เสืออากาศ

เสืออากาศ (Air Ace) คือคำที่ใช้เรียกนักบินรบที่สามารถทำลายเครื่องบินข้าศึกได้ตามเกณฑ์ขั้นต่ำ ซึ่งโดยทั่วไปกำหนดไว้ที่ 5 ลำขึ้นไป^[1] แนวคิดนี้เริ่มขึ้นในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เมื่อสื่อฝรั่งเศสใช้คำนี้เพื่อยกย่องอดอล์ฟ เปอกูด์ (Adolphe Pégoud) นักบินที่สร้างผลงานโดดเด่น^[2] ต่อมามันถูกนำไปใช้ทั่วโลกในฐานะเครื่องมือโฆษณาและสัญลักษณ์สร้างขวัญกำลังใจแก่กองทัพ^[2]

ระบบการยกย่องเสืออากาศขึ้นอยู่กับ การให้เครดิตชัยชนะทางอากาศ ซึ่งต้องมีหลักฐานและการยืนยัน เช่น รายงานจากเพื่อนนักบินหรือภาพถ่าย ตัวเลขขั้นต่ำ 5 ครั้งจึงไม่ใช่เพียงการสมมุติ แต่สะท้อนถึงการบันทึกที่ค่อนข้างเข้มงวดและน่าเชื่อถือ^[1] หากนักบินอเมริกันสามารถทำลายเครื่องบินข้าศึกได้ 10 ลำขึ้นไป จะได้รับการยกย่องเป็น พญาเสือ (Double Ace) ซึ่งถือว่าเป็นเกียรติสูงสุดในหมู่นักบินรบ การเป็นพญาเสือไม่เพียงบ่งบอกถึงทักษะการรบที่ยอดเยี่ยม แต่ยังสะท้อนถึงความอึด ความกล้า และการมีชีวิตรอดจากการต่อสู้ทางอากาศที่ดุเดือด นักบินหลายคนในสงครามโลกครั้งที่สอง เช่น จอห์น เคอร์ติส (John Curtiss) และริชาร์ด บง (Richard Bong) ล้วนได้รับเกียรตินี้

[1]

[2]

เสืออากาศ

เสืออากาศที่มีชื่อเสียง

เสืออากาศในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

เสืออากาศในสงครามโลกครั้งที่สอง

เสืออากาศในสงครามเกาหลี

เสืออากาศในสงครามเวียดนาม

ดูเพิ่ม

Wikiwand - on