Sint-Niklaas
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Sint-Niklaas (francuski: Saint-Nicolas) je grad i općina od 79,357 stanovnika[1] na sjeveru Belgije u Regiji Flandrija. On je administrativni centar Arondismana Sint-Niklaas.
Remove ads
Remove ads
Geografija
Sint-Niklaas leži nedaleko od nizozemske granice u porječju rijeke Durme, udaljen dvadesetak km sjeverozapadno od Antwerpena.
Historija
Arheološka iskapanja pokazala su da je kraj oko Sint-Niklaasa bio naseljen i prije Rimskih vremena. Ipak sve do pojave kršćanstva i rimskog Vicusa Pontrave nije bilo pravog naselja.[2]
Za historiju tog grada prelomna je bila 1217. kad je osnovana župa sv. Nikole (Sint-Niklaas), kojoj je flandrijska grofica Johanna od Konstantinopola 1240. dodjelila zemljište za izgradnju crkve.[2] Sint-Niklaas je 1241. dobio status regionalnog administrativnog centra.[2]
Sint-Niklaas je 1248. dobio novih šest snopova zemlje zapadno od crkve, koje je trebalo služiti ad communim usum omniumv (za opće dobro). Tako je nastala najveća tržnica u zemlji velika 3,19 hektara (današnji trg Grote Markt).[2]
Kao raskršće važnih cesta između Zeelanda i Brabanta i Antwerpena, Brugesa i Genta, Sint-Niklaas je vremenom izrastao u važno trgovište, ali je tek 1513. dobio dozvolu od cara Maksimilijana I za održavanje sajma četvrtkom. Drugi sajam odobren mu je 1578.
Kako nikad nije podigao bedeme, bio je lak plijen za napadače, pa je tako 1381. spaljen i opljačkan, a 1690. poharao ga je katastrofalni požar koji je uništio 565 kuća.[2]
Prva industrijska tkaonica pamuka počela je sa radom 1764., to je bio početak intenzivnog razvoja tekstilne industrije, tako da je Sint-Niklaas do 1830. izrastao u najveći istočnoflamanski industrijski centar nakon Genta.[2]
Period između 1794.-1815. Sint-Niklaas je proveo pod okupacijom Prve Francuske Republike, a pri kraju [[Prvo Francusko Carstvo|Prvog Francuskog Carstva. Tad su ukinuti Crkveni redovi i njihovi feudi i uvedena je moderna administracija
Napoleon Bonaparte posjetio je Sint-Niklaas 1803. koji je tad imao oko 11.000 stanovnika i sljedeće godine mu dao status grada.[2]
Nakon osamostaljenja Belgije grad je zapao u krizu, zbog prekida veza sa Nizozemskom i njenim kolonijama. Povezivanje grada sa željezničkom mrežom 1850. donijelo je pozitivnu promjenu i bilo pokretač snažnog preporoda i velike urbane ekspanzije. Tekstilna industrija se uspješno preorjetirala na vunene tkanine. Na trgu je između 1841.-1844. podignuta neoklasicistička gradska vijećnica i brojne građanske palače. Gradska vijećnica je izgorjela 1874. pa je na njenom mjestu između 1876.-1878. izgrađena neogotička palača sa zvonikom.[2]
Prvi svjetski rat privremeno je usporio razvoj grada, koji je u međuratnom periodu doživio procvat tekstilne industrije, građevinarstva i proizvodnje metalnih konstrukcija. Tad su podignuti novi stambeni kvartovi Queen Elisabeth, Stillemanswijk, Paddeschoot i Spoorwegwijk.[2]
Nakon Drugoga svjetskog rata tekstilna industrija zapala je u krizu, koja je prebrođena izgradnjom industrijske zone veličine 170 hektara i preorjentaciom na trgovinu i usluge.[2]
Sint-Niklaas koji je u tom trenutku imao je 67.818 stanovnika - 1977. se spojio sa općinama Belsele, Sinaai i Nieuwkerken.[2]
Remove ads
Pobratimski gradovi
Sint-Niklaas ima ugovore o prijateljstvu sa slijedećim gradovima[3];
|
Reference
Vanjske veze
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads