கௌமாரம்

கௌமாரம் (Kaumaram) முருகனை முழு முதற் கடவுளாகக் கொண்ட இந்து சமயப் பிரிவாகும். குமாரனாகிய முருகனே கடவுள். பேரின்ப வடிவினனாக அவனை வழிபட வேண்டும் என்ற சமயக் கோட்பாட்டை உடையது. முருக வழிபாடு கௌமாரம் என பெயர்பெற்றது. கௌ என்னும் சொல்லுக்கு மயில் என்ற பொருளையும் மாரம் என்ற சொல்லுக்கு சூரசம்ஹாரம் நடந்த திருச்செந்தூரில், மரமாக நின்ற சூரனை மயிலாக கொண்டதால் கௌ+மாரம் என்று வழங்கி மயில்வாகனனை கௌமாரம் எனும் வழிபாட்டு முறையை ஷண்மதங்களில் ஒன்றாக ஆதிசங்கரர் அருளினார்.

முருகனின் சிலை, மலேசியா

ஷண்மதங்களாவன:

1. கணபதி வழிபாடு காணாபத்தியம்,
2. சிவ வழிபாடு சைவம்-சிவனியம்,
3. விஷ்ணு வழிபாடு வைணவம்-மாலியம்,
4. சூரிய வழிபாடு சௌரம்,
5. அம்மன் வழிபாடு சாக்தம்,
6. முருக வழிபாடு கௌமாரம். என்பவை ஆகும்.^[1]

10-ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலிருந்து, சாக்தம், காணாபத்தியம் மற்றும் கௌமாரம் பெரும்பாலும் சைவ சமயத்துடன் இணைக்கப்பட்டது.

முருகப்பெருமான், காதல் மற்றும் போரின் தெய்வம் மற்றும் குமரன், கந்தன், கடம்பன், கார்த்திகேயன், சண்முகன், ஆறுமுகன் மற்றும் சுப்பிரமணியன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். குமாரின் பெரும்பாலான பக்தர்கள் அவரின் குடும்ப உறுப்பினரான பார்வதி, சிவன் மற்றும் விநாயகரை வணங்குகிறார்கள். குமரனைப் பற்றிய முக்கியமான இறையியல் நூல்கள் சைவ ஆகம நியதியின் ஒரு பகுதியாகும். இந்த உப-பாரம்பரியம், தென்னிந்தியா, இலங்கையில் உள்ள தமிழர்கள், கன்னடர்கள், வேடர்கள் மற்றும் உலகெங்கிலும் உள்ள புலம்பெயர்ந்த தமிழ் மக்களிடையே காணப்படுகிறது.^[2] குமரன்/முருகன் மற்றும் அவரின் துணைவி வள்ளி என்ற உள்ளூர் பழங்குடியின பெண்ணின் காதல் கதை தமிழ்நாட்டில் மிகவும் பிரபலமானது.^[3][6]

திருப்புகழ் கௌமாரம் பற்றிய முக்கியமான தமிழ் இலக்கியப் படைப்புகளில் ஒன்றாகும்.^[7]

தமிழ் மொழியுடன் தொடர்பு

தென்னிந்திய புராணக்கதைகள் மற்றும் தமிழ் நாட்டுப்புறக் கதைகளின் படி, கார்த்திகேயா ஒரு மூத்தவராகவும், பாதுகாவலராகவும் கருதப்படுகிறார்.^[8] தமிழ் மொழி கார்த்திகேயரின் ஆசியுடன் அகஸ்திய முனிவரால் நிறுவப்பட்டதாக தொன்மக் கதைகள் கூறுகின்றன.^[9][10] தமிழ் வம்சாவளியினர் மத்தியில் அவரது வழிபாடு பரவலாக இருப்பதால், அவர் தமிழ்க் கடவுளாகக் கருதப்படுகிறார்.

கந்த புராணம்

ஸ்கந்த புராணத்தின்படி, கார்த்திகேய முருகன், சிவன் மற்றும் பார்வதியின் இரண்டாவது மகன் மற்றும் விநாயகரின் இளைய சகோதரர். புராண ஆதாரங்களின்படி, அவர் சிவபெருமானின் மூன்றாவது கண்ணிலிருந்து வெளிப்படும் ஆறு தீப்பொறிகளாக அவதாரம் எடுத்தார்.^[11] ஸ்கந்த புராணத்தின்படி, முருகன் பிரம்மாவைச் சிறையில் அடைத்து, விஷ்ணுவை அசுரர்களிடமிருந்து பாதுகாத்துச் சிவனுக்கு பிரணவ மந்திரத்தை உபதேசித்தார். இதனால் திரிமூர்த்திகளை விட முருகன் உயர்ந்தவராகக் கருதப்படுகிறார். முருகப் பெருமானை வழிபடுபவர்கள் கௌமாரர்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

வழிபாட்டு மரபுகள்

தெய்வானை (படத்தின் வலப்புறம்) மற்றும் வள்ளி (படத்தின் இடப்புறம்) உடனான முருகன்.

தமிழ்நாட்டில் முருகனுக்கு ஆறு முதன்மையான கோயில்கள் உள்ளன, அவை அறுபடைவீடுகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

காவடி நடனம் வழிபாட்டு முறைகளில் ஒன்றாகும். அலகு குத்துதல் கூர்மையான, உலோகத்தாலான வேல் அல்லது ஈட்டியை கடவாய் பகுதி அல்லது நாக்கில் குத்தி விரதமிருந்து முருகனை வணங்கி வரும் ஒரு வழிபாடாகும்

தைப்பூசம் என்பது கௌமாரத்தில் கொண்டாடப்படும் ஒரு நிகழ்வு. மலேசியாவில் உள்ள முருகன் கோவிலில் இது அதிகம். மற்றொரு முக்கிய வழிபாட்டு காலம் சஷ்டி ஆகும். தென்னிந்தியாவில் முதன்மையான கார்த்திகேய தெய்வங்களைக் கொண்ட கிராமங்கள் ஒன்றுகூடி ஒரு கொண்டாட்டத்திற்கு வரும் ஆறு நாட்கள் இதுவாகும். சம்பந்தப்பட்டவர்கள் அந்த காலத்திற்கு சைவ உணவைப் பின்பற்றுவதாக உறுதிமொழி எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். ஆறு நாட்களும் கார்த்திகேயனின் வாழ்க்கை நிகழ்வுகளை சித்தரிக்கின்றன. அவரது தாய் சக்தியால் அவருக்கு ஈட்டி சக்தி வேல் வழங்கப்பட்ட விழாக்கள், அரக்கன் சூரபத்மனைக் கொன்றது மற்றும் அவரது திருமணம் ஆகியவை முக்கிய பகுதிகளாகும்.

இது தவிர, கௌமாரர்களுக்கான மற்றொரு முக்கிய இடமான கர்நாடகா, அதன் சொந்த வழிபாட்டு முறையைக் கொண்டிருக்கும். அவர் முக்தி அடைந்ததாக நம்பப்படும் குமார பர்வதத்தை மலையேற்றம் செய்வது மிகவும் பாரம்பரியமான முறையில் இல்லாவிட்டாலும், தனது உயிரை விட்டுக்கொடுத்து பிரபலமானது.^[12]

கௌமாரம் தொடர்பான சமஸ்கிருதத்தில் முதன்மையான படைப்புகள் கார்த்திகேய மற்றும் குமாரசம்பவ வரலாற்றை விவரிக்கும் ஸ்கந்த புராணம் ஆகும், இது சமஸ்கிருத அறிஞர் காளிதாஸின் கவிதை, இது "குமாரனின் உருவாக்கம்" அல்லது "மகன் / பையனின் படைப்பு" என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது.

ஆதி சங்கரர் கார்த்திகேயனைப் பற்றி சுப்ரமண்ய புஜங்கம் என்ற ஒரு பகுதியை எழுதினார்.

தமிழில், செம்மொழி நூல்களிலும், நாட்டுப்புறக் கதைகளிலும் ஏராளமான இலக்கியங்கள் காணப்படுகின்றன. ஸ்கந்த புராணம் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. செம்மொழியான தமிழ் நூல்களில் முதன்மையான பங்களிப்பாளர்களில் அருணகிரிநாதர் அடங்குவர். அவர் சிக்கலான இலக்கண வடிவங்களுடனும், ஒப்புமை மற்றும் ஓனோமடோபோயியுடனும் துதிப்பாடல்களை எழுதியுள்ளார்.

தமிழ் நாட்டுப்புற இசையில் கார்த்திகேயரின் அழகையும் வீரத்தையும் போற்றும் பாடல்கள் உள்ளன. முக்கியமாக எழுதப்பட்ட மற்றொரு தலைப்பு, அவர் காதலித்து மணமகள் வள்ளியை மதம் மாற்றிய விதம். "காவடி சிந்து" என்று அழைக்கப்படும் ஒரு பிரத்யேக ராகம் உள்ளது, இது பொதுவாக இதுபோன்ற பாடல்களைப் பாடுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த டியூன் கொண்டாட்டங்கள் மற்றும் நடனங்களுடன் தொடர்புடையது.

பரம்பரை மற்றும் சம்பிரதாயம்

முருகப்பெருமான் தனது பெரும் கருணையாலும் கருணையாலும் தனது பக்தர்களுக்கு மரண குரு தேவையில்லாமல் பதிலளிப்பார். அவர் பிரபஞ்சத்தின் உன்னத குரு மற்றும் அவரது பக்தர்களுக்கு அவர்களின் உணர்வுக்கு ஏற்ற வழிகளில் பதிலளிப்பார். கௌமார நம்பிக்கையில் ஒரே ஒரு சம்பிரதாயம் மட்டுமே உள்ளது, அது முருகப்பெருமானிடமிருந்து தொடங்குகிறது. இன்று கௌமார நம்பிக்கை ஒரு காலத்தில் கொண்டிருந்த பெருமையையும் கம்பீரத்தையும் இழந்துவிட்டது. இது பெரும்பாலும் சைவ சமயத்தில் இணைந்தது. இருப்பினும், குமார தந்திரம் மற்றும் ஸ்கந்த சத்பவ தந்திரம் போன்ற பண்டைய நூல்கள் கௌமார நம்பிக்கையை அதன் அசல் அர்த்தத்தில் குறிப்பிடத்தக்க நுண்ணறிவை அளிக்கின்றன.

பிரணவ மந்திரம்

சிவன் ஓம் மந்திரத்தின் முக்கியத்துவத்தை மறந்துவிடுவது போல் நடித்துச் சிறிய கார்த்திகேயனிடம் கேட்கும் ஒரு கதை உள்ளது. சிருஷ்டி அனைத்திற்கும் ஆதாரம் என்று சிவபெருமானைக் காட்டி அனைவரையும் வியக்க வைக்கிறார் சிறுவன். இது அவருக்கு தகப்பன் ஸ்வாமி அல்லது ஸ்வாமி நாதா என்ற பெயரைப் பெறுகிறது, அதாவது அவர் தன் தந்தையை விஞ்சினார்.

முருகப்பெருமான் தலைவனாகப் பன்னிரு திருமுறைகள்

தணிகைமணி செங்கல்வராய பிள்ளை முருகப்பெருமானின் எல்லையில்லாத கருணையால் முருகப்பெருமானைப் பாட்டுடைத் தலைவனாகக் கொண்டு பன்னிரு திருமுறைகளைத் தொகுத்துள்ளார்.

தணிகைமணி செங்கல்வராய பிள்ளை என்பவர்தான் சிவனைப்போலவே அவரின் மகனின் புகழைப்பாடும் நூல்களைத் தொகுத்துத் திருமுறைகளாக்க வேண்டும் என்று விரும்பினார். அதன்படி முருகனின் புகழ் பாடும் நூல்களைத் திரட்டத் தொடங்கினர். அதன்படி,

1. திருப்பரங்குன்றம் திருப்புகழ் - முதலாம் திருமுறை
2. திருச்செந்தூர் திருப்புகழ் - இரண்டாம் திருமுறை
3. திருவாவினன்குடி (பழநி) திருப்புகழ் - மூன்றாம் திருமுறை
4. சுவாமிமலை திருப்புகழ் - நான்காம் திருமுறை
5. குன்றுதோறாடல் திருப்புகழ் - ஐந்தாம் திருமுறை
6. பழமுதிர்ச்சோலை திருப்புகழ் - ஆறாம் திருமுறை
7. பொதுத் திருப்புகழ் பாடல்கள் என்னும் நூல் ஏழாம் திருமுறை
8. கந்தரலங்காரம் என்னும் நூல் - எட்டாம் திருமுறை
9. திருவகுப்பு என்னும் நூல் - ஒன்பதாம் திருமுறை
10. கந்தர் அனுபூதி என்னும் நூல் - பத்தாம் திருமுறை
11. நக்கீரர், பரிபாடல் ஆசிரியர்கள், கல்லாடர்முதலானவர்கள் முருகனைப் பற்றி பாடிய பாடல்கள் - பதினோராம் திருமுறை
12. சேய்த்தொண்டர் புராணம் என்னும் நூல் - பன்னிரண்டாம் திருமுறை (ஆசிரியர் தேனூர் வரகவி வே.செ. சொக்கலிங்கனார்.)

இவற்றையும் காண்க

• அருணகிரிநாதர்
• தெய்வயானை
• இடும்பன்
• முருகனின் ஆறு தலங்கள்
• வேல்
• சங்க இலக்கியம்