Şamlı (etnik grup)

Şamlu; Oğuz Türkleri'nin Bozoklardan Yıldız Han (Büyük oranda Beydili^[1] ve Afşar) koluna bağlı bir oymak.

Selçuklu Devleti'nde önemli bir yer tutan Avşarların çoğunluğu, Rum tarzı yönetime geçiş sırasında^[2] iskana yönelirken bazı Avşar aşiretleri Halep'e göç ederek Yörük yaşam tarzını sürdürmüşlerdir. Bundan dolayı bu Türkmenler'e göçebe de denilmektedir.

Safevî devletinin kurulması sırasında öncülük eden Selçuklu ardılı Oğuz Türk boylarından biri olan Şamlu oymağı başlıca Beğdili, İnallu (İnanlı) ve Harbendelu (Harmandalı) aşiretlerinden oluşmaktadır.^[3] 17. yüzyılda bu oymağa Abdallu aşireti de katılmıştır.^[4]

İskan politikaları öncesi Şamluların genelde yayla olarak Sivas-Uzun Yayla, kışla olarak da Halep-Antep yörelerini kullandığı tahmin edilmektedir.^[5][6] …Selçuklular devrinden beri Halep-Antep arasında kışlayan ve Sivas-Gürün-Gemerek arasında yaylayan Türkmen oymaklarına Farsça tarihlerde Etrâk-i Şâm veya Türkmân-ı Şâm, Türk halkı arasında ve Türkçe eserlerde de Şamlu deniliyordu. Osmanlı devrinde resmi vesikalarda Haleb Türkmenleri denilen Haleb-Antep arasındaki topluluk başlıca Avşar (Afşar), Beğdili, İnallu, Harbendelu, Bayat gibi oymaklara ayrılmıştı.^[7][8]

Şamlu yörüklerinin önemli bir bölümü Kanuni döneminde İçel yöresine yerleştirilmiştir.^[9][10][11] Ayrıca Toroslar, Karaman ve Aydın yörelerinde iskan edilen Şamlu toplulukları da bulunmaktadır. Genel itibarıyla bilinen Şamluların iskan bölgeleri şunlardır:^[11]

Alanya	Anamur	Aydın	Beyşehir	Denizli	Duşanbe	Edirne
Eflani	Eğridir	Güzelhisar	Hamit	İçel	Karaman	Kıbrıs
Kütahya	Lazkiye	Manavgat	Manisa	Menteşe	Rakka	Sarıçam
Saruhan	Tarsus	Teke	Yalvaç	Zara	Erzurum	Uzundere

Şamlu aşiretlerine bağlı kişiler Safevî Devleti'nin ilk dönemlerinde Alevi yörük aşiretlerine öncülük etmiş ve devlet kademelerinde önemli görevler üstlenmişlerdir.^[12]