காட்டு நாயக்கர்

காட்டு நாயக்கர் (Kattunayakar) எனப்படுவோர் இந்திய மாநிலமான கேரளா, கருநாடகா, ஆந்திரா, தமிழ்நாடு மற்றும் மேற்கு தொடர்ச்சி மலை ஆகிய பகுதிகளில் வாழுகின்ற பூர்வ பழங்குடியினர் ஆவர்.^[1]

காட்டு நாயக்கன்

குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள்
தமிழ்நாடு, கேரளா, ஆந்திரப் பிரதேசம்
மொழி(கள்)
திராவிட மொழி
சமயங்கள்
இந்து
தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள்
திராவிடர் மலையாளி தமிழர்

இவர்கள் தமிழ்நாட்டில் உள்ள நீலகிரி மாவட்டத்தில், முதுமலை, மேற்கு தொடர்ச்சி மலை ஒட்டிய, தென்தமிழ்நாடு திருநெல்வேலி, தென்காசி, கன்னியாகுமரி மற்றும் வட தமிழ்நாடு பகுதிகளில் குறைந்த அளவில் வசித்து வருகின்றனர். இவர்களை காட்டுக் குறும்பர் மற்றும் தொம்ப நாயக்கர் எனவும் அழைப்பர்.

சொற்பிறப்பியல்

காட்டு நாயக்கர் என்ற சொல்லுக்கு தமிழ் மொழி மற்றும் மலையாள மொழிகளில் காட்டின் ராஜா என்று பொருள்படும். இவர்கள் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை பகுதியில் வாழும் ஒரு மூத்தப் பழங்குடி மக்கள் ஆவர்.^[2]

பழக்க வழக்கங்கள்

இவர்கள் தங்கள் உணவாக விலங்குகளின் மாமிசத்தை உண்கின்றனர். தேன் சேகரிப்பது, காட்டில் வேட்டையாடுவது, இவர்களுடைய முக்கிய தொழிலாகும். இந்த சமூகத்தினர் கறுப்புத் தோல் உடையவர்களாகவும், ஆண்கள் சிறிய அளவில் வேட்டி மற்றும் அரை சட்டைகளை அணிவார்கள். பெண்கள் தங்கள் உடலை கழுத்துக்குக் கீழே ஒரு நீண்ட ஒற்றை துணியால் இணைத்து, தோள்களையும் கைகளையும் வெறுமனே விட்டு விடுகிறார்கள். 1990-களுக்கு முன்னர், குழந்தை திருமணங்கள் செய்து வந்தனர், ஆனால் தற்போது பெண்கள் பருவ வயதை அடைந்த பிறகே, திருமணம் செய்கிறார்கள். காட்டு நாயக்கர் சமூகத்தினரிடையே ஒருதுணை மணம் என்பது பொதுவான விதியாகும்.

காட்டு நாயக்கர்கள் இந்து மதத்தை பின்பற்றுகின்றனர் மற்றும் ஒரு மொழியைக் கொண்டிருக்கிறார்கள், இது அனைத்து தமிழ், கன்னடம், தெலுங்கு மற்றும் மலையாள ஆகிய மொழிகளை கொண்ட திராவிட மொழிகளின் கலவையாகும். இவர்களின் கோத்திரத்தின் முக்கிய தெய்வம் சிவன், விஷ்ணு, குலதெய்வமாக காளியம்மன், மாரியம்மன் மற்றும் பைரவர் ஆகும். இவர்களும் மற்ற இந்துக்களை போல விலங்குகள், பறவைகள், மரங்கள், பாறை மலைகள் மற்றும் பாம்புகளையும் வணங்குகிறார்கள்.

காட்டு நாயக்கர்கள் அசைவ உணவு உண்பவர்கள், இசை, பாடல்கள் மற்றும் நடனம் ஆகியவற்றை விரும்புகிறார்கள்.

ஆவணப்படக் குறும்படம்

மார்ச் 12, 2023 அன்று, கைவிடப்பட்ட யானைகளைப் பராமரித்து வளர்க்கும் இப்பழங்குடி மக்களைப் பற்றிய இந்திய தயாரிப்பு ஆவணப்படமான, தி எலிபெண்ட் விசுபெரர்சு, சிறந்த ஆவணப்படக் குறும்படத்திற்கான, அகாடமி விருதை வென்றது.

ஜென்னு குருபா

1982 இல், காட்டுநாயக்கன் மற்றும் ஜென்னு குருபா இரு வெவ்வேறு பழங்குடியினராகக் கருதப்பட்டனர். 1988 ஆம் ஆண்டு ஒரு ஆய்வில், காட்டுநாயக்கனின் பல உறுப்பினர்கள் தங்கள் பழங்குடியினரை, ஜென்னு குருபா பழங்குடியினராகக் கருதினர்.

கேரள காட்டுநாயக்கன்

காட்டுநாயக்கன் கேரளாவில் உள்ள ஐந்து பண்டைய பழங்குடி குழுக்களில் ஒன்றாகும். அவர்கள் இயற்கையோடு மிகவும் இணக்கமாக வாழ்கின்றனர். வேட்டையாடுதல் மற்றும் வன விளைபொருட்களை சேகரிப்பது காட்டுநாயக்கன் பழங்குடியினரின் இரண்டு முக்கிய வாழ்க்கை வழிமுறைகள். இருப்பினும், பூர்வீக காடு மற்றும் வனவிலங்குகளைப் பாதுகாப்பதற்கான கட்டுப்பாடுகள், அவர்களை காடுகளுக்கு வெளியே வேலை தேட கட்டாயப்படுத்தியுள்ளன. மிகக் குறைந்த கூலிக்கு வேலை செய்யத் தயாராக இருந்தாலும், வேலையின்மை மற்றும் வறுமை காட்டுநாயக்கர்களிடையே மிகவும் கடுமையானவை. பழங்குடியினருக்கு, மற்றொரு முக்கியமான காரணி மருத்துவ முறை மற்றும் கலாச்சாரத்துடனான அதன் நெருங்கிய தொடர்பு. அவர்கள் பொதுவான நோய்களுக்கு, பாரம்பரிய மருந்துகளைப் பயன்படுத்துகிறார்கள், ஆனால் அவசரகாலத்தில் அவர்கள் நவீன மருந்துகளைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். அப்படியிருந்தும், நன்கு வரையறுக்கப்பட்ட பாரம்பரிய சடங்குகள் அல்லது பூஜைகள் மூலம், தலைவர் அல்லது பாதிரியார் (பொதுவாக இரண்டு பாத்திரங்களும் ஒரே நபரால் எடுக்கப்படுகின்றன) மூலம் "கடவுளிடம்" ஒப்புதல் பெற்ற பின்னரே, அவர்கள் நவீன மருத்துவத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

உசாத்துணை

• மனோரமா இயர் புக் 2005