Gojko Samardžić

Gojko Samardžić Švarc (Grahovo, 1. septembra 1896. – Moskva, mart 1939.) je bio istaknuti crnogorski revolucionar i komunista.

Biografija

Rođen je 1896. godine u Grahovu. Član KPJ je bio od njenog osnivanja 1919. godine.^[1]

1925. godine je pokrenuo list "Iskra", s podnaslovom "nezavisni politički i društveni list". Nakon dva broja koja su izašla u Beogradu, list je prestao da postoji.^[2]

Samardžić se posebno bavio "crnogorskim pitanjem".^[3] On je smatrao da je Crna Gora istorijski zasebno postala jedinica u političkom, ekonomskom, kulturnom smislu.^[4] On je 1926. godine izrekao ocjenu da „dosadašnji rad crnogorskih federalista treba da pretrpi najoštriju kritiku kako u pogledu akcionom tako i upogledu programskom“, jer „njihov program, nepočivajući ni na kakvoj naučnoj bazi niti objektivnoj analizi ekonomske i političke situacije u svijetu, na Balkanu, u Jugoslaviji i u Crnoj Gori, pun je sitnoburžoaskih illuzija i zabluda“. Komunistička partija Jugoslavije je stajala iza ovakve ocene.^[5]

U Jugoslaviji je zbog političih ubeđenja hapšen i osuđen na šest meseci zatvora.^[6] Emigrirao je u SSSR.

Tito ga je još 1935. godine u Moskvi sumnjičio da nije apsolutno odan Staljinu, a Samardžić se od toga branio.^[7]

Marta 1939. godine Josip Broz ga je, zajedno sa drugim vođama KPJ, isključio iz Partije tokom Velike čistke.^[8]

Nekoliko dana kasnije Samardžić je u SSSR-u streljan.^[7]

Dela

• »O Crnogorskom pitanju«