usul

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

usul (belirtme hâli usulu, çoğulu usullar)

1. kökler, asıllar
2. (hukuk, aile) bir kimsenin ana, baba, dede ve nineleri
3. bir amaca erişmek için izlenen düzenli yol, tutulan yol, yöntem, tarz

   Kendine baktırmak için güzel usul doğrusu. - H. Taner

4. bilimde belli bir sonuca erişmek için, belli ilke ve kurallara göre izlenen yol, metot
5. (hukuk) bir yasama veya idare işleminin hazırlanması, yapılması veya yürürlüğe konması sırasında uyulması gereken hükümler ve izlenecek yollar
6. (müzik) klasik Türk müziğinde tempo

   Kendilerine nota, usul filan öğretilecek olursa bunlardan çok şey beklenebilir. - O. C. Kaygılı

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Ursprung (de) e Çekçe: původ (cs), vznik (cs) e Estonca: päritolu (et) Fince: juuret (fi), alkuperä (fi), lähiomaiset (fi), toimintatapa (fi), menetelmä (fi) Fransızca: origine (fr), methode (nl) İngilizce: origin (en) İspanyolca: origen (es) e İsveççe: origo (sv) İtalyanca: origine (it) Portekizce: origem (pt) Rusça: начало (ru) (naçalo), исток (ru) (istok), источник (ru) (istoçnik), происхождение (ru) (proishojdeniye) Yunanca: προέλευση (el) (proélefsi)

Açıklamalar

Zaman zaman yöntem anlamında da kullanılsa da bu yanlıştır. Zira "yöntem" anlamına gelen kelime "usul" değil "usûl"dür.

Belirteç

usul

1. alçak sesle

   Ala gözlü benli dilber. - Karacaoğlan

   Usul söyle söz ederler - Karacaoğlan

2. yavaş bir biçimde

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "usul" maddesi

Gagavuzca

Ad

usul

1. usul

Köken

1. Arapça

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki