จักรพรรดิโกโยเซ

จักรพรรดิโกะ-โยเซ (ญี่ปุ่น: 後陽成天皇; โรมาจิ: Go-Yōzei-tennō; ทับศัพท์: โกะ-โยเซ เท็นโน; 31 ธันวาคม ค.ศ. 1571 – 25 กันยายน ค.ศ. 1617) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 107^[1] ตามลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม^[2]: 111 รัชสมัยของโกะ-โยเซอยู่ในช่วง ค.ศ. 1586 จนกระทั่งสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1611^[3] เทียบเท่ากับช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างยุคอาซูจิ–โมโมยามะกับยุคเอโดะ

จักรพรรดิโกะ-โยเซ 後陽成天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์	17 ธันวาคม ค.ศ. 1586 – 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1611
ราชาภิเษก	4 มกราคม ค.ศ. 1587
ก่อนหน้า	โองิมาจิ
ถัดไป	โกะ-มิซูโน
ผู้สำเร็จราชการ	โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ
โชกุน	ดูรายชื่อ โทกูงาวะ อิเอยาซุ โทกูงาวะ ฮิเดตาดะ
พระราชสมภพ	31 ธันวาคม ค.ศ. 1571 ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ คาตาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 周仁; โรมาจิ: Katahito) หรือ คาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 和仁; โรมาจิ: Kazuhito)
สวรรคต	กันยายน 25, 1617(1617-09-25) (45 ปี) พระราชวังเฮอัง เกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
ฝังพระศพ	ฟูกากูซะ โนะ คิตะ โนะ มิซาซางิ (深草北陵) เกียวโต
คู่อภิเษก	โคโนเอะ ซากิโกะ (สมรส 1586)
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ...	จักรพรรดิโกะ-มิซูโน โคโนเอะ โนบูฮิโระ อิจิโจ อากิโยชิ
พระสมัญญานาม สึอิโง: จักรพรรดิโกะ-โยเซ (後陽成院 หรือ 後陽成天皇)
ราชสกุล	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	เจ้าชายมาซาฮิโตะ
พระราชมารดา	ฟูจิวาระ โนะ (คาจูจิ) ฮารูโกะ
ลายพระอภิไธย

พระนามของพระองค์นำมาจากพระนามของจักรพรรดิโยเซในคริสต์ศตวรรษที่ 9 กับคำว่า โกะ (後) ที่แปลว่าที่สองหรือยุคหลังเข้าไป ทำให้พระนามของพระองค์มีความหมายว่า จักรพรรดิโยเซที่ 2 หรือ จักรพรรดิโยเซยุคหลัง

พระราชวงศ์

ก่อนที่โกะ-โยเซขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์มีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ) ว่า คาตาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 周仁; โรมาจิ: Katahito) หรือ คาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 和仁; โรมาจิ: Kazuhito)^{[2]: 9 [3]} พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์โตในเจ้าชายมาซาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 誠仁親王; โรมาจิ: Masahito-shinnō; ค.ศ. 1552–1586)^[2]: 424 มีอีกพระนามว่า เจ้าชายซาเนฮิโตะ และได้รับการตั้งพระนามหลังสวรรคตเป็น โยโกวอิง ไดโจเท็นโน ผู้เป็นพระราชโอรสองค์โตในจักรพรรดิโองิมาจิ^[2]: 10 พระราชมารดาเป็นนางพระกำนัล

พระบรมวงศานุวงศ์ของโกะ-โยเซประทับในไดริของพระราชวังหลวงเฮอัง พระบรมวงศานุวงศ์มีพระราชโอรสธิดาอย่างน้อย 35 พระองค์^[2]: 113

พระมเหสีและพระราชโอรสธิดา:

• จักรพรรดินี (เนียวโงะ): ฟูจิวาระ (โคโนเอะ) ซากิโกะ (藤原近衛 前子; ค.ศ. 1575 – 11 สิงหาคม ค.ศ. 1630) ภายหลังเป็นชูกามนอิง (中和門院) ธิดาในโคโนเอะ ซากิฮิซะ (近衛 前久)
  • พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงโชโก (聖興女王; 1590–1594)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงรีวโตอิง (龍登院宮; 1592–1600)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 3: เจ้าหญิงเซชิ (清子内親王; 1593–1674) สมรสกับทากัตสึกาซะ โนบูฮิซะ
  • พระราชธิดาองค์ที่ 4: เจ้าหญิงบุนโก (文高女王; 1595–1644)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายโคโตฮิโตะ (政仁親王, 29 มิถุนายน 1596 – 11 กันยายน 1680) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-มิซูโน
  • พระราชธิดาองค์ที่ 5: เจ้าหญิงซนเอ (尊英女王; 1598–1611)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 4: โคโนเอะ โนบูฮิโระ (近衛 信尋, 24 มิถุนายน 1599 – 15 พฤศจิกายน 1649)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 7: เจ้าชายทากามัตสึ-โนะ-มิยะ โยชิฮิโตะ (29 เมษายน 1603 – 14 กรกฎาคม 1638; 高松宮好仁親王)^[4]
  • พระราชโอรสองค์ที่ 9: อิจิโจ อากิโยชิ (一条 昭良, 12 มิถุนายน 1605 – 11 มีนาคม ค.ศ. 1672)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 6: เจ้าหญิงเทชิ (貞子内親王; 1606–1675) สมรสกับนิโจ ยาซูมิจิ
  • พระราชโอรสองค์ที่ 10: เจ้าชายโมโรจิกะ (庶愛親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชซนกากุ (1608–1661; 尊覚法親王)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 12: เจ้าหญิงซนเร็ง (尊蓮女王; 1614–1627)
• พระมเหสี (ฮิ): คิโยฮาระ (ฟูรูอิจิ) ทาเนโกะ (清原古市 胤子, 1583–1658) ธิดาในฟูรูอิจิ ทาเนฮิเดะ (古市胤栄)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 9: เจ้าหญิงเรอุนอิง (冷雲院宮; 1611)^[5]
  • พระราชโอรสองค์ที่ 11: เจ้าชายนักบวชโดโก (道晃法親王; 8 เมษายน 1612 – 5 สิงหาคม 1679)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 10: เจ้าหญิงคูกาอิง (空花院宮; 1613)
• พระมเหสี (ฮิ): ธิดาในชูโต โทโกฮิโระ (中東時広, เสียชีวิต ค.ศ. 1680)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 12: เจ้าชายนักบวชโดชู (道周法親王; 1613–1634)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 13: เจ้าชายนักบวชจิอิง (慈胤法親王; 1617–1699)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (นากายามะ) ชิกาโกะ (藤原中山親子; 1576–1608) ธิดาในนามายามะ โอยัตสึนะ (中山親綱)
  • พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายคาตาฮิโตะ (1588–1648; 良仁親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชคากูชิง
  • พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายนักบวชโชไก (承快法親王; 1591–1609)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (ฮิโนะ) เทรูโกะ (藤原日野 輝子, 1581–1607) ธิดาในฮิโนะ เทรูซูเกะ (日野輝資)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 5: เจ้าชายโทชิอัตสึ (1602–1651; 毎敦親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชซนเซ (尊性法親王)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (จิเมียวอิง) โมโตโกะ (藤原持明院 基子; เสียชีวิต ค.ศ. 1644) ธิดาในจิเมียวอิง โมโตโนริ (持明院基孝)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 6: เจ้าชายสึเนโยชิ (常嘉親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชเกียวเน็ง (尭然法親王; 1602–1661)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): มินาโมโตะ (นิวาตะ) โทโมโกะ (源庭田 具子; เสียชีวิต ค.ศ. 1626) ธิดาในนิวาตะ ชิเงโตโมะ (庭田重具)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 8: เจ้าชายนักบวชเรียวจุง (良純法親王; 1603–1669)
• นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (ฮามูโระ) โนบูโกะ (藤原葉室 宣子; เสียชีวิต ค.ศ. 1679) ธิดาในฮามูโระ โยริโนบุ (葉室頼宣)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 11: เจ้าหญิงซนเซ (尊清女王; 1613–1669)
• หญิงรับใช้ (ไนชิ-โนะ-โจ): ไทระ (นิชิโนโตอิง) โทกิโกะ (平西洞院 時子, เสียชีวิต ค.ศ. 1661) ธิดาในนิชิโนโตอิง โทกิโยชิ (西洞院時慶)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 7: เจ้าหญิงเอชู (永崇女王; 1609–1690)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 8: เจ้าหญิงโคอุนอิง (高雲院宮; 1610–1612)

พระราชประวัติ

เมื่อจักรพรรดิโองิมะชิผู้เป็นพระอัยกา (ปู่) ได้สละราชบัลลังก์เมื่อปี พ.ศ. 2129 เจ้าชายคะตะฮิโตะผู้เป็นพระราชนัดดาพระชนมายุ 15 พรรษาจึงเสด็จขึ้นครองราชย์สืบต่อมาโดยได้ประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกเมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2130

พระราชพงศาวลี

พงศาวลีของจักรพรรดิโกโยเซ
8. จักรพรรดิโกะ-นาระ (1495–1557) 4.จักรพรรดิโองิมาจิ (1517–1593) 9. มาเดโนโกจิ เอโกะ (1494–1522) 2. เจ้าชายมาซาฮิโตะ (1552–1586) 10. มาเดโนโกจิ ฮิเดฟูซะ (1492–1563) 5.มาเดโนโกจิ ฟูซาโกะ (สวรรคต ค.ศ. 1581) 11. ฮาตาเกยามะ 1. จักรพรรดิโกะ-โยเซ 12. คันชูจิ ทาดาโตโยะ (1503–1594) 6. คันชูจิ ฮารูฮิเดะ (1523–1577) 13. อิเซะ 3. คันชูจิ ฮารูโกะ (1553–1620) 14. อาวายะ โมโตตากะ 7. อาวายะ โมโตโกะ 15. คันชูจิ