Ömer Kavur
Türk film yönetmeni (1944-2005) Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Türk film yönetmeni (1944-2005) Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Ömer Celâl Kavur (18 Haziran 1944, Ankara - 12 Mayıs 2005, İstanbul), Türk film yönetmeni, yapımcısı ve senaristtir.[1]
Ömer Kavur | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 18 Haziran 1944 Ankara, Türkiye |
| Ölüm | 12 Mayıs 2005 (60 yaşında) İstanbul, Türkiye |
| Ölüm sebebi | Lenfoma |
| Defin yeri | Zincirlikuyu Mezarlığı, İstanbul |
| Milliyet | Türk |
| Vatandaşlık |  Türkiye |
| Eğitim | Kabataş Erkek Lisesi Conservatoire Libre du Cinéma Français (Sinema) Sorbonne Üniversitesi |
| Meslek | Senarist, yapımcı, yönetmen |
| Ödüller | Tüm Liste |
1944'te Ankara'da orta üst sınıf bir ailenin çocuğu olarak doğan Ömer Kavur, ilkokulu İstanbul Kızıltoprak'ta bitirdi. Orta okulu Robert Kolej'de, liseyi Kabataş Erkek Lisesi'nde okuduktan sonra üniversite eğitimi için Paris'e gitti. Conservatoire Libre du Cinéma Français'de sinema, Sorbonne Haute École du Journalisme'de gazetecilik okudu. Teknik-pratik sinema eğitimini Paris Üniversitesi'nde gerçekleştirdiği sinema tarihi yüksek lisansıyla bütünleyen Kavur, bu dönemde çektiği kısa filmlerle ilgi çekti ve çeşitli ödüller kazandı. Fransa yıllarında Alain Robbe-Grillet'nin yardımcılığını yapan Kavur, Türkiye'ye döndükten sonra Boğaziçi Köprüsü ile ilgili bir belgesel çekti.
1974'te, bir teklifle Refik Halit Karay'ın aynı adlı eserinden uyarlama Yatık Emine'yi Necla Nazır'la filme çekti. Sansür baskısından kaçamamış, farklı ve başarılı bu ilk film, Kavur'un Türk sinemasındaki kendine özgü kariyerinin habercisi olduysa da sanatçı ikinci filmini çekebilmek için beş yıl beklemek durumunda kaldı.
1979'da çektiği Yusuf ile Kenan, dönemin standart "toplumcu-gerçekçi" filmlerine alternatif oluşturan bir eserdi. Onat Kutlar ve Kavur'un etkileyici senaryosu uzerine kurulu, Kavur'un toplumun itilmişleri arasından çekip çıkardığı iki çocuğun hikâyesini yalın ve etkili bir sinema diliyle anlattığı bu eser uluslararası arenada da kabul gördü (Milan Film Festivali büyük ödülü).
Kavur'un üçüncü filmi, roman ve hikâye yazarı Firuzan’ın Kuşatma[5][6] adlı öykü kitabındaki hikâyesinden aynı adla filme uyarladığı Ah Güzel İstanbul'dur. Film fahişe rolünü kabul eden Müjde Ar'ı gündeme taşıyacak ve onun seksenlerde sürdüreceği parlak kariyerini başlatacaktı. Kavur, Göl filmiyle, daha sonra sıklıkla ele alacağı türden psikolojik motiflere eğilmeye başladı.
1985'te çektiği Amansız Yol, Kavur'un sinemasının ana motiflerinden "yolculuk" temasının en belirgin olduğu ilk dönem filmidir.[7] Körebe ise, Göl'e benzer psikolojik bir gerilimi ele alır.
1987'de ise Kavur'un ilk başyapıtı Venedik Film Festivali'nde ses getirdi: Yusuf Atılgan'ın Anayurt Oteli'ni Macit Koper ve Serra Yılmaz'ın da yer aldığı bir kadroyla sinemaya aktardı.
Paris’te sinema eğitimi yaparken üç yıl bir otelde çalıştım, gece bekçiliği yaptım. Tabii Zebercet’in duygularıyla kendi duygularım arasında bir örtüşme söz konusu değil. Ama ben beklemek nedir, gelen müşteriyle ilgili tahminler kurmak nedir bilirdim. Hayal kurmanın ne olduğunu bilirdim. Yusuf beyin yazdığı ile benim düşündüklerim, duyumsadıklarım iyice örtüştü.[8]
Bir yıl sonra Kayaköy'de[9] çektiği ve "yolculuk" temasına bu kez hem içsel hem de dışsal anlamda geri döndüğü Gece Yolculuğu, Cannes Film Festivali'nde gösterilmiş ve beğenilmişti.
1991'de Orhan Pamuk'un "Kara Kitap" romanındaki öykülerden birinden hareketle çekilen Gizli Yüz, Kavur'un ve Türk sinemasının başyapıtlarından biri kabul edilir. Kavur'un esrarlı, içe dönen yolculuk arayışının, yolculuğunun doruğu olan bu filmi, 1996'da Kavur'un "kendini tekrarladığı" eleştirilerini aldığı Akrebin Yolculuğu izledi. Bu film de Cannes Film Festivali'nin "Un certain regard" adlı bölümüne kabul edildi. Kavur'un sinema kariyeri bu filmden sonra durakladı.
2000'de Melekler Evi, 2003'te Karşılaşma filmlerini yönetti.
Kavur, genellikle uluslararası yapımlar gerçekleştiren Alfa Film'in kurucusu ve sahibiydi. Uzun süre Lenfoma kanseri sebebiyle tedavi gören Ömer Kavur, 12 Mayıs 2005'te Teşvikiye'deki evinde öldü.
| Yıl | Yapım | Senarist | Yapımcı | Yönetmen | Belgesel | Not(lar) | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | Yatık Emine | Evet | Evet | ||||
| 1979 | Yusuf ile Kenan | Evet | Evet | Evet | |||
| 1981 | Ah Güzel İstanbul | Evet | Evet | Evet | |||
| 1981 | Kırık Bir Aşk Hikayesi | Evet | Evet | Evet | |||
| 1982 | Göl | Evet | Evet | ||||
| 1982 | Mine | Evet | |||||
| 1984 | Bir Yudum Sevgi | Evet | |||||
| 1985 | Amansız Yol | Evet | Evet | ||||
| 1985 | Körebe | Evet | Evet | Evet | |||
| 1987 | Anayurt Oteli[10] | Evet | Evet | Evet | |||
| 1987 | Gece Yolculuğu | Evet | Evet | Evet | |||
| 1989 | İçimizden Biri: Yunus Emre | Evet | |||||
| 1991 | Gizli Yüz | Evet | Evet | ||||
| 1995 | Aşk Üzerine Söylenmemiş Her Şey | Evet | Evet | ||||
| 1997 | Akrebin Yolculuğu | Evet | Evet | Evet | |||
| 1998 | Parçalanma | Evet | |||||
| 2000 | Melekler Evi | Evet | Evet | Evet | |||
| 2002 | Karşılaşma | Evet | Evet | Evet | |||
| 2002 | Gönlümdeki Köşk Olmasa | Evet | |||||
| 2003 | Beybaba | Evet | Evet | ||||
| 2004 | Patroniçe | Evet | Evet | ||||
| 2004 | Beş Kollu Avize | Evet | Evet | ||||
| Atatürk ve Ankara | Evet | [4] | |||||
| Boğaziçi Köprüsü | Evet | [4] | |||||
| İstanbul | Evet | [4] | |||||
| İzmir | Evet | [4] | |||||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
