grada Zagreba (1968) i Republička nagrada za životno delo „Vladimir Nazor“ (1986).

Umro je 27. novembra 1997. godine u Zagrebu.

Stvaralaštvo

Autor je brojnih spomenika i skulptura u Zagrebu, Osijeku, Vinkovcima, Sarajevu, Beogradu, Falerslebenu, Volfsburgu i Kerčeti. Neka od njegovih dela su:

• Spomenik „Moša Pijade“, Beograd 1969.
• Spomenik „Ljudi“ (poznat kao „Skupina građana“), Osijek 1977.
• Spomenik palim Zagrepčanima, Zagreb-Dotršćina, 1981.

Galerija

• 
  Spomenik Moši Pijade pred zagradom „Politike“ u Beogradu
• 
  Skulptura „Ljudi“, Osijek
• 
  Spomenik palim Zagrepčanima u NOB-u, Dotršćina