Акыл

Акыл - әйберләр һәм процессларның мәгънәсенә аңлы килеш мантыйкны кулланып төшенү сәләте. Фактларны табу һәм тикшерү, төрле практикаларны, оешмаларны һәм ышануларны билгеле мәгълүматларга нигезләнеп үзгәртү яки алга сөрү өчен кулланыла.^[1] Фәлсәфә, фән, тел, математика һәм сәнгать кебек кешеләр эшчәнлекләре белән бәйле, һәм гадәттә кешеләр табигатен билгеләүче үзенчәлек буларак кабул ителә.^[2] Акыл төшенчәсен интуициягә нигезләнгән эш итүдән аеру өчен кайвакыт рационализм буларак атыйлар.^[3]

Акыл
Моңа өлешчә туры килә	фикерләү[d]
Моның каршысы	абсурд[d]
Акыл Викиҗыентыкта

Франциско Гояның El sueño de la razón produce monstruos (Акылның йоклавы җанварларның тууына китерә, ингл.), як. 1797 ел

Акыл яки "акылны куллану"ны фикерләү, өйрәнү һәм интеллект белән бәйлиләр.

Акыл аңлы килеш үз ышануларны, карашларны, гадәтләрне һәм оешмаларны үзгәртү, нәтиҗәдә иреклелек һәм үз билгеләнү сәләте белән нык бәйле.^[4]

Коръәннең күп урыннарында мөселманнар һәм гомумән бар кешеләр үз акылларын кулланырга өндәләнә.^[5][6][7]