Kontinentalna blokada

Kontinentalna blokada (francuski: Blocus continental, engleski: Continental system) bila je blokada evropskog kontinenta za britanske trgovačke brodove, koju je osmislio Napoleon Bonaparte sa ciljem da slomi britansku privredu, bojkotom trgovine britanskom robom.^[1]

Kontinentalna blokada Blocus continental
Karta Evrope i Prvog Francuskog Carstva 1812.   Prvo Francusko Carstvo   Vazali Francuskog Carstva   Kontinentalna blokada Karta Evrope i Prvog Francuskog Carstva 1812.   Prvo Francusko Carstvo   Vazali Francuskog Carstva   Kontinentalna blokada

Historija

Napoleon je objavio blokadu dekretima u Berlinu (21. novembar 1806.) i Milanu (17. januar 1807.), nakon tog ni neutralni a ni francuski saveznici nisu smjeli trgovati sa britanskim trgovcima.^[1]

Kontinentalna blokada naštetila je engleskim manufakturama i potaknula Luditski pokret protiv velike nezaposlenosti koja je zavladala u Engleskoj. S druge strane pomogla je razvoju manufakturne proizvodnje u nekim dijelovima Francuske, ali je naštetila nekim granama koje su zavisile o uvoznoj kolonijalnoj robi.^[1] Nedostatak roba iz kolonija naročito šećerne trske pomogao je da se razvije proizvodna šećera iz šećerne repe.^[2] Kako je Velika Britanija imala ogromnu premoć na moru, provođenje te blokade pokazalo se katastrofalnim za Napoleona. Njegovi napori da spriječi kršenje blokade i šverc previše su rastegli francuske snage i na kraju ga doveli do katastrofe, kad je odlučio kazniti Rusko Carstvo zbog kršenja blokade - Inazijom na Rusiju 1812.^[1] Ruski car Konstantin je pristupio blokadi 1807., ali je zbog pritiska veletrgovaca ipak dozvolio da se ona krši.^[3]

Velika Britanija je na Kontinentalnu blokadu odgovorila kontrablokadom svih brodova Francuske i njenih saveznica. Paradoksalno je da je ta mjera bila jedan od glavnih uzroka Anglo-američkog rata 1812.^[1]

Kontinentalna blokada je formalno ukinuta u aprilu 1814., nakon Napoleonovog poraza i Burbonske restauracije.^[3]